Στα μέσα της δεκαετίας του '90, δημιούργησε τους «Συνήθεις Υπόπτους», το σχήμα που με δύο μόνο άλμπουμ, τα «Μέρες αδέσποτες» και «Είμαι αυτό που κυνηγάω», έγραψε τη δική του ιστορία στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Ενδιάμεσα, ο Χρήστος Θηβαίος, εμφανίστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα στην Ιερά Οδό, συνεργασία που αποτυπώθηκε στο single «Ζωντανή ηχογράφηση στην Ιερά Οδό» που έγινε χρυσό ενώ την ίδια χρονιά τραγούδησε μελοποιημένη ποίηση στο άλμπουμ «Ο Μεγάλος θυμός» του Βασίλη Δημητρίου, από το οποίο ξεχώρισε η «Αγάπη». Η πρόσφατη συνεργασία του με τον Θάνο Μικρούτσικο στον «Άμλετ της σελήνης», γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία τόσο δισκογραφικά όσο και στις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Νοέμβριος 2003. «Μόνο νερό στη ρίζα» και ο Χρήστος Θηβαίος, ένας σύγχρονος ποιητής - τραγουδοποιός, πλάθει τα καινούρια του τραγούδια με τα πιο απλά υλικά, τα λόγια και τους ήχους της καρδιάς του.
Μια μουσική ιστορία που αρχίζει μ' ένα ξύπνημα, μια καινούρια αρχή και τελειώνει με μια ευχή , πριν την καληνύχτα, έχοντας εντωμεταξύ κυλήσει αβίαστα και έχοντας συναντήσει τον ψυχικό κόσμο του ακροατή. Του ακροατή που έχει την καρδιά του ανοιχτή να δεχτεί νέες συγκινήσεις.
Τραγούδια που μιλούν για το σήμερα, για την αγάπη, τον έρωτα, την κοινωνία, τη ζωή μας, με τον χειμαρρώδη λόγο και το πάθος της ερμηνείας του Χρήστου Θηβαίου. Στο άλμπουμ, εκτός από τα δικά του τραγούδια, αποδίδει στα ελληνικά και διασκευάζει δύο τραγούδια του Fabrizio De Andre, ένα του Levy Schaar καθώς και ένα παραδοσιακό εβραϊκό τραγούδι.
Οι εκπλήξεις στην ακρόαση συνεχείς. Εναλλαγές ρυθμών, παίξιμο δεμένο από μια ομάδα καταξιωμένων μουσικών που δεν «εκτελεί» αλλά «γουστάρει», εκπληκτικά φωνητικά από την Emilia Ottaviano στο Μαύρο μαργαριτάρι, μια απρόσμενη παρέμβαση του Βασίλη Παϊτέρη στο Με λένε αέρα. Εκτός από τον Χρήστο Θηβαίο παίζουν οι: Βάσω Δημητρίου, Βαγγέλης Κοντόπουλος, Βαγγέλης Καρύπης, Νίκος Σιδηροκαστρίτης, Γιώργος Καλούδης, Γιώργος Κοντραφούρης, Τάκης Πατερέλης, Ηρακλής Βαβάτσικας, Jeky Soulkouki, Ίρις Λουκά, Susan Norton, Χρήστος Πολύδωρος, Δημήτρης Τραυλός, Διονύσης Βερβιτσιώτης, Πέτρος Βλάσσης και Γιάννης Αθανασόπουλος.
Η ενορχήστρωση είναι της Βάσως Δημητρίου και η επιμέλεια παραγωγής του Αγγέλου Σφακιανάκη.

Στο γνωστό του ύφος, έντεχνος με μια δόση "επαναστατισμού"! Ο Χρήστος Θηβαίος είναι από τους τραγουδιστές που έχουν ακόμα κάτι να πουν και γράφουν τραγούδια για να εκφράσουν την πλημμυρισμένη από συναισθήματα και ιδέες εσωτερικότητά τους. Ωστόσο, ενώ στο cd υπάρχουν κάποια κομμάτια που ξεχωρίζουν στη "λαίλαπα" της σύγχρονης δισκογραφίας με τα τραγούδια "κομήτες", κάποια άλλα από συνθετικής απόψεως κουράζουν τον ακροατή. Βέβαια από τον Θηβαίο περιμένει κανείς μια ιδιότυπη έκφραση που δεν έχει στόχο εύκολα ακούσματα, οπότε η παραπάνω διαπίστωση είναι μέσα στο πρόγραμμα. Να είστε σίγουροι πως πολλά τραγούδια θα σας φανούν καλύτερα στο πέρασμα του χρόνου, όσο περισσότερο τα ακούτε...

... Μου άρεσε η συμμετοχή της Emilia Ottaviano στο "μαύρο μαργαριτάρι". Τα φωνητικά της και το "μαγικό" ακορντεόν είναι πραγματική απόλαυση! ...

"Ο παράνομος έρωτας είναι μια τρικυμία
τσακίζει με το τακούνι την ηρεμία στη γωνία
το σεντόνι γουστάρει να μουσκεύει στο λάθος
γιατί η ευτυχία μισεί να μας βρίσκει μονάχους

Ποτέ η απιστία δεν χορταίνει
βάζει άρωμα και περιμένει
στους δρόμους γυρνάει και ψάχνει
να πάρει τα θύματα στο λαιμό της"...

(στίχοι: Χρήστος Θηβαίος - "Μαύρο μαργαριτάρι")