Σύμφωνα
με τον Μίμη Πλέσσα το cd αυτό είναι μια προσπάθεια μερικά
τραγούδια του να αποκτήσουν πιο νεανικό προφίλ ώστε να τα αγαπήσει
η νεολαία. Σέβομαι απόλυτα τον κ. Πλέσσα, όμως θα διαφωνήσω μαζί
του. Οι "ύμνοι" που έχει γράψει δεν έχουν καμία ανάγκη
να μεταμορφωθούν για να έρθουν κοντά στη νεολαία. Αντίθετα θα
έπρεπε να βρεθεί τρόπος οι νέοι να έρθουν κοντά στις πρωτότυπες
εκτελέσεις και να εκτιμήσουν τις συνθέσεις του σπουδαίου μας τραγουδοποιού.
Το
πρόβλημα δεν έγκειται τόσο στις διασκευές, άλλωστε αυτά τα τραγούδια
έχουν επανεκτελεστεί πολλές φορές, αλλά στο πως έγιναν αυτές.
Στη παρούσα δουλειά ακούσαμε το "εξωκλήσι στ' ανοιχτά"
σε σχεδόν house εκτέλεση ενώ και στα υπόλοιπα έχουν προστεθεί
αρκετές δόσεις beat με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν πολύ από την
αρχική τους μορφή.
Το
cd μπορεί να έχει 12 tracks, όμως στην ουσία διαθέτει μόνο 5 τραγούδια
του Πλέσσα. Το "βρέχει πάλι απόψε" σε μπιτάτη
εκδοχή, το "έκλαψα χθες" σε ατμοσφαιρικό blues,
Το "ξωκλήσι στ' ανοιχτά" σε δύο εκτελέσεις, μία
downtempo και μία dance, σχεδόν house όπως έγραψα και πιο πάνω.
Το "είμαι για θλίψη" σε jazzy format είναι νομίζω
η καλύτερη στιγμή του cd (αν ήταν και τα υπόλοιπα σε ανάλογο στυλ
θα είχα πολύ καλά λόγια για το cd!). Το "ένα καράβι"
σε εκτέλεση chill out αποτελεί κι αυτό καλή στιγμή.
Όλα
τα παραπάνω υπάρχουν ακριβώς στην ίδια μορφή και σε ρώσικη γλώσσα.
Έτσι φτάνουμε τα 12 tracks. Και πάλι βέβαια δεν βλέπω το λόγο
να υπάρχουν και στα ρώσικα όταν το cd απευθύνεται στην ελληνική
αγορά (εκτός αν δεχθούμε ότι πλέον έχουμε και πολλούς ρώσους στη
χώρα μας!).
Πάμε
και στη Κατερίνα Κουρεντζή η οποία αν και κάνει τώρα το
δισκογραφικό της ξεκίνημα, στο βιογραφικό της βλέπουμε πολλές
σημαντικές συνεργασίες και μάλιστα σε όλους τους χώρους της ελληνικής
μουσικής σκηνής. Ευχάριστη φωνή - και παρουσία - με καλό τόνο
στη φωνή, αλλά και με περιθώρια βελτίωσης της τεχνικής της. Το
γεγονός ότι της εμπιστεύεται τραγούδια ο Μίμης Πλέσσας κάτι λέει,
έτσι; Θα ήθελα όμως να την ακούσω στο μέλλον με δικά της τραγούδια.
Ο jazzy χαρακτήρας μουσικής νομίζω πως της ταιριάζει πολύ και
αυτό φαίνεται από τον τρόπο και την άνεση που αποδίδει το "είμαι
για θλίψη", σαν να το χαίρεται ιδιαίτερα και η ίδια. Το ζήτημα
είναι αν θα τολμούσε να κάνει δικό της δίσκο με jazz τραγούδια
σε μια αγορά που λειτουργεί με παρωπίδες βλέποντας μόνο ότι της
πασάρει το star system.
|