Όταν
το καλοκαίρι του 2004 ο Γιώργος Νταλάρας προσκάλεσε στο Ηρώδειο
σπουδαίους καλλιτέχνες από διάφορες γωνιές της Μεσογείου, όλοι μίλησαν
για το συναυλιακό γεγονός της χρονιάς. 2 και 3 Αυγούστου του 2004,
λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας
στο κέντρο της Αθήνα σε ισχύ, το Ηρώδειο γέμισε ασφυκτικά. Πλημμύρισε
από κόσμο και ήχους της Μεσογείου τραγουδημένους από τον Γιώργο
Νταλάρα και εξαιρετικούς καλεσμένους:
Η Ντούλσε Πόντες, η διάσημη ερμηνεύτρια από την Πορτογαλία, με την
χαρακτηριστική, μελωδική, γεμάτη πάθος φωνή της, επαναπροσδιόρισε
με μοναδικό τρόπο τα παραδοσιακά πορτογαλικά fados την οποία συνόδευσε
στο πιάνο ο συνθέτης και σολίστας Στέφανος Κορκολής.
Ο Έντυ Νάπολι ο οποίος θεωρείται σήμερα ένας από τους πιο σπουδαίους
ερμηνευτές του Ναπολιτάνικου τραγουδιού έφερε στη συναυλία εικόνες
και αισθήματα της χώρας του.
Η Μίρα Ανουάρ Αουάντ μια ευαίσθητη φωνή από το Ισραήλ, που φυλάει
τον πόνο και το πάθος των δύο χωρών προέλευσης της: Της Παλαιστίνης
από τον πατέρα της και της Βουλγαρίας από τη μητέρα της.
Τέλος ανάμεσα στην πλειάδα των εκλεκτών μουσικών που πλαισίωσαν
τη συναυλία οι μουσικοί, Χαλήλ Μουσταφά στο ούτι και τη φωνή και
Μεχμέτ Μουσταφά στο βιολί. Σπάνιες φωνές της Μεσογείου. Μια αναζήτηση
στο ηχητικό τοπίο που προκύπτει από τη συνάντηση ανθρώπων και οργάνων
που εξερευνά το παραμύθι κι έρχεται όπως το μελτεμάκι για να αλλάξει
τη διάθεση.
Η μαγική συνύπαρξη επί σκηνής του Γιώργου Νταλάρα και της Dulce
Pontes γέννησε την επιθυμία για περισσότερο. Έτσι πραγματοποιήθηκαν
ένα χρόνο μετά δύο ακόμα συναυλίες, 31 Μαΐου - 1 Ιουνίου 2005, κάτω
από την σκιά της Ακρόπολης μια ολοκληρωμένη εμφάνιση των δύο καλλιτεχνών
μέσα στο θαλασσινό τοπίο της Μεσογείου και στην κουλτούρα των δύο
λαών. Το Φεστιβάλ Αθηνών, στην 50ή επέτειο του, σε συνεργασία με
την κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, Πρέσβυς Καλής Θέλησης της UNESCO
και το Σύλλογο Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «Ελπίδα» έφεραν ξανά μαζί
τους δύο μοναδικούς καλλιτέχνες στη συναυλία με τον τίτλο «Η θάλασσα
κι Εμείς».
Οι δύο λαμπροί ερμηνευτές μοιράστηκαν την σκηνή για να ερμηνεύσουν
- με οδηγό το ταλέντο, τις μουσικές γνώσεις, την αγάπη και το σεβασμό
στην παράδοση, αλλά και την αγωνία της αναζήτησης σε καινούργιους
ήχους - τα fado αλλά και τα ρεμπέτικα, τα blues και τα flamenco,
τη φλόγα της ανατολικής Μεσογείου και το πάθος της δυτικής.
Οι
δύο αυτές συναυλίες ηχογραφήθηκαν και κυκλοφορούν από την Parlophone
για να ξαναζήσετε το πάθος και τη μαγεία τους. Τα τραγούδια πέφτουν
στα νερά της Μεσογείου και φτιάχνουν ομόκεντρους κύκλους. Κύκλους
συγκίνησης, κύκλους πάθους, ομόκεντρους κύκλους με κοινή αφετηρία
την Μεσόγειο που μας ενώνει.
Αδιαμφισβήτητοι
αρωγοί στις συναυλίες αυτές οι εξαιρετικοί μουσικοί,
Μανώλης Καραντίνης μπουζούκι
Γιώργος Κοντογιάννης μπουζούκι
Γιώργος Μάτσικας μπουζούκι
Νίκος Ζέρβας πλήκτρα
Γιώργος Παπαχριστούδης πιάνο
Θανάσης Σοφράς μπάσο
Χρήστος Ζέρβας κιθάρα
Χριστόφορος Κροκίδης κιθάρα
Πέτρος Κούρτης κρουστά
Ανδρέας Παπάς κρουστά
Γρηγόρης Συντρίδης τύμπανα
Ντάσο Κούρτι ακορντεόν
Davide Zaccaria Τσέλο
Paulo Jorge Patricio da Costa (Feiteira) Βιόλα του Fado
Amadeu Joao Afonso Magalhaes Ακουστική Κιθάρα, Braguesa, Flute και
BagPipe
Fernando Jorge Aniceto Suva Πορτογαλική Κιθάρα
Η
χορωδία Fons Musicalis υπό τη διεύθυνση του Κωστή Κωσνταντάρα.
Η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού.
Τις ενορχηστρώσεις έκανε ο Κώστας Γανωσέλης και την σκηνοθετική
επιμέλεια είχε ο Πάνος Παπαδόπουλος.
Σε
ένα τέτοια μουσικό περιβάλλον ακούστηκαν και απογειώθηκαν από τους
ερμηνευτές τους τραγούδια όπως: Μεσόγειος, Σεβάχ ο Θαλασσινός, Luna
Rossa, O mare e tu, Πέταξες (Corsica), Cancao do mar, Σαν τον Μετανάστη,
Μια θάλασσα μικρή, Θάλασσα πλατιά, Χάρτινο το Φεγγαράκι, Όμορφη
Πόλη κ.α.
Δυο συναυλίες που αγκάλιασαν σύσσωμα τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης,
ηλεκτρονικά και έντυπα.
|