Pop
Γράφει ο Παύλος Ζέρβας

Η Ευσταθία έχει κολλήσει. Η Ευσταθία κάνει ό,τι της γουστάρει. Η Ευσταθία περνάει τις διαβάσεις, διασχίζει τη βουή της πόλης, κάνει μια αρπαχτή. Η Ευσταθία δεν αρκείται, θέλει να την διαπερνά μια ερωτευμένη ματιά, θέλει να την λατρέψεις αν τολμάς. Η Ευσταθία καπνίζει, μελαγχολεί, σκέφτεται να κόψει το τσιγάρο. Η Ευσταθία μοιράζει βαριές ποινές, αφήνεται σε ένα πάθος. Η Ευσταθία χωρίζει, πηγαίνει στο super market, γεμίζει σακούλες με αυταπάτες...
Και τέλος πάντων αν δεν τα κάνει όλα αυτά η Ευσταθία τα κάνει ο δίσκος της. Διότι διαφορετικά η Ευσταθία θα ζούσε μέσα στην αστάθεια. Ξέρει όμως να καταγράφει μοναδικά αυτό που ζεις σήμερα, έτσι ακριβώς όπως το ζεις. Γιατί έχεις κολλήσει με ένα amore και θέλεις να τους πεις στο αυτί: γδύσου. Γιατί θέλει μαγκιά να αφήσεις το βόλεμα σου. Γιατί δεν θα σε χάλαγε μια αρπαχτή. Γιατί δεν θες να σε αγαπούν, θέλεις να σε λατρεύουν. Γιατί όταν χωρίζεις η ζωή σου είναι ζαμπόν χωρίς λιπαρά...
Σας στέλνουμε το soundtrack της ζωής σας! Λατρέψτε το, αν τολμάτε!

Θα είμαι ειλικρινής... Όταν πήρα στα χέρια μου το cd το είδα με μια κάποια δυσπιστία. Ο λόγος ήταν το τραγούδι "χωρίς εσένα" που έδωσε και τον τίτλο του στο cd. Είναι το κομμάτι που είχε ερμηνεύσει η Ευσταθία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και το βρήκα ιδιαίτερα υπερβολικό στιχουργικά (πχ. "χωρίς εσένα η ζωή θα είναι ζαμπόν δίχως λιπαρά"!!!), τόσο που μου χάλασε και την εικόνα της σύνθεσης. Βάζοντας όμως το cd να παίξει βρέθηκα προ εκπλήξεως! Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα pop albums της χρονιάς! Σπουδαίο συνθετικά, με άψογες ερμηνείες και πλούσιες ενορχηστρώσεις. Το μόνο στοιχείο που υστερεί κάπως είναι οι στίχοι. Βέβαια εδώ είναι σαφές πως η Ευσταθία γράφει στίχους με τρόπο καθημερινό θέλοντας προφανώς να έρθει πιο εύκολα κοντά στο κοινό, όμως η πολύ απλοϊκότητα κάποιες φορές γίνεται υπερβολική και φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Το "χωρίς εσένα" είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα, αλλά ευτυχώς είναι και το πιο ακραίο στο cd, καθώς τα υπόλοιπα κομμάτια δεν φτάνουν τις στιχουργικές υπερβολές του.

Αυτό που με εντυπωσίασε πάνω απ' όλα είναι ο τρόπος που γράφει μουσική η Ευσταθία. Πιο ώριμη από ποτέ έχει κάνει καταπληκτική μουσική σε πολλά κομμάτια, ενώ συγχρόνως παρουσιάζει μοναδικές ερμηνευτικές δυνατότητες! Κάθε κομμάτι έχει τη δική του ιδιαίτερη πινελιά που το κάνει να ξεχωρίζει. Τα φωνητικά στο "σήμερα", τα γαλλικά στο "one night stand", η ηλεκτρική κιθάρα στο πολύ χαρούμενο "κάτι θα συμβεί", ο dance ρυθμός του "λάτρεψέ με" (κόλλησα με αυτό το τραγούδι!)... Κάθε κομμάτι έχει ένα λόγο να σας κάνει να το αγαπήσετε!

Το προτείνω ανεπιφύλακτα...!

... Η συμμετοχή του Φίλιππου Πλιάτσικα στο "θέλει μαγκιά" ...

... Η Ευσταθία διασκευάζει τη γνωστή επιτυχία από τα παλιά "η ταμπακιέρα"! ...

"Θέλει μαγκιά για ν' αρνηθείς
της σιγουριάς τα κυβικά
για έναν έρωτα να πεις
εγώ θα ζω με δανεικά
θέλει μαγκιά για να δοθείς
σε ένα πάθος δυνατό
μα εσύ μωρό μου
δε διαθέτεις απ' αυτό"...

(στίχοι: Ευσταθία - "Θέλει μαγκιά")