Ξεκίνησα να παίζω μουσική συμμετέχοντας σαν τραγουδιστής σε rock σχήματα της Θεσσαλονίκης, όπως οι Α la carte και οι Yoghurt. Eίvαι τα χρόνια της γλυκιάς αβεβαιότητας, των ιδρωμένων δωματίων με την πρόχειρη μόνωση με αυγοθήκες,στους τοίχους. Οι πρώτες συναυλίες στο ανοικτό γήπεδο της ΧΑΝΘ, στο θρυλικό BERLIN του Θόδωρα, στη ΣΕΛΗΝΗ πίσω από Θέατρο των Μακεδονικών Σπουδών. Δεν βγάζαμε λεφτά, ίσα-ίσα για τις μπύρες μας. Οι δισκογραφικές εταιρίες φάνταζαν σαν μακρινοί πλανήτες σε έναν αστερισμό που τον φωνάζαμε Αθήνα. Εμείς και κάποιοι άλλοι γυρνούσαμε - σκιές μιας άλλης πραγματικότητας replicas του Iggy Ρορ, του Elvis Costello, του Johnny Rotten κάτω από τα ειρωνικά μειδιάματα και σχόλια των διοπτροφόρων πολυλογάδων connoisseurs που δε μας κατάλαβαν ποτέ και μας ζήλευαν πάντα. Οι "ροκάδες", έτσι μας αποκαλούσαν, και τα μάτια τους γυάλιζαν περίεργα γιατί εμείς με ένα-δυό τραγούδια παίρναμε του κόσμο πιο ψηλά.

Κατεβήκαμε στην Αθήνα μ' ένα demo και με τον δίσκο έτοιμο. "Παιδιά, πολύ καλό το υλικό σας, αλλά...". Πτώση χωρίς αλεξίπτωτο απ' τον ουρανό στην καυτή άσφαλτο της οδού Μεσογείων. Έτσι, τελείωσε αυτή η ιστορία και άρχισε μία άλλη για τον καθένα από εμάς.

1983 - Απρίλιος. Είμαι στις Αθήνες τα βράδυα τρέχω στο ΚΥΤΤΑΡΟ να δω τους ΦΑΤΜΕ. Τέσσερα χρόνια γυρνούσα εδώ κι εκεί βλέπουτας μουσικούς, γνωρίζοντας τις καταστάσεις της μουσικής σκηνής εκείνης της περιόδου.

1987 - Μάϊος. 0 πρώτος δίσκος στον οποίο εμφανίζομαι σαν ερμηνευτής (sιc!) έχει τίτλο "Φύσα το καλάμι σου" σε τραγούδια του Σπύρου Χατζηνικολάου. Συνεργάζομαι με τους Low Νοίse, φτιάχνουμε ένα demo το οποίο ομως δεν εκδόθηκε ποτέ.

1988 - 1989. Χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι είμαι μαζί με τον Διονύση Σαββόπουλο στην παράσταση του "Με γειά το κούρεμα". ΄Ηταν τότε που ο Νιόνιος τα' χε βάλει με όλο τον κόσμο (όχι άδικα) και όλος ο κόσμος τα' χε βάλει μαζί του (άδικα). Εκεί έκανα τα φωνητικά και διάφορα άλλα ψυχεδελικά, σαββοπουλικά.

1990 - 1991. Αρχίζω να σχηματίζω την πρώτη συλλογή τραγουδιών.

1991 - 1992. Τραγουδώ με τους Απροσάρμοστους του Παύλου και έχω μία από τις σπουδαιότερες μουσικές rock 'η' roll εμπειρίες στο πάλκο του ΑΝ club, στο Ρ0Δ0Ν club και σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα.

1993 - 1994. Αποφασίζω να προχωρήσω με την δική μου δουλειά γιατί κατάλαβα πως ήταν ο καλύτερος τρόπος για μένα να συνεχίσω να παίζω μουσική και επιπλέον o πιο δημιουργικός. Σχηματίζω τους ΜΙΚΡΟΥΣ ΗΡΩΕΣ (όνομα και πράμα) και κυκλοφορώ μέχρι σήμερα δυο δουλειές: ΑΦΟΡΜΕΣ ΓΙΑ ΑΝΤΑΡΣΙΑ και ΤΕΥΧΟΣ 2ον. Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγράψω ακριβώς ποιό είναι το ύφος ή το στυλ της μουσικής μου.

Νοέμβριος 1997, τρίτο άλμπουμ Σα Να Μην Πέρασε Μια Μέρα...

2000: "Ξύπνα! Φτάσαμε" τραγουδάει ο Γιώργος Δημητριάδης που αυτό το καλοκαίρι τρέχει και δεν προλαβαίνει! Συναυλίες σε όλη την Ελλάδα με την εξαιρετική σκηνική παρουσία του Γιώργου να ξεσηκώνει το ακροατήριο παντού και βέβαια η μεγάλη επιτυχία του νέου του δίσκου που εκτός από τις πωλήσεις που σημειώνει, έχει κυριολεκτικά λατρευτεί από το ραδιόφωνο, αφού το ομώνυμο τραγούδι αναδεικνύεται σε ροκ τραγούδι του καλοκαιριού. Ο Γιώργος Δημητριάδης το συνηθίζει άλλωστε να μας προμηθεύει με καλοκαιρινά κλασικά κομμάτια, απόδειξη το προ τριετίας "Σα Να Μην Πέρασε Μια Μέρα" που ακούγεται ακόμα συνεχώς και παντού λες και δεν πέρασε μια μέρα…

©2000 www.musiccorner.gr
All rights reserved