Είμαι
στο γρασίδι, ξάπλα, όχι στη θάλασσα αλλά στο βουνό ή στην πεδιάδα
και κοιτάω τις κορυφές από τα δέντρα που τα φυσάει ο άνεμος και
κοιτάω τον ουρανό κ ο ήλιος πέφτει ζεστός ανάμεσα τους κ ακούω
το νέο cd του Θανάση Παπακωνσταντίνου και γίνομαι κ εγώ όπως κ
ο κόσμος γύρω μου διάφανος.
Ένα
ταξίδι είναι αυτό το cd όχι όμως ταξίδι από δρόμο κ ας έχουν οι
στίχοι του πορείες και δρομολόγια σαν χάρτες. Όχι είναι ένα ταξίδι
στον αέρα, στους ήχους, στις εικόνες στην ιδέα, στη σκέψη, στην
αναζήτηση, στην αλήθεια, στο συναίσθημα, στο κάθε μέρα, στο παρελθόν,
στο όνειρο, στη φαντασία.
Άνοιξε
τη δική σου πόρτα στο φευγάτο, στο μυστικό, στο ψεύτικο, στο διαφορετικό
σ' εκείνο που σκέφτεσαι τις άλλες ώρες, όταν το συνειδητό κοιμάται
και το δικό σου ξένο βγαίνει μπροστά.
(κ
όλα αυτά τα σκέφτηκα στο γραφείο μπροστά στον υπολογιστή!!!) φευγάτο
αυτό το νέο cd!
Για
το μουσικό μέρος τι να πω, ότι κ αν πω ...λίγο είναι, άλλο να
στο λέω άλλο να τ' ακούς. Αυτοσχεδιασμοί, περάσματα, κολάζ ηλεκτρονικού
ήχου με λέξεις, φράσεις, κινηματογραφικές ταινίες, πιστολάκι μαλλιών,
μόντεμ, μύγες, σχάρα ψηστιέρας κ.α. θαυμαστά (όλα μπορούν να γίνουν
μέρος μιας μουσικής σύνθεσης). Καινούργια πρόταση με κάτι από
όλες τις προηγούμενες μαζί.
Τα
πνευστά χαίρουν ιδιαίτερης εκτιμήσεως και πραγματικά το αξίζουν
(κλαρίνο τρομπέτα, καραμούζα,). Τζαζ, μπλουζ, ηλεκτρονική, παραδοσιακά
θέματα, ροκ στοιχεία, φωνές γνωστές, αγαπημένες που τραγουδούν,
ερμηνεύουν, χαίρονται, γλεντούν.
Η
έμπνευση έρχεται από καθημερινές σκηνές και σκέψεις όπως: μια
κουβέντα στο καφενείο για τους μετανάστες και την Ελλάδα της ξενιτιάς,
η γεωγραφία του τόπου (μαθαίνεις όλη την περιοχή), η φύση, οι
σκέψεις που κάνει ένας πλάτανος, το κομμωτήριο της περιοχής, μια
μοσχαροκεφαλή στο πιάτο, ο κόσμος στο τραπέζι, το φαγοπότι...!
|