Album
στο οποίο ο Μανώλης Φάμελλος διατηρεί - ίσως προάγει και
σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό αυτή τη φορά - την απλότητα και την
αμεσότητα με την οποία προσεγγίζει το κοινό του. Το εξώφυλλο και
το γενικότερο artwork αλλά και τίτλοι τραγουδιών του στυλ "η
λουλουδού" και "το γκομενάκι μου" ή ο "κύριος
Κου" το επιβεβαιώνουν. Ρυθμοί απαλοί στα πλαίσια μπαλάντας
κυριαρχούν σχεδόν σε ολόκληρη τη διάρκεια του cd. Η dark διάθεση
ίσως προβληματίσει κάποιους από την άλλη όμως τα τραγούδια έχουν
σαφή λόγο ύπαρξης και οι στίχοι τους είναι έξυπνοι και γραμμένοι
με ιδιαίτερη φροντίδα, ενώ κάποιες φορές πίσω από την απλότητα
του τίτλου κρύβονται λόγια αιχμηρά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ίσως
να μην είναι το καλύτερο album του καλλιτέχνη, είναι όμως αυτό
που σαφώς σε φέρνει πιο κοντά στον πραγματικό Φάμελλο. Υπάρχουν
κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές όπως η "παγωμένη καρδιά"
ή το "σε περίμενα" (από τις πιο "λαμπερές"
στιγμές του cd!) ή τραγούδια που θέλουν το χρόνο τους όπως η "σκοτεινή
πόλη" ή "η λουλουδού".
Φωνητικά
στα τραγούδια κάνουν ο Γιώργος Δημητριάδης, η Λουίζα Σοφιανοπούλου,
η Νάνσυ Στεργιοπούλου και η Ευδοξία Μπανανή. Στο "μεγάλο
χωριό" συμμετέχει ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος με το κλαρίνο του,
ενώ στη "σκοτεινή πόλη" ο Μανώλης Καραντίνης με μαντολίνο
- αν και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού!
Πρόκειται
για album που θα κολλήσετε αν του δώσετε την ευκαιρία να ...γνωριστείτε
καλύτερα μαζί του! Αν είστε τύπος "πατ κιουτ" δεν θα
έχετε τον χρόνο να το αισθανθείτε και να το καταλάβετε...
|