Η Μαρία Σπυροπούλου εμφανίζεται δυναμικά στη δισκογραφία με το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "Περιμένω", ερμηνεύοντας τραγούδια που την καταξίωσαν στο χώρο του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού.
Τις μελωδίες υπογράφουν ο συνθέτης και ερμηνευτής Nenad Jelic, στα έμπειρα χέρια του οποίου το ελληνικό λαϊκό τραγούδι δανείζεται στοιχεία έθνικ μουσικής και τα αφομοιώνει ιδανικά μαζί με βαλκανικές επιρροές. Ο Στέφανος Κορκολής όπου μεταξύ άλλων μας εκπλήσσει με το Κάιρο, μια σύνθεση με ανατολίτικες επιρροές και με τη συμμετοχή της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Και ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο οποίος με τις γνώριμες πενιές του έχει σφραγίσει τα τραγούδια με γνήσια λαϊκά ακούσματα. Τους στίχους των περισσότερων τραγουδιών υπογράφει ο Γιώργος Κρητικός.
Ακόμη, στο cd περιλαμβάνεται η διασκευή του τραγουδιού Αλλάχ - ένας παλιός αυθεντικός αμανές του Νίκου Γούναρη - σε ενορχήστρωση Γιώργου Ζαχαρίου.
Η Μαρία Σπυροπούλου αποδεικνύει το ταλέντο της μέσα από την εκφραστικότητα και τη δύναμη της φωνής της που την καθιερώνει ως αυθεντική λαϊκή ερμηνεύτρια.

Ακούγοντας το πρώτο cd της Μαρίας Σπυροπούλου προσπάθησα χωρίς αποτέλεσμα να το κατατάξω σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος. Δεν ήταν δυνατόν και πως να είναι άλλωστε όταν συνθέτες με πολύ διαφορετική αντίληψη συμμετέχουν σε αυτό. Από το "βαρύ" ήχο του Nenad Jelic με τα πολλά ανατολίτικα στοιχεία και τα κρουστά, στις μπαλάντες και το πιάνο του Στέφανου Κορκολή και το μπουζούκι του Χρήστου Νικολόπουλου, υπάρχει μεγάλη μουσική απόσταση.

Η Μαρία Σπυροπούλου έχει καλή φωνή, ταιριάζει σε λαϊκά ακούσματα και ανταπεξέρχεται περίφημα στη διαφορετικότητα των συνθέσεων.

Τελικά το "περιμένω" είναι μια δουλειά για την ολοκλήρωση της οποίας επιστρατεύθηκαν ένα σωρό στιχουργοί, τρεις πολύ καλοί συνθέτες, ...αμέτρητοι μουσικοί! Το αποτέλεσμα ίσως ξενίσει ορισμένους, όσο όμως περισσότερο ακούς τα τραγούδια τόσο πιο πολύ μπαίνεις στο ρυθμό τους.

Τώρα το πόσο αυτή η διαφορετικότητα των συνθέσεων επηρρεάζει θετικά ή αρνητικά τον ακροατή, είναι κάτι που εξαρτάται από τη δεκτικότητα και τις ...ανοχές του καθενός μας... Προσωπικά πάντως ομολογώ ότι μου άρεσαν πολύ τα τραγούδια του Νικολόπουλου...

Χρόνια σε περίμενα κι όμως
τώρα που 'ρθες φεύγω εγώ
φεύγω γιατί είμ' ένας δρόμος
πάνω στον γκρεμό

Χρόνια σε περίμενα να 'ρθεις
μα τα περασμένα φιλιά
μ' έχουν κάψει, τι να με κάνεις
στάχτη η καρδιά...

(Στίχοι: Γιώργος Κρητικός - "Δεν μου φταις")