Έντεχνα
Γράφει ο Παύλος Ζέρβας

Τα Χριστούγεννα του 2005 κυκλοφορεί το album "Κάθε τέλος κι αρχή".
Η Ελένη Τσαλιγοπούλου συνεργάζεται πάλι με τον Κώστα Λειβαδά που, αυτήν τη φορά, υπογράφει όλα τα τραγούδια - σε δύο τραγούδια οι στίχοι είναι του Μάνου Ελευθερίου ("Μεταξουργείο", "Κορμί χωρίς ψυχή"), σε ένα του Οδυσσέα Ιωάννου ("Πείσμα"), ενώ υπάρχει και ένα μελοποιημένο ποίημα του Μανώλη Αλεξίου ("Τα δεσμά"). Στο τραγούδι "Μαζί ως το ξημέρωμα" η Ελένη τραγουδά με τον Γιάννη Κότσιρα. Στο τραγούδι "Μεταξουργείο" συμμετέχει η Σπείρα Σπείρα του Σταμάτη Κραουνάκη. Η Ελένη Τσαλιγοπούλου συνεργάζεται για πρώτη φορά με σημαντικούς ενορχηστρωτές όπως οι Μίκρο, ο Soumka, ο Γιώργος Ζαχαρίου, ο Άκης Κατσουπάκης, ο Δημήτρης Μπαρμπαγάλας, ενώ παραμένουν σταθεροί στους ρόλους τους ο Γιώργος Ανδρέου και ο Θύμιος Παπαδόπουλος.
Στην παρέα μπήκαν ο φίλος και συνεργάτης της Ελένης από παλιά Άγγελος Σφακιανάκης και η Άννα Γιώτη, για να συμπληρώσουν έτσι την δημιουργική ομάδα που έφτιαξε το album "Κάθε Τέλος Κι Αρχή".

Χρόνια φίλοι και συνεργάτες η Ελένη και ο Κώστας, με μια σειρά κοινών επιτυχιών να τους ακολουθεί (από το "Πιάσε με" ως τα "Παιδιά των Δρόμων") ονειρεύονταν από πολύ καιρό μια σειρά τραγουδιών που να εκφράζει αβίαστα την διάθεση τους να αφουγκραστούν την ψυχή των ανθρώπων "της διπλανής πόρτας". Με αναφορές άλλοτε στο σύγχρονο ηλεκτρικό ήχο και άλλοτε με τον αέρα των παλιών καλών λαϊκών τραγουδιών, τα τραγούδια αυτά συνθέτουν μια σφιχτά δεμένη ενότητα με κεντρικό πρόσωπο μια σημερινή γυναίκα που μιλάει καθαρά για τις ανάγκες και τα αισθήματα της και ψάχνει να ακούσει την καρδιά της μέσα στο θόρυβο, να θυμηθεί από πού έρχεται και να βρει πού πηγαίνει...

Από το ηλεκτρισμένο arabesque τσιφτετέλι "Μακάρι νa 'ξερα" και την αιθέρια electronica του "Είναι εντάξει μαζί μου" ως το καθαρόαιμο χασάπικο "Μη βιαστείς να γυρίσεις" και το ανυποχώρητο rock
του "Δε θα φύγω από δω (αν δεν τα χάσω πρώτα όλα)", κάθε τραγούδι του δίσκου λειτουργεί σαν ένα μικρό soundtrack της ιστορίας που διηγείται.

Ο νέος δίσκος της Ελένης Τσαλιγοπούλου ακούγεται από την αρχή ως το τέλος αλλά "κάθε τέλος κι αρχή". Πώς αλλιώς θα μπορούσε να ήταν άλλωστε;

Μελωδίες γεμάτες "χρώματα", έντεχνοι ρυθμοί με διάθεση πότε pop και πότε λαϊκή, στίχοι που κουβαλούν εικόνες και ενίοτε πολύ συναίσθημα... Ο Κώστας Λειβαδάς έδωσε και πάλι τον καλό του εαυτό και έδωσε 14 συνθέσεις που η Ελένη Τσαλιγοπούλου τις αξιοποίησε με το παραπάνω με τις πάντα παραστατικές ερμηνείες της...

Όπως καταλάβατε μιλάμε για ένα πολύ καλό album που ρυθμικά θα το χαρακτήριζα πολυσυλλεκτικό καθώς δύσκολα θα μπορέσει κανείς να το κατατάξει σε συγκεκριμένο μουσικό είδος. Από ζεϊμπέκικα και χασάπικα μέχρι βαλσάκια και ροκ, το cd "κάθε τέλος κι αρχή" διαθέτει μια απίστευτη ποικιλία ήχων, που ίσως όμως ενοχλήσει κάποιους, καθώς ορισμένα κομμάτια μοιάζουν να απέχουν αρκετά και να συντελούν στην απώλεια μιας συμπαγούς δουλειάς. Προσωπικά πάντως δεν με χάλασαν οι ρυθμικές μεταπτώσεις, αντιθέτως κράτησαν ζωντανό το ενδιαφέρον μου μέχρι τη τελευταία νότα του cd.

θα ήθελα να επισημάνω την συμβολή των Μίκρο και του Soumka που έδωσαν σύγχρονο αέρα στα τραγούδια που ενορχήστρωσαν και ξεχώρισα τη προσπάθειά τους. Επίσης το πολύ νοσταλγικό "Μεταξουργείο" με τη συμμετοχή της Σπείρας Σπείρας του Κραουνάκη (εξαιρετική η στιχουργία του Μάνου Ελευθερίου). Το "είναι εντάξει μαζί μου" που ξεχωρίζει για τις σύγχρονες τάσεις του αλλά και τη μελωδικότητά του και το κατατάσσω στα κορυφαία tracks του album. Το πολύ ερωτικό "όποια ζωή και να ζήσεις"... Να επισημάνω και το αγαπημένο μου τραγούδι από το cd! "Δεν ξέρεις τι θα πει αγάπη", κομμάτι που κυριολεκτικά σου φτιάχνει τη διάθεση! Άψογο και το κομμάτι "τα κόλπα"...

Από την άλλη δεν θα κρύψω πως το ντουέτο με τον Γιάννη Κότσιρα το βρήκα λίγο... Πως βρήκα μεν έξυπνη την ιδέα ...συρραφής μαντινάδων που σχημάτισαν το "πέτρα σκληρή", αλλά δεν μου άρεσε το τελικό αποτέλεσμα που μόνο μαντινάδα δεν μου θύμισε... Πως μου έκατσε αδιάφορα το "δε θα φύγω από 'δω" που από τα λόγια του προέκυψε κι ο τίτλος "κάθε τέλος κι αρχή"...

Ωστόσο θεωρώ τη δουλειά εξαιρετική προσπάθεια, έστω και αν ο χαρακτηρισμός δεν ευσταθεί για το σύνολο του cd. Υπάρχουν πολύ όμορφα τραγούδια ενώ γενικά το album αποτελεί μια προσεγμένη παραγωγή.

... Τραγούδια για ...κάθε διάθεση και γούστο! ...

"Πάντα ψάχνεις για να βρεις
τη ψυχή σου στο σκοτάδι
μα τη χάνεις κάθε βράδυ
πιο νωρίς.

Κι αν υπάρχουν ουρανοί
Θεέ μου, πόσο μακριά μας
κι είναι μόνο στα όνειρά μας
γαλανοί"...

(στίχοι: Μανώλης Αλεξίου - "Τα δεσμά")