Έντεχνα Λαϊκά
Γράφει ο Παύλος Ζέρβας

Δώδεκα λαϊκά τραγούδια με τη γλώσσα του ήχου, τη καινούργια και με τη γνώση των καλών ναυπηγών.
Η φωνή του Μανώλη Μητσιά, η αφορμή για να ξανασυναντηθούν ο Κραουνάκης με τη Νικολακοπούλου και να τραγουδήσουν με τα παράθυρα ανοιχτά στο σήμερα.
Μια ομάδα εξαιρετικών μουσικών, με επικεφαλής τον Γιώργο Ζαχαρίου, συνεργάστηκαν στενά με τον συνθέτη και τη στιχουργό, με στόχο να κεντήσουν μια καινούργια πρόταση ήχου για τα λαϊκά τραγούδια.
Οι στίχοι της Νικολακοπούλου σκιαγραφούν ένα σύγχρονο ήρωα που τραγουδά την καθημερινότητα, τον έρωτα, τη σύγκρουσή του με το αιώνιο.
Η μουσική του Κραουνάκη, άλλοτε τρυφερή κι άλλοτε καταρράκτης, με πρωταγωνιστές το μπουζούκι και μια ηλεκτρική μπάντα στεριώνει τη φωνή του Μητσιά σε καινούργια μονοπάτια, παντοτινά εφηβική.
Μια κυκλοφορία που τιμά το ελληνικό τραγούδι, από τρεις ανθρώπους που το υπηρετούν χρόνια, πρωτοπόρα.
Την έκδοση κοσμεί ένας ταξιδιώτης από το χέρι του Αλέκου Φασιανού.

'Ενα cd που απευθύνεται σε όσους τη "ψάχνουν" λίγο περισσότερο τη μουσική και δεν ακούνε απλώς για να ακούνε... Είναι περιττό νομίζω άλλωστε να μιλάμε για τη ποιότητα τραγουδιστή και συνθετών.

Τα τραγούδια του cd "ισόβια" κρύβουν μια θεατρικότητα, θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος μιας παράστασης. Μας εντυπωσίασε ο τρόπος που η ενορχήστρωση προσεγγίζει και ηλεκτρονικά όργανα σε ένα album με βάση τη καλή λαϊκή μουσική.

Οι στίχοι δεν μένουν μόνο στα συνήθη "ερωτόλογα", ενώ συχνά φανερώνουν προεκτάσεις χιουμοριστικές. Ακόμη κι όταν δείχνουν "ανάλαφροι" είναι τόσο ψαγμένοι...! Πολύ καλή η δουλειά της Λίνας Νικολακοπούλου.

Για τις ερμηνείες του Μητσιά, τι να πούμε... Φωνή αγαπημένη, χαιρόμαστε πάντα να σε ακούμε Μανώλη!

Εκπληκτικό το "ορχηστρικό" με το οποίο κλείνει το cd!

Ένα album που κλείνει μέσα του "ισόβια" πολύ καλά λαϊκά τραγούδια και που σας καλεί να το προσθέσετε στη δισκοθήκη σας. Αν όμως - όπως είπα και στην αρχή - είστε από αυτούς που δεν μένετε στην επιφάνεια της μουσικής, αλλά "βουτάτε" και λίγο βαθύτερα!

... Το cd έχει δημιουργηθεί από σπουδαία ονόματα στο χώρο της ελληνικής μουσικής ...

"Άμα ήμουν ξύλο, ίσως να με καίγανε
ή για πόρτας φύλλο πως βαστάω να λέγανε.
Άμα ήμουν κυπαρίσσι, ζωντανή θα 'χες γυρίσει
κι άμα ήμουν έλατο, το χειμώνα με κορόνα στο κεφάλι γέλα το.

Αλλά ήμουν άνθρωπος
και αγάπησα εσένα
που έμοιαζες φιλάνθρωπος
για κορμιά πελεκημένα

Στη φωτιά σου μ' έκαψες
και την πόρτα τι μου κλείνεις
κυπαρίσσι μ' έθαψες
με πληγώνεις και με κρίνεις"...

(στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου - "Το ξύλο")