Λαϊκά
Γράφει ο Παύλος Ζέρβας

Μια νέα, ταλαντούχα φωνή κάνει την εμφάνιση της στο χώρο της
δισκογραφίας.
Η Εύα Χαιροπούλου σε έντεκα τραγούδια του Μπάμπη Χαλκίδη.
«Χίλιες και μία ... λέξεις», πολλές εμπειρίες από το 1997 μέχρι
σήμερα και αξιόλογες συνεργασίες (Μανώλης Ρασούλης, Νίκος
Ζιώγαλας) από μια πολλά υποσχόμενη ερμηνεύτρια που συνεχίζει με
τις εμφανίσεις της να αποσπά θετικές κριτικές.
«Χίλιες και μία ... λέξεις» μια παράγωγη της Groove που κυκλοφορεί
από την Universal music.

Το πρώτο πράγμα που προσέχει κανείς ακούγοντας το ντεμπούτο album της Εύας Χαιροπούλου με τη Θεσσαλονικιώτικη Groove, είναι η πολύ καλή φωνή της τραγουδίστριας, που όχι μόνο έχει πολύ καλή τεχνική ερμηνευτικά, αλλά έχει και το προσόν η φωνή της να μη μας θυμίζει καμιά άλλη. Οι ερμηνείες της έχουν χαρακτήρα και προσωπικότητα, κάτι που μας ενθουσίασε.

Το δεύτερο που προσέχεις είναι οι πολύ πλούσιες ενορχηστρώσεις που στηρίζονται σε πάρα πολλά φυσικά όργανα. Ακορντεόν, τρομπέτα, σαξόφωνο ξεδιπλώνουν τους ήχους τους σε έναν πολύχρωμο μουσικό καμβά, παρέα φυσικά με πιο κλασσικούς ήχους κιθάρας, μπουζουκιού, βιολιού, μπαγλαμά κλπ... Οι συνθέσεις του Μπάμπη Χαλκίδη αγγίζουν περισσότερο τα λαϊκά πρότυπα, κάποιες στιγμές μάλιστα φτάνουν σε δημοτικά ακούσματα, ενώ κάποια τραγούδια μας θύμισαν παλιές καλές δουλειές ελληνικού κινηματογράφου (πχ το "αχ και να είχα μια καρδιά", ένα απίθανο ζεϊμπέκικο)! Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές που σε φέρνουν εκτός του γενικού κλίματος του cd, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με το "σ' αγαπώ" που δεν είναι κακό τραγούδι (κάθε άλλο), αλλά δεν ταιριάζει και τόσο με τα υπόλοιπα κομμάτια...

Ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα για την Εύα Χαιροπούλου που αν της δοθούν ευκαιρίες - κάτι που το αξίζει αναμφισβήτητα - μπορεί να κερδίσει πολύ κόσμο. Άλλωστε έχει τις εμπειρίες και ένα πλούσιο βιογραφικό και πιστεύω πως ξέρει να σταθεί στο χώρο, αν βεβαίως κάποιοι την αφήσουν! (ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας...)

... Η φωνή της τραγουδίστριας και οι πλούσιες ενορχηστρώσεις ...

... Το ντουέτο με τον Νίκο Παναγιωτίδη (πρώην Antique) στο ερωτικό "η αγάπη η αληθινή" ...

"Αχ και να είχα μια καρδιά
να ήταν από πέτρα
να 'ξερε μόνο ν' αγαπά
με όρια και μέτρα.
Αχ και να είχα μια καρδιά
φτιαγμένη από ατσάλι
που να μη ξέρει ν' αγαπά
να μη πονέσει πάλι"...

(στίχοι: Μπάμπης Χαλκίδης - "Αχ! Και να είχα μια καρδιά")