Μάθε τη γλώσσα της σιωπής
κι ύστερα έλα να μας πεις
πώς κλίνεται το σ' αγαπώ
πώς βγάζει η έρημος καρπό

Μια φωνή, μια κιθάρα...
Κι άλλη μια κιθάρα...

Ο Σωκράτης Μάλαμας στο νέο του δίσκο κάνει πράξη μια επιθυμία του από τα παλιά, ένα απωθημένο να παρουσιάσει τα καινούρια του
τραγούδια στην πιο λιτή τους μορφή. Όπως γεννιούνται, γυμνά, την πρώτη στιγμή της έμπνευσης. Χωρίς περιττά ενδύματα. Όπως θα τα τραγουδούσε σε μια παρέα, αυτός και η κιθάρα του, ίσως και η κιθάρα ενός φίλου.
Έτσι δημιουργήθηκε και παρουσιάζεται το «Ένα». Φωνή και κιθάρα σε τρία τραγούδια, άλλη μία κιθάρα, του Μπάμπη Παπαδόπουλου σε άλλα οκτώ. Ο Μανώλης Πάππος έπαιξε κιθάρα στις Ευχές. Ελάχιστα, μόλις δύο, τα υπόλοιπα όργανα που συμμετέχουν σε δύο ακόμη τραγούδια - το κοντραμπάσο του Κώστα Θεοδώρου και το πιάνο του Αντώνη Ανισένγκου.
Η μουσική του Μάλαμα έντυσε στίχους του σταθερού συνεργάτη του Άλκη Αλκαίου, του Θανάση Παπακωνσταντίνου, της Πηγής Καφετζοπούλου και του ίδιου του Σωκράτη. Έτσι γεννήθηκαν τα δεκατέσσερα καινούρια τραγούδια του, στην πιο έντονη ίσως στιγμή της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.

Αρκετοί καλλιτέχνες έχουν την επιθυμία κάποια στιγμή να δημιουργήσουν μια μουσική ατμόσφαιρα στην οποία πρωταγωνιστής να είναι η φωνή τους, με τη λιτή συνοδεία ενός μόνο οργάνου και όχι ολόκληρης ορχήστρας η οποία σε πολλές περιπτώσεις "κλέβει" τη μαγεία της ερμηνείας ή το νόημα των στίχων... Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ολοκλήρωσε συναυλιακό πρόγραμμα με μια κιθάρα αυτό το καλοκαίρι. Ο Σωκράτης Μάλαμας έρχεται τώρα να ολοκληρώσει μια δισκογραφική δουλειά με αυτό το τρόπο... Παρέα μόνο με τον ήχο της κιθάρας, πότε μίας και πότε δύο...

Το αποτέλεσμα είναι μια "παράσταση για δύο"... Για φωνή και για κιθάρα... Πρόκειται για αρκετά καλή προσπάθεια (αν και μερικές στιγμές παραείναι κάπως μελαγχολική), που δημιουργεί ένα παρεΐστικο κλίμα. Τα τραγούδια κινούνται στο γνωστό μουσικό ύφος του καλλιτέχνη. Και αυτό το "λιτό" ύφος βρίσκω πως τελικά ταιριάζει πολύ στον Μάλαμα...

... Τι άλλο... Ο τρόπος που συνυπάρχει η φωνή του Μάλαμα με την κιθάρα του ...

Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δεν θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα ψέμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι

(στίχοι: Άλκης Αλκαίος - "Το αγκάθι")