Δεν Φεύγω - Μιχάλης Χατζηγιάννης
...για πάντα θα μείνω αν ρωτάς / τα Prada θα φορώ να με κοιτάς (!)

Για να σκεφτώ ...από πότε έχω να δω καλό clip από το παιδί-θαύμα της ελληνικής μουσικής; Ήταν το "Μόνο στα Όνειρα" ή μήπως "Το Σ' αγαπώ"; Πάντως αυτό που συνέβη με το συγκεκριμένο κομμάτι, έχει πολλά χρόνια να γίνει. Θυμάμαι πως το δελτίο τύπου έγραφε ότι πρόκειται για ένα θρυλικό τραγούδι πριν καν κυκλοφορήσει, και έτσι είναι. Ή μάλλον έτσι ήταν. Γιατί ήδη, το "Δεν Φεύγω" ακούγεται ελάχιστα και τελικά καταναλώθηκε ταχύτατα, με το Μιχάλη να μη φεύγει και να μένει εγκλωβισμένος ανάμεσα σε πολυκατοικίες! Στην πραγματικότητα όμως, ο Μίδας - Χατζηγιάννης, όχι μόνο φεύγει, αλλά θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο εξωτερικό (και αυτός), όπου θα πλασαριστεί ως κάτι ανάμεσα σε James Blunt και Robbie Williams (ελπίζουμε χωρίς τα οπίσθια σε κοινή θέα)!

Πάμε στο clip τώρα. Sorry παιδιά, αλλά πρόκειται για ένα μετριότατο video clip, από αυτά που δυστυχώς μας έχει συνηθίσει τελευταία ο αοιδός. Ακάλυπτος χώρος, πολυκατοικίες, μια ωραία κοιμωμένη, ένα κρεβάτι από τα IKEA, μια γαλάζια μπλούζα που θυμίζει Ρουβά και ...κάπου ξέχασα τα παπούτσια μου τα Prada! Ίσως τα πήρε η Πόπη (αν και αυτή φοράει πάνινα), η φίλη του φίλου του, Γιώργου Νταλάρα! Η μόνη σκηνή που μπορώ να πω ότι υπάρχει μία μελαγχολία, όπως αρμόζει σε τέτοια τραγούδια, είναι η σκηνή το βράδυ, δίπλα στο φοίνικα (ο οποίος είναι και ξεραμένος - εκτός αν είναι μεταφορικό το θέμα και το iq μου δεν το πιάνει!).

Εντάξει δεν λέω, κάποιες λήψεις όπου η κάμερα γυρίζει γύρω από τον άξονα - Μιχάλη είναι καλές, αλλά μετά το τρίτο, τέταρτο "για πάντα", αρχίζω και ζαλίζομαι και μου μοιάζει ο Χατζηγιάννης με Νίνο! Α το παθαίνετε κι εσείς; Τελικά δεν έχω παραισθήσεις. Ο Michael Hatzigiannis, δεν άφησε κίνηση του Νίνο (ειδικά από το clip του "Ειλικρινής"), που να μην ξεπατικώσει! Και δως του μπουνιά στον αέρα και δως του στο πλάι και δώσε ορμή στο χέρι. Σε video clip παίζεις, όχι στο ...Takken!

Αυτά είχα να πω για τον κατά τ' άλλα συμπαθή και πολυτάλαντο τραγουδιστή της νεολαίας και της ποιοτικής καψούρας. Ελπίζω πως τα επόμενα clip του θα είναι πιο προσεγμένα. Άλλωστε τόσες χορηγίες έχει από τον ΟΤΕ, ας ξοδέψει και κανένα ευρώ για την εικόνα του, έστω κι αν υποστούμε για ακόμη μία φορά γκρίζες διαφημίσεις.

Υπέρ: το τραγούδι.
Κατά: ...κατά που άφησα τα παπούτσια μου; Γιάννενα;
Συμπέρασμα: νότες χωρίς εικόνες, ναοί δίχως κολώνες (είμαι ποιητής τελικά. Μιχαλάκη, μια συνεργασία;)

Για μπλα-μπλα σας περιμένω στο stavroskinalopoulos@musiccorner.gr