Pop
Γράφει ο Παύλος Ζέρβας

Ένα ζευγάρι μαλώνει σαν το σκύλο με τη γάτα, την πληρώνουνε τα πιάτα και τα βάζα. Κάπου αλλού οι σειρήνες της πυροσβεστικής βουίζουν απεγνωσμένα, για να πάνε να σώσουν κάποιον που ετοιμάζεται να πέσει από μια ταράτσα. Ο κόσμος εξαργυρώνει την αδιαφορία με την περιέργεια: «Λέτε να 'ναι αλκοολικός; Μωρέ, μήπως είναι μανιακός;» Και οι τηλεοπτικές κάμερες, αντί να κάνουν ευαίσθητους τους ανθρώπους, κάνουν πιο ευαίσθητα τα πλάνα. «Αν πέσεις, κάνε πρώτα ένα σινιάλο / και πρόσεξε μη βγεις από το πλάνο».
Θα μπορούσαν να είναι στιγμιότυπα" από την καθημερινότητα της πόλης, είναι όμως μόνο κάποιοι από τους στίχους του Μιχάλη Εμιρλή από την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο Ζω περιμένοντας να ζήσω, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη Legend.
Απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου, τραγουδοποιός, μουσικός και στιχουργός, ο Μιχάλης είναι μόνο είκοσι τριών χρόνων και έχει κάθε λόγο να θέλει το μέλλον κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του.
Με τρόπο σκωπτικό, αστείο και, πάντως, σίγουρα ιδιαίτερο, τραγουδά για τους ανθρώπους του σήμερα ελπίζοντας, λες, σ' αυτούς να διακρίνει εκείνους του αύριο. Οι στίχοι του δεν είναι μελό, είναι ευαίσθητοι, σχεδόν επαναστατικοί, και η ματιά του κριτική και άγρυπνη.
Ο Μιχάλης Εμιρλής θέλει έναν κόσμο αλλιώτικο. Και τον θέλει εδώ και τώρα!
Καλή ακρόαση!

Νέος καλλιτέχνης που κυκλοφορεί το ντεμπούτο album του κάνοντας ένα καλό πρώτο βήμα στο χώρο. Το τραγούδι "η πίπα της ειρήνης" έκανε πολύ γρήγορα επιτυχία για το χιουμοριστικό στίχο και την ανάλαφρη διάθεσή του. Ανάλογη διάθεση έχουν και τα υπόλοιπα κομμάτια, ενώ το cd διαθέτει και μερικά πιο ερωτικά τραγούδια.

Ο Μιχάλης Εμιρλής ξεχωρίζει κυρίως για το στίχο που είναι απλός, καθημερινός, διηγηματικός, χωρίς βαριά νοήματα και ταιριάζει απόλυτα στο light pop υφάκι που θέλει να περάσει. Θα έλεγα πως δεν μοιάζει να ακολουθεί συγκεκριμένες φόρμες, έχει το δικό του ύφος και στυλ και αυτό είναι πολύ σημαντικό για έναν πολύ νέο - ηλικιακά - καλλιτέχνη.

Εκτός από τη "πίπα της ειρήνης", ξεχώρισα και τα "νιώθω το τέλος να πλησιάζει" και "έκτακτο δελτίο" και τα δύο σε ανάλογη διάθεση με το πρώτο. Από τις μπαλάντες ξεχωρίζει το "ζω περιμένοντας να ζήσω". Ωστόσο θα πρέπει να τονίσω πως από τη μέση και μετά 2-3 τραγούδια συνθετικά κάνουν κοιλιά και μοιάζουν να χάνουν σε πρωτοτυπία και ευρηματικότητα.

Την ενορχήστρωση ανέλαβε ο Πρύτανης, γνωστός από τα Ημισκούμπρια!

... Οι "μικρές ιστορίες" που κρύβουν οι στίχοι ...

"Σταμάτα να γκρινιάζεις να χαρείς
να μου πετάς συσκευασίες μαργαρίνης
έλα ν' ανάψουμε τη πίπα της ειρήνης
κι ότι σου λέω πάψε να παρεξηγείς"...

(στίχοι: Χριστόφορος Μπαλαμπανίδης - "Η πίπα της ειρήνης")