Η Δήμητρα Γαλάνη «Επί σκηνής». Μια παράσταση που δόθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 2004 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ένα μοναδικό ρεσιτάλ, με επιλογές τραγουδιών μέσα από την τριανταπεντάχρονη πορεία της στο ελληνικό τραγούδι που ...«ξετυλίγουν την ταινία της ζωής της»...
Ο δίσκος «Ένα χαμόγελο» των Δήμου Μούτση και Νίκου Γκάτσου ήταν το σήμα εκκίνησης του «αφέτη - χρόνου» γι' αυτή τη φωνή, που αποδείχτηκε δρομέας μακρινών αποστάσεων. Την πρώτη της αυτή δισκογραφική παρουσία ακολούθησαν συνεργασίες με τους μεγαλύτερους Ελληνες συνθέτες και τους πιο σημαντικούς στιχουργούς - ποιητές.
Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε το 1968 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Έκφραση, πάθος, συναίσθημα, λυρισμός, ευαισθησία, ειλικρίνεια και εξαιρετική τεχνική είναι τα στοιχεία που καθορίζουν τη δημιουργική της παρουσία και προσφορά στη μουσική. Η ερμηνευτική της δεινότητα, της επιτρέπει να τραγουδήσει τα πάντα, η μοναδική της γκάμα συνδέεται άμεσα με την σκηνική της παρουσία.
Φωνή αναλλοίωτη στο χρόνο, μα πάνω απ' όλα δημιουργός και η ίδια. Μια μουσική προσωπικότητα πλήρης που της αρέσει να ρισκάρει, να δοκιμάζει πράγματα αλλά και να ανακαλεί το υλικό της, να το «πειράζει», να το κάνει καινούριο μέσα από τις πολλαπλές αναγνώσεις, να το μοιράζεται με το κοινό της. Με αυτό το album η Δήμητρα Γαλάνη εγκαινιάζει τη συνεργασία της με τη Sony Music.
Αυτό το «πολύτιμο» υλικό παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε μια παράσταση που οι βασικοί της συντελεστές της ήταν
ο Γιώργος Ζαχαρίου στις ενορχηστρώσεις των τραγουδιών, μια εξαιρετική ορχήστρα από 12 σολίστες μουσικούς, μοναδικούς στο είδος τους
ο Γιώργος Γαβαλάς στο σχεδιασμό των σκηνικών,
η Ελευθερία Ντεκώ στους φωτισμούς,
ο Νίκος Σούλης στο οπτικό υλικό
και η «Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής», υπό τη
διεύθυνση του μαέστρου Αλέξανδρου Μυράτ.
Λόγω των δυσμενέστατων καιρικών συνθηκών που είχαν προκύψει εκείνο το βράδυ, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών αναγκάστηκε να ματαιώσει τη συνέχεια των παραστάσεων, παρ' όλο που όλα τα εισιτήρια είχαν προπωληθεί και εξαντληθεί από την πρώτη ημέρα της διάθεσης τους στο κοινό. Έτσι, η ζωντανή ηχογράφηση της παράστασης, αποκτά την έννοια του «ντοκουμέντου» και δίνει τη δυνατότητα να ικανοποιηθούν ακουστικά, σε πρώτη φάση, όλοι αυτοί που δεν κατάφεραν να φτάσουν κοντά της εκείνη τη βραδιά.
Τραγούδια που η Δήμητρα Γαλάνη σφράγισε με την ερμηνεία της όλα αυτά τα χρόνια κι όμως αισθάνεσαι πως δεν παλιώνουν ποτέ. Οι πιο χαρακτηριστικές στιγμές μιας σημαντικής πορείας, οι στίχοι και οι μελωδίες που όλοι αγαπήσαμε και σιγοτραγουδούμε. Μια επιλογή που δεν ακολουθεί χρονολογική σειρά, ταξιδεύοντας από τον Μ. Χιώτη και Β. Τσιτσάνη μέχρι Λ. Κοέν, Μ. Χατζιδάκι, Σ. Ξαρχάκο, Σ. Κραουνάκη, Γ. Σπανό, Μ. Λοΐζο, Γ. Χατζηνάσιο, Στέφανο Κορκολή αλλά και Λίνα Νικολακοπούλου, Παρασκευά Καρασούλο, Λευτέρη Παπαδόπουλο κ.ά.
Καθοριστικός ήταν ο ρόλος του Γιώργου Ζαχαρίου στις ενορχηστρώσεις και τις διασκευές του πάνω σ' αυτό το μουσικό υλικό.
Η ηχογράφηση της μοναδικής αυτής παράστασης έγινε από το Ηχογραφικό Κέντρο του Μεγάρου Μουσικής με την τεχνική επιμέλεια του Νίκου Εσπιαλίδη και του Μπάμπη Μπλαζουδάκη και μεταφέρει την ατμόσφαιρα αυτής της ξεχωριστής βραδιάς, την οποία η Δήμητρα Γαλάνη αφιέρωσε στους μεγάλους δημιουργούς που χάραξαν καθοριστικά τη ζωή της, μέσα από τα έργα που της εμπιστεύτηκαν.
«Επί σκηνής», μια έκδοση που όπως λέει κι η ίδια η Δήμητρα Γαλάνη:

"Τα τραγούδια γράφουν το σενάριο
κι έτσι όπως ξετυλίγεται η ταινία της ζωής μου,
έρχονται εικόνες, αισθήσεις,
πολύτιμες μνήμες από το παρελθόν,
αλλά και αναμονές για το μέλλον...
Ασπρόμαυρα ή χρωματιστά, όπως και να 'ναι.
είναι το soundtrack της ζωής μου".

Η Δήμητρα Γαλάνη στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών... Ένα live cd με τις σημαντικότερες στιγμές από την παράσταση που έδωσε πριν λίγο καιρό, στις 12 Φεβρουαρίου. Να τονίσω πρώτ' απ' όλα πως είναι από τις πολύ λίγες φορές που μια σημαντική συναυλία μεταφέρεται σε cd σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (λιγότερο από 3 μήνες!). Μια από τις μεγαλύτερες γυναικείες φωνές που έχει γνωρίσει το ελληνικό τραγούδι, σε μια αναδρομή στη δική της προσωπική ιστορία, αλλά και σε τραγούδια σταθμούς που μπορεί να μην ανήκουν στην ίδια, επιλέγει όμως με απόλυτο σεβασμό να τα ερμηνεύσει και να τα τιμήσει και αυτή με το δικό της τρόπο...

Τα τραγούδια έχουν περισσότερο ορχηστρικό χαρακτήρα - λογικό, η συναυλία έγινε στο Μέγαρο Μουσικής - και διάθεση που χαρακτηρίζεται από "πραότητα". Αν εξαιρέσουμε πως η πραότητα αυτή μερικές φορές γίνεται λίγο υπερβολική και το cd σε ηρεμεί, μάλλον περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε, κατά τ' άλλα έχουμε στα χέρια μας το αποτέλεσμα μιας εξαιρετικής συναυλίας... Ωστόσο λίγο περισσότερο νεύρο στις ενορχηστρώσεις θα ήταν ωφέλιμο - ειδικά όταν υπάρχει ολόκληρη ορχήστρα στο background - και δεν νομίζω να αποπροσανατόλιζε από τον ερωτικό χαρακτήρα της τραγουδίστριας. Στιγμές όπως το "μ' αγαπούσες θυμάμαι μια φορά" είναι εξαιρετικές και αναδεικνύουν τόσο τον πλούσιο ήχο της ορχήστρας, όσο και τις εξαιρετικές ερμηνευτικές ικανότητες της Δήμητρας Γαλάνη...

... Γνωστά τραγούδια της Δήμητρας Γαλάνη, ερμηνευμένα με λυρισμό και κλασικές ενορχηστρώσεις ...

"Μες στο φως, έφευγες μες στο φως
γινόσουν χωρισμός, έμενα πίσω εγώ
σ' όνειρο είχα δει, φινάλε και αρχή
και έτρεμε το φιλί, στα δύο μη κοπεί
έφυγες τη στιγμή, που 'σου χα αφεθεί
που είχα αφεθεί...

Δεν είσαι εδώ
δεν υπάρχεις πια μες στη ζωή μου
δεν είσαι εδώ
τώρα η νύχτα μετράει την αντοχή μου
δεν είσαι εδώ, δεν είσαι εδώ"...

(στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος - "Δεν είσαι εδώ")