Ο
δίσκος του συνθέτη Νίκου Γεωργάκη έχει κάποιο ενδιαφέρον.
Αν τα εξετάσουμε μεμονωμένα, οι στίχοι, οι μελωδίες και οι ερμηνείες
είναι αρκετά καλά, όμως σε ελάχιστα τραγούδια τα στοιχεία αυτά
δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.
Ο
Γεωργάκης στο "Ανάσα καλοκαιριού" συνδυάζει λαϊκές,
έντεχνες και λάτιν μελωδίες, ενώ οι ενορχηστρώσεις του ακολουθούν
παραδοσιακές φόρμες (και μεταξύ μας αποτελούν το πλέον αξιοσημείωτο
στοιχείο σε αυτή τη δουλειά). Ενδιαφέρουσες συνθέσεις είναι τα:
"Περπατώ μοναχός" (αμιγώς λαϊκό, θα μου άρεσε
να το άκουγα από τη Γιώτα Νέγκα), "Το τραγούδι των θεριστών"
(οι στίχοι του είναι ελεύθερη απόδοση θεατρικού έργου του F. G.
Lorca), "Ανάσα καλοκαιριού" (μοναδική εξαίρεση
στην παρατήρηση που έκανα στην προηγούμενη παράγραφο). Επίσης,
όμορφη μελωδία έχει το "Tango" που είναι αφιερωμένο
στο χορευτή Diego Mastrangelo. Αξίζει να πούμε ότι μερικές από
τις συνθέσεις μοιάζουν να είναι γραμμένες για να συνοδεύουν αφηγήσεις
παραμυθιών...
Ο
λόγος του στιχουργού Γιάννη Περδίκη είναι απλός, ποιητικός,
ερωτικός και αυτοβιογραφικός. Επομένως, αληθινός. Παρόλα αυτά
δεν ταιριάζει με τις μελωδίες τις οποίες συνοδεύει. Αν κάποιος
ακούσει τα τραγούδια και ύστερα διαβάσει τα στιχάκια, θα αντιληφθεί
νοήματα τα οποία δεν μπόρεσαν να του μεταδώσουν τα στιχάκια συνδυασμένα
με τις μελωδίες. Στιχουργικά, καλύτερο τραγούδι είναι το "Παγκάκι".
Τέλος,
ας σχολιάσουμε τις ερμηνείες. Πρώτα από όλα, ποτέ δεν κατάλαβα
την εμμονή που έχουν ορισμένοι συνθέτες να ερμηνεύουν τραγούδια
στους δίσκους τους. Αφού έτσι κι αλλιώς εμπιστεύονται άλλους που
κάνουν αυτή τη "δουλειά" πολύ καλύτερα από τους ίδιους,
γιατί μας απογοητεύουν; Δεν αντιλαμβάνονται ότι για να τραγουδήσει
κάποιος πρέπει να έχει τουλάχιστον καλή φωνή; Οι ερμηνευτικές
απόπειρες λοιπόν του Γεωργάκη σε αυτόν το δίσκο δε με άγγιξαν
καθόλου. Παράλληλα όμως, στο δίσκο συμμετέχει (ευτυχώς) η σπουδαία
Λιζέτα Καλημέρη, αλλά μόνο το ένα από τα τρία τραγούδια
που της δόθηκαν της ταιριάζει απόλυτα (το ομώνυμο). Οι υπόλοιποι
ερμηνευτές είναι απλώς συμπαθητικοί.
Με
λίγα λόγια, το άλμπουμ "Ανάσα καλοκαιριού" είναι
μια δουλειά που έχει καλές προθέσεις, αλλά αυτό από μόνο του δεν
είναι αρκετό. Ενώ βρήκα κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία μέσα στο
σύνολο, το τελικό αποτέλεσμα δε με έπεισε. Σημασία έχει όμως ότι
στις δύσκολες δισκογραφικά εποχές που ζούμε, ο αντιεμπορικός αυτός
δίσκος έχει λόγο ύπαρξης, παρόλο που δεν έχει στόχο να βγάλει
σουξέ. Γι' αυτόν και μόνο το λόγο, αξίζουν στους συντελεστές του
συγχαρητήρια...!
|