Pop
Γράφει ο Παύλος Ζέρβας

Το επόμενο βήμα των C:real μετά το προηγούμενο, πολύ επιτυχημένο και πολύ αγαπημένο «Τα πιο μεγάλα σ' αγαπώ», έχει τίτλο «Χίλια Χρόνια».
Χωρίς να αποκλείνουν ιδιαίτερα από το χαρακτηριστικό τους στυλ κάνουν μια καινούρια ενορχηστρωτική πρόταση χρησιμοποιώντας όργανα και ρυθμούς που διαμορφώνουν έναν διαφορετικό αλλά πάντα δυτικό ήχο.
Στο μεταξύ η παρέα μεγάλωσε. Στην αρχική σύνθεση της μπάντας (Ειρήνη Δούκα: φωνή, Τάκης Δαμάσχης: κιθάρες-πλήκτρα, Τάκης Ρετσινάς: μπάσο) προστέθηκε ο Digi (τύμπανα).
Τα τραγούδια του καινούριου album γράφτηκαν στο δρόμο αλλά όχι στο ...πόδι! Κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής τους περιοδείας σε όλη την Ελλάδα, μάζευαν ιδέες, εικόνες, ήχους, χρώματα, αισθήματα που έπαιρναν μορφή μόνο με μια κιθάρα και μετά αποκτούσαν την τελική τους μορφή στην Αθήνα. Και πάλι απ' την αρχή...
Η μπαλάντα «Χίλια Χρόνια», που έδωσε τον τίτλο και στο album, ήταν το πρώτο τραγούδι που γράφτηκε, ενώ το «Στάσου» γράφτηκε τελευταίο, μόλις τρεις μέρες πριν το mastering και χρησιμοποιήθηκαν μόνο φυσικά όργανα.
Στο «Μην ανησυχείς» κυριαρχεί μια σχεδόν μελαγχολική τρομπέτα, όργανο που δεν ακούγεται ιδιαίτερα συχνά στα σύγχρονα ελληνικά τραγούδια.
Και το «Καλοκαίρι στην Καρδιά» που ανοίγει το δίσκο, είναι ένα πολύ ρυθμικό, εύθυμο και ραδιοφωνικό τραγούδι.
Οταν η επιτυχία έχει συνέχεια λέγεται C:real!

Το νέο cd των C:Real κυκλοφόρησε έχοντας μια πολύ δύσκολη αποστολή! Να μπορέσει να αποτελέσει "άξια συνέχεια" του πολύ καλού "τα πιο μεγάλα σ' αγαπώ", ενός album που έδωσε πέρσι πάρα πολλές επιτυχίες και έκανε τους C:Real ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά group.

Αποτέλεσμα; Το cd "χίλια χρόνια" καταφέρνει τελικά σε πολύ μεγάλο βαθμό να αποτελέσει ικανό "συνεχιστή" της προηγούμενης δουλειάς των C:Real, αν και σε γενικές γραμμές δεν θα συναντήσουμε τραγούδια της δυναμικής του "θα περιμένω" ή του "αν δεν σε ξαναδώ". Το cd ξεκινάει με ...νοσταλγικά "σκρατς" βινυλίου και το απόλυτα καλοκαιρινό "καλοκαίρι στη καρδιά". Το τραγούδι μοιάζει να κυκλοφορεί σε λάθος εποχή, αφού είμαστε μέσα στο Χειμώνα, όμως αποτελεί μια πολύ καλή σύνθεση με ιδιαίτερα χαρούμενο tempo.

Το αμέσως επόμενο κομμάτι, "θέλω να ξέρεις", θυμίζει το γνώριμο ήχο των C:Real και αποτελεί μια από τις πιο δυνατές στιγμές του cd. Η έκπληξη όμως έρχεται από το τρίτο τραγούδι του cd που φέρει το τίτλο "μην ανησυχείς". Η τρομπέτα του Μάνου Θεοδοσάκη δημιουργεί εκπληκτική ατμόσφαιρα, η ερμηνεία της Ειρήνης Δούκα εμπνευσμένη και τελικά πρόκειται για το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου τραγούδι του cd.

Από τα υπόλοιπα κομμάτια θα ξεχωρίσω τις μπαλάντες "χίλια χρόνια" και "στου κόσμου αυτή την άκρη", το "κάθε μικρό σου ψέμα" (γνώριμος ήχος C:Real και εδώ), καθώς και το "έτσι κάνουν οι καρδιές" με την ερμηνευτική συμμετοχή του Γιάννη Βαρδή.

Και για να μη λέω μόνο τα καλά, θα αναφέρω και την άστοχη ενέργεια διασκευής του "αν δε σε ξαναδώ", το οποίο δεν μου άρεσε με αυτό τον αργό ρυθμό.

Σε γενικές γραμμές πάντως πρόκειται για ένα πολύ καλό album που δύσκολα θα πείτε ότι κάποιο τραγούδι δεν σας άρεσε.

... Η τρομπέτα στο "μην ανησυχείς" (και γενικότερα το τραγούδι σαν σύνθεση και ερμηνεία) ...

"Για σένα που 'γινες
τα λόγια σ' ένα στίχο
για μένα που 'γραψα
τι νιώθω στο χαρτί
πες μου τι έμεινε
και τι να τραγουδήσω
δώσ' μου δυο λέξεις
για να λύσω τη σιωπή.

Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
ποιος θα θυμάται πια για μας
θα 'σαι τραγούδι ξεχασμένο
θα 'μαι φωνή της μοναξιάς"...

(στίχοι: Τάκης Δαμάσχης - "Χίλια χρόνια")