Η Σαβίνα Γιαννάτου σε μια σχεδόν κατανυκτική προσέγγιση ερμηνεύει συνθέσεις του Μάνου Χατζιδάκι με ενορχήστρωση εξαιρετικά λιτή - πιάνο, βιολί, βιολοντσέλο, κλαρινέτο. Τραγούδια κυρίως από ταινίες («Στέλλα», «Sweet Movie», «Μανταλένα», «Ραντεβού στην Κέρκυρα») ή θεατρικά έργα («Λεωφορείον ο Πόθος», «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε») αλλά και από τη μουσική παράσταση «Οδός Ονείρων», το μπαλέτο «Ερημιά», τον κύκλο τραγουδιών «Reflections» και τις «Γειτονιές του φεγγαριού».

Μία εξαιρετική παραγωγή που κυκλοφόρησε λίγο πριν το τέλος του 2002, από τη Lyra και τη Σαβίνα Γιαννάτου. Πρόκειται για μια συλλογή τραγουδιών του μεγάλου μας Μάνου Χατζιδάκι, ερμηνευμένα με μοναδικό τρόπο από την Σαβίνα Γιαννάτου.

Το album παίρνει άριστα σε όλα, από την εμφάνιση και το πλούσιο ένθετο μέχρι το περιεχόμενο, τα τραγούδια! Οι ερμηνείες εκπληκτικές, η μουσική απόδοση των κομματιών από τις κορυφαίες που έχω ακούσει σε τραγούδια του Χατζιδάκι, έστω κι αν δεν στηρίζεται σε πλειάδα οργάνων και μεγάλες ορχήστρες...

Δεν θα μπορούσα να πω πολλά για ένα album που είναι προτιμότερο να το αφήσουμε να μιλήσει μόνο του!

Μη διστάσετε να το αποκτήσετε... Η αξία του είναι διαχρονική!

"Το παιδί, το φεγγάρι, το πουλί, το τρελό παιδί, η τρελή του φεγγαριού, τα πουλιά που θα φέρει η θάλασσα, η κόρη της σελήνης, για τα παιδιά κάτω στον κάμπο, που καίνε τον τρελό, στο γιαλό, όταν χάρτινο το φεγγαράκι..."

Λέξεις και νοήματα που επαναλαμβάνονται σε τραγούδια που έχουν ειπωθεί και ξαναειπωθεί. Ένας κόσμος που γίνεται πραγματικός ή ψεύτικος ανάλογα με την επιθυμία μας.
Τραγούδησα τους στίχους άλλοτε παίρνοντας τους όπως ακριβώς είχαν, άλλοτε υπολογίζοντας το πότε και με ποια αφορμή γράφτηκαν. Είχα να αποστασιοποιηθώ από το "τυπικό" της ερμηνείας των πρώτων εκτελέσεων και ταυτόχρονα να "ακούσω" μέσα από αυτές. Η ίδια λογική ακολουθήθηκε και στην ενορχηστρωτική γραμμή του δίσκου. Η Δήμητρα Τρυπάνη, μία νέα μουσικός και συνθέτης από τη Θεσσαλονίκη που εμφανίζεται στη δισκογραφία για πρώτη φορά, άλλοτε σεβάστηκε παλιότερες ενορχηστρώσεις άλλοτε αποστασιοποιήθηκε τελείως από αυτές κλείνοντας καμιά φορά το μάτι στον ακροατή. Οι επεμβάσεις της άλλοτε διακριτικές άλλοτε πιο έντονες, δίνουν σε κάποια κομμάτια ένα άλλο φως. Στο "Χάρτινο το φεγγαράκι" το πιάνο ακούγεται σαν μια σπουδή που μελετάει κάποιος στο δίπλα δωμάτιο ενώ η φωνή τραγουδάει πιο κει ένα τραγούδι. Στο "Κάπου υπάρχει η αγάπη μου" το ίδιο όργανο μεταμορφώνεται σε μουσικό κουτί απογυμνώνοντας τη φωνή και τη μελωδία, τονίζοντας έτσι το στίχο. Η εικόνα ενός κοριτσιού μόνου, σε μια άδεια μεγάλη λεωφόρο τη νύχτα.
Οι τέσσερις μουσικοί, η Ευγενία Καρλαύτη στο πιάνο, ο Τάσος Μισυρλής στο βιολοντσέλο, ο Διονύσης Βερβιτσιώτης στο βιολί και ο Μαρίνος Γαλατσινός στο κλαρινέτο, έπαιξαν στο στούντιο μαζί και είχαν όλοι μαζί την ευθύνη για τη διεύθυνση των κομματιών.

Σαβίνα Γιαννάτου

... Πολύ καλή επιλογή τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι ...

Θάλασσα πλατιά
σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
την καρδιά μου τη μικρούλα τη φτωχειά

(στίχοι: Γιώργου Ρούσσου - "Θάλασσα πλατιά")