Ήταν καλοκαίρι του 2002 όταν ένας νέος καλλιτέχνης κυκλοφορούσε τη πρώτη του δισκογραφική δουλειά με την Universal και με τίτλο "ότι αρχίζει να κυλά", album που θυμάμαι πως μου άρεσε αρκετά και διέκρινα πως στο χώρο "άρχιζε να κυλά" ένας καλλιτέχνης που θα μπορούσε να έχει σημαντική παρουσία. Ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν αυτή που περίμενα, καθώς ο Γιώργος Αετόπουλος "εξαφανίστηκε" δισκογραφικά ενώ και το όνομά του γενικότερα δεν ακουγόταν ιδιαίτερα. Μόλις το νέο του album "μαύρο κρασί" έφτασε στα χέρια μου, κέρδισε αμέσως το ενδιαφέρον μου καθώς ήξερα πως θα άκουγα ξανά κάτι τουλάχιστον προσεγμένο. Η επιστροφή του τραγουδιστή στη δισκογραφία πραγματοποιείται μέσω νέας εταιρείας, της Impact Music.

Άκουσα λοιπόν ένα cd που αν μη τι άλλο δικαίωσε τις προσδοκίες μου σε μεγάλο βαθμό. Τα τραγούδια του Αετόπουλου αυτή τη φορά είναι περισσότερο pop παρά rock ενώ διακρίνονται και πάλι για τη μελωδικότητά τους αλλά και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους. Είναι επίσης θα έλεγα περισσότερο ερωτικά. Μοιάζει μια προσπάθεια από μέρους του καλλιτέχνη να γίνει ελαφρώς πιο εμπορικός απ' ότι τη προηγούμενη φορά, όμως το θετικό είναι ότι αυτό δεν γίνεται σε βάρος της ποιότητας στο τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν στο album ορισμένα πολύ καλά τραγούδια που τα συμπαθείς με το πρώτο άκουσμα, υπάρχουν κι άλλα όμως που θέλουν περισσότερο ψάξιμο για να σε κερδίσουν. Τα keyboards αυτή τη φορά κάνουν πολύ πιο αισθητή τη παρουσία τους και δίνουν στο album μια ταξιδιάρικη αίσθηση η οποία γίνεται αντιληπτή από το πρώτο κι όλας τραγούδι του cd, το πολύ καλό "μια σπίθα από χαρά".

Ένας ανεπιτήδευτος ρομαντισμός υπάρχει διάχυτος σ' αυτό το album. Χαρακτηριστικό δείγμα το "όταν χάνεσαι". Το cd εκτός από ρυθμικές συνθέσεις έχει και πιο "ατμοσφαιρικές" στιγμές, όπως το "μα που να πάω". Οι στίχοι στις περισσότερες περιπτώσεις αισιόδοξοι, αλλά πάντα προσεγμένοι, όπως και στη προηγούμενη δουλειά του Αετόπουλου που αποδεικνύει πως δεν είναι μόνο καλός μουσικός αλλά και ικανότατος στην αποτύπωση των σκέψεων του. Αν εξαιρέσουμε 3-4 τραγούδια νομίζω πως έχουμε να κάνουμε με μια άρτια δουλειά που μπορεί να ξεχωρίσει.

Το σίγουρο είναι ότι ο Αετόπουλος δικαιούται καλύτερης μεταχείρησης από τα media, σε σχέση με το χρόνο που του έδωσαν στη προηγούμενη δουλειά του. Αλλά όταν στην εποχή μας έχει κυριαρχήσει δυστυχώς το ανούσιο εμπορικό τραγούδι, τέτοιες δουλειές και καλλιτέχνες που προτιμούν να σταθούν με τα τραγούδια τους και όχι με τις δημόσιες σχέσεις και τα ...γυμνασμένα τους κορμιά, δεν έχουν και πολύ τύχη. Δυστυχώς...

... Το cd διαθέτει αρκετά τραγούδια που ξεχωρίζουν τόσο για τη συνθετική τους άποψη όσο και για τον προσεγμένο στίχο ...

"Τα βράχια καίνε σαν καρφιά
το κύμα με δροσίζει
το σώμα μου μια πινελιά
στη θάλασσα που αφρίζει.

Τα μονοπάτια του μυαλού
γαλάζιο πλημμυρίζει
κι από την άκρη του ουρανού
το βλέμμα σου μ' αγγίζει.

Πες ποιο χρώμα φοράς
όταν χάνεσαι
πες μου πως μοιάζει το φως
κι η σιωπή
πες μου που πάνε οι ψυχές
όταν φεύγουνε
κι αν είναι ο κόσμος αυτός
μια στιγμή"...

(στίχοι: Γιώργος Αετόπουλος - "Όταν χάνεσαι")

Τίτλος CD
"ΜΑΥΡΟ ΚΡΑΣΙ"
Εταιρεία: IMPACT MUSIC
Είδος: CD