Η Βίκυ Μοσχολιού εδώ και 40 χρόνια συνεχίζει να καταθέτει την ψυχή της στο ελληνικό τραγούδι, φτιάχνοντας το δικό της αναγνωρίσιμο ερμηνευτικό στίγμα. Είναι το ..."βιολοντσέλο" της ελληνικής μουσικής όπως την έχει αποκαλέσει ο Μάνος Χατζιδάκις. Ξεκίνησε το 1962 στην Τρίανα του Χειλά κοντά στον Γρηγόρη Μπιθικώτση, την Δούκισσα και άλλους. Το 1964 τραγουδάει το "Χάθηκε το Φεγγάρι" στην ταινία "Λόλα", εντυπωσιάζει με την ερμηνεία της και η μεγάλη πορεία αρχίζει. Από τότε μέχρι σήμερα έχει τραγουδήσει όλους τους σπουδαίους συνθέτες όπως Σταύρο Ξαρχάκο, Γιώργο Ζαμπέτα, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Απόστολο Καλδάρα, Βασίλη Τσιτσάνη, Μάρκο Βαμβακάρη, Άκη Πάνου, Δήμο Μούτση, Γιάννη Σπανό, Γιάννη Μαρκόπουλο, Γιώργο Χατζηνάσιο, Σταύρο Κουγιουμτζή, Λουκιανό Κηλαηδόνη, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Κατσαρό, Χρήστο Λεοντή, Σταμάτη Κραουνάκη κ.α.
Ωστόσο κι άλλοι πολλοί συνθέτες και στιχουργοί ήθελαν να δώσουν δικά τους τραγούδια στην Βίκυ Μοσχολιού. Ο παραγωγός Γιώργος Μακράκης που είναι κοντά της όλα αυτά τα χρόνια, μάζεψε έντεκα διαμάντια νεότερων συνθετών και ένα παραδοσιακό τραγούδι της Καλύμνου και η Βίκυ Μοσχολιού τα ερμήνευσε με πάθος αλλά και σεβασμό όπως πάντα, με την χαρακτηριστική φωνή της, με την καθαρότητα και την ιδιαιτερότητα της, με την αυστηρότητα του ύφους και το μέτρο χωρίς περιττά στολίδια...
Όλοι οι δημιουργοί κατέθεσαν το δικό τους κομμάτι ψυχής στην μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού. Από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, στον Παντελή Θαλασσινό και την Δήμητρα Γαλάνη και από τον Μανώλη Λιδάκη και τον Μιχάλη Κουμπιό, στον Γιάννη Σπυρόπουλο Μπαχ. Όσο για τους στίχους, αυτοί μοιράζονται ανάμεσα σε δυνατές μορφές της στιχουργικής τέχνης όπως ο Μάνος Ελευθερίου ή ο Θοδωρής Γκόνης αλλά και σε νεότερα ταλέντα όπως η Λίνα Δημοπούλου, ο Νίκος Μωραΐτης και οι Τάσος Βουγιατζής, Νίκος Γαλανιάδης, Γιάννης Γιαβάρας, Αργύρης Χατζηνάκης, Γιώργος Ευσταθίου και Δήμητρα Μπλίκα. Αυτό είναι το «Βραδινό σινιάλο». Το νέο cd της Βίκυς Μοσχολιού που μετά την περιπέτεια της υγείας της αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Γιατί αυτά τα τραγούδια όπως και η ίδια έχει πει «Τα τραγούδησε με την ψυχή της». Της χάρισαν την δύναμη για να πει ότι είναι εδώ, κοντά μας και να μας θυμίσει ότι το ελληνικό τραγούδι είναι κάτι παραπάνω από ένα σουξέ της εποχής. Είναι το τραγούδι μιας ζωής και συγχρόνως κομμάτι του πολιτισμού μας...
Η ίδια εξηγεί:
«Σε όλη μου τη ζωή όπως και τώρα πήγαινα προετοιμασμένη πολύ καλά στο studio. Προσπαθούσα να είμαι "καλή μαθήτρια". Προσπαθούσα να μπαίνω στο πετσί του συνθέτη, να καταλάβω τι σκεφτόταν την ώρα που έγραφε το τραγούδι, πως το νιώθει εκείνος. Πιστεύω ότι ο συνθέτης με τη χειρότερη φωνή μπορεί να πει το τραγούδι του πιο καλά και από τον καλύτερο τραγουδιστή. Επειδή εκείνος το νιώθει το τραγούδι του περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Αυτό το συναίσθημα λοιπόν προσπαθούσα να νιώσω, για να μπορέσω να ερμηνεύσω σωστά ένα τραγούδι»...

Ένα cd - "σινιάλο" για να ξυπνήσουν αναμνήσεις! Το "βραδινό σινιάλο" είναι κατά κάποιο τρόπο ένα album "φόρος τιμής" για τη μεγάλη μας ερμηνεύτρια, Βίκυ Μοσχολιού. Και το "φόρο" αυτό "πλήρωσαν" με την έμπνευσή τους σημαντικοί σύγχρονοι συνθέτες και στιχουργοί που θεώρησαν τιμή τους να συνεργαστούν και να γράψουν τραγούδια στη Μοσχολιού!

11 νέα ελαφρολαϊκά τραγούδια, που στις νότες τους "κουβαλούν" κάτι από τους ήχους παλαιότερων χρόνων και που δένουν άψογα με την ιδιαίτερη φωνή της τραγουδίστριας. Βέβαια το cd απευθύνεται περισσότερο σε ανθρώπους μεγαλύτερων ηλικιών που σίγουρα έχουν να αναπολήσουν πολλά, ακούγοντας ξανά τη Βίκυ Μοσχολιού.

Προσεγμένη παραγωγή που τιμά τη Βίκυ Μοσχολιού και την ιστορία της. Και επειδή ...δεν αντέχω να μη το γράψω! Η επιστροφή της Μοσχολιού θεωρώ πως είναι πολύ πιο αξιόλογη από πρόσφατες "επιστροφές" άλλων μεγάλων ονομάτων της ελληνικής μουσικής σκηνής!

"Σ' έχω δίπλα μου μονάχα με τη σκέψη
σ' ότι πίστεψα κι είχα λατρέψει
μαγικό κλειδί ν' ανοίξεις τα όνειρά μου
να βρω τα χαμένα τα φτερά μου

Βραδινό σινιάλο έρημου φάρου
Σε ζητώ στην καύτρα του τσιγάρου
Απ' τα χείλη σου να κρέμομαι μ' αφήνεις
Κι ύστερα μεμιάς την πόρτα κλείνεις"...

(στίχοι: Γιάννης Γιαβάρας - "Βραδινό σινιάλο")