«Η
εποχή των καφέδων» είναι μία ιδιαίτερα "αρωματική" συλλογή
τραγουδιών. Κι αυτό γιατί και τα δεκαεπτά τραγούδια που περιλαμβάνει,
αναφέρονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στον καφέ, το «πιο ουσιαστικό
ρόφημα της επικοινωνίας», όπως σημειώνει ο Γιάννης Ξανθούλης στο
κείμενο του μέσα στο άλμπουμ. Η συλλογή αυτή άλλωστε πήρε το όνομα
της από το ομότιτλο μυθιστόρημα του, που αναφέρεται στην αναζήτηση
της συντροφικότητας και ο καφές παίζει καταλυτικό ρόλο στις σχέσεις
των ηρώων του. «Φαίνεται πως για μένα ο καφές αποτελούσε ανέκαθεν
το ουσιαστικό ρόφημα για επικοινωνία. Με τις ταχυκαρδίες και ίσως
τις αϋπνίες του. Νηπενθής, διεγερτικός και παρηγορητικός μάρτυρας
αποκαλύψεων. Και προπαντός λογικός σε αντίθεση με το αλκοόλ. Ουσία
στερεής επικοινωνίας, με εξωτικό έρεισμα, ταπεινός όσο και πολυτελής,
ικανός για στερητικά φαινόμενα και μαζί φιλικά συνήγορος σε όλες
μου τις διαφυγές». Ποιος μπορεί να πει ότι δεν ταυτίζεται με αυτή
την άποψη;
Γι' αυτόν τον καταλυτικό ρόλο του καφέ, την σύνδεση του με τα συναισθήματα,
τις σχέσεις και... τα μπερδέματα, τραγουδούν σε αυτή τη συλλογή
οι: Γιώργος Αλουπογιάννης, Καίτη Αμπάβη, Αρλέτα, Γεράσιμος Ανδρεάτος,
Νένα Βενετσάνου, Βαγγέλης Γερμανός, Μαρία Δημητριάδη, Πέτρος Δουρδουμπάκης,
Μελίνα Κανά, Λάμπρος Καρελάς, Σωκράτης Μάλαμας, Μαριώ, Βίκυ Μοσχολιού,
Νίκος Παπάζογλου και Ορφέας Περίδης γνωστές επιτυχίες όπως: «Ο καφές»,
«Το καφεδάκι», «Τρεις καφέδες», «Η μπαλάντα του καφέ», «Αχ να περάσει
ο πυρετός», «Καλημέρα», «Οι γυναίκες οι παλιές», «Κάτσε να πιούμε
έναν καφέ», «Καφές με γάλα», «Όσο κρατάει ένας καφές», «Το φλιτζάνι»,
«Το καφενείο», κ.ά.
Αυτό το CD ακούγεται καλύτερα με... το μπρίκι στη φωτιά!
|