|
ΔΕΛΤΙΟ
ΤΥΠΟΥ
|
Ο "Σπινθήρας"
αυτός ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια, όταν συναντηθήκαμε για πρώτη
φορά με τον Γιάννη Σπάθα με αφορμή το έργο Νεάπολις, το έτος 2001.
Γράψαμε τότε ωραία τραγούδια, που μια επιλογή τους εντάχθηκε στο
δίσκο Οπωσδήποτε παράθυρο. Στα χρόνια που μεσολάβησαν είπαμε να
μην αφήσουμε τη σπίθα εκείνη να σβήσει? να συνεχίσουμε να γράφουμε
τραγούδια για εμάς, για τη χαρά της δημιουργίας. Του έδινα στίχους,
μου έδινε μελωδίες και ανταλλάσσαμε σπινθήρες πιθανοτήτων.
Σε
αυτή την ήσυχη διαδρομή, χωρίς χρονική πίεση και με μόνο στόχο τη
γέννα των 10 τραγουδιών -τόσα ήθελε ο Γιάννης- έγινε συνοδοιπόρος
με όλη του την καρδιά κι ο Βασίλης Λέκκας. Οι δυο τους γύριζαν την
Ελλάδα απ' άκρη σ' άκρη, κιθάρα-φωνή και επικοινωνήσουν με αυτόν
το λιτό τρόπο την αγάπη τους για τη μουσική και το τραγούδι. Από
τα πρώτα τραγούδια του "Σπινθήρα" που ερμήνευσε ο Βασίλης
ζωντανά στο κοινό ήταν Τα μεγάλα μου τα λάθη στα Χανιά το φθινόπωρο.
Ήταν καταλυτικός, δυνατός και γεμάτος αίσθημα. Ένιωσα καλά. ¶κουγα
το λόγο ταιριαστό και οικείο στην προσωπικότητά του. Τα τραγούδια
αυτού του δίσκου τα αφήναμε να γεννηθούν το καθένα με την ψυχή του.
¶λλα λαϊκά, άλλα λυρικά, άλλα μιλητά, άλλα ηλεκτρισμένα? όπως ερχόταν
η έμπνευση. Ο ρόλος του τραγουδιστή ήταν δύσκολος. Σαν το δέκαθλο.
Τα κατάφερε και τ' απέδωσε με όλο του το είναι. Ο Σπάθας ενορχήστρωσε
με αρχοντική λιτότητα τις μελωδίες του. Ο χρόνος γίνεται βοηθός
όταν τον ξεχνάς. "Εγώ, που δεν είπα φοβάμαι, που δεν είπα πού
πάμε" τους ευχαριστώ που με έκαναν τόσο χαρούμενη. Καλλιτεχνικά
κι ανθρώπινα.
Τα
τραγούδια του "Σπινθήρα" ξεκινήσαμε να τα ηχογραφούμε
κάνοντας την παραγωγή μόνοι μας. Όταν ολοκληρώθηκε ο πίνακας, πήγε
ο Σπάθας το έργο μας στον παραγωγό Γιώργο Μακράκη, αφήνοντας στη
διακριτική του ευχέρεια την αποδοχή της κυκλοφορίας του δίσκου από
την εταιρία Legend. Ο έμπειρος και πάντα νέος στην κρίση του Γιώργος
Μακράκης μας άνοιξε ακόμα μια φορά τη θύρα. Σ' ευχαριστούμε Γιώργο.
Τώρα
ο τίτλος "Σπινθήρας"… Γιατί; Επειδή αυτός γράφτηκε τελευταίος.
Το εξώφυλλο; Σ' ένα σιδεράδικο της Αθήνας με οικοδεσπότη τον πιο
υπέροχο Ήφαιστο της σύγχρονης μυθολογίας μου, τον Κώστα Φωστέρη.
Για να 'ναι η χαρά σφυρήλατη. Φωτογράφος ο ζωγράφος Τάσος Βρεττός.
Ηχολήπτης ο Σωτήρης Παπαδόπουλος? το μικρό του όνομα η ουσία της
παρουσίας του και της αφοσίωσής του όλους αυτούς τους μήνες.
Γιάννη
Μπαχ Σπυρόπουλε, ο λυγμός σου στο Βάσανο ενός λεπτού στη λέξη "λύπη"…
όλα τα λεφτά. Μήδεια Χουρσουλίδου, Νίκο Κουρουπάκη, Νόνα Βουδούρη,
οι φωνές σας ασήμωσαν το δίσκο με το που απλώσαμε το χέρι για ενίσχυση.
Νίκο Πίτλογλου, σ' ευχαριστούμε για το ξεκίνημα. Χωρίς τους μουσικούς
που έπαιξαν. Όλα θα ήταν ακόμα σημαδάκια στις παρτιτούρες. Να είστε
γεροί και πάντα με μεράκι.
ΟΚ, πολλά είναι αυτά. Όμως και τα ευχαριστώ άλλα τόσα. Ακόμα ένα
για εσάς, που μας διαβάζετε και μας ακούτε.
Λίνα
Νικολακοπούλου
Γιάννης Σπάθας
Βασίλης Λέκκας
|
ΤΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
|
Τώρα
οι μηχανές αμήχανα το φως κοιτούν
στον πίσω αιώνα μονάχο του χτυπούσε ένα παράθυρο
μπροστά στο μέλλον ανοιχτό
Στο
"Σπινθήρα" συναντάται η σύμπραξη του Γιάννη
Σπάθα και της Λίνας Νικολακοπούλου, βασικά. Εκ των
δεδομένων λοιπόν, ο δίσκος αυτός αποτελεί μουσικό λογοτέχνημα
και όχι προϊόν προς κατανάλωση. Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, τα
κίνητρα της γέννησης του μουσικού συνόλου ήταν αγνά, καλλιτεχνικά
και κυρίως εσωτερικά ("Στο Γ.Σ. έδινα στίχους,
μου έδινε μελωδίες και ανταλάσσαμε σπινθήρες πιθανοτήτων. Γράψαμε
τραγούδια για εμάς, για τη χαρά της δημιουργίας", Λ.Ν.).
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν υποψιαζόμαστε λίγο πολύ τι θα ακούσουμε
(και τι θα νιώσουμε).
Το
Μάη σου βάζω κόκκινα
Γενάρη τ' άσπρα
Αύγουστο γίνεσαι χρυσό
τραγούδι εσύ που το 'πινα
και γέμιζα άστρα
ό,τι κι αν είχα για ουρανό
Οι
στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου είναι ξεχωριστοί, όπως
πάντα. Πηγάζουν από τους προβληματισμούς της σχετικά με τη ζωή,
τον έρωτα, την επιθυμία, το σώμα, το χρόνο, τη φθορά, το θάνατο.
Η βάση του λεκτικού της οικοδομήματος είναι η φιλοσοφία της καθημερινότητας
που πηγάζει από την προσωπική της πείρα, και αυτό το γερό οικοδόμημα
καταλήγει σε μια λαμπρή κορυφή μοναδικότητας. Εντόπισα κοινή συνισταμένη
των σκέψεών της, μια κουρασμένη τάση για φυγή και λύτρωση.
Να
'φευγε όλη η κοινωνία
με ταξιά, με λεωφορεία
να μας σκέπαζε απόψε
σκέτος ουρανός
Οι
μουσικές του Γιάννη Σπάθα είναι απλώς καταπληκτικές. Έντονοι
ροκ ήχοι συνυπάρχουν με λαϊκές μελωδίες και απαγγελίες, δημιουργώντας
ένα όμορφο και ταιριαστό ηχητικά σύνολο. Ο Βασίλης Λέκκας, αν
και προσπαθεί να είναι καλός, τελικά δεν τα καταφέρνει, αφού κάποιες
φορές φαίνεται να φωνάζει. Η φωνή του σε ορισμένα σημεία ακούγεται
σκληρή και αποστασιοποιημένη από αυτά που τραγουδάει. Βέβαια το
γεγονός ότι κάποιες ερμηνείες του είναι υπερβολικές δε σημαίνει
ότι δεν ακούγονται καλά τα τραγούδια... Θα προτιμούσα να είναι
πιο ήρεμος και πιο συναισθηματικός. Όπως και να 'χει, το CD λαμβάνει
βαθμολογία δέκα με τόνο!
Ερμηνεύοντας
τα στιχάκια που προλογίζουν αυτά τα σχόλια, οι "μηχανές
που αμήχανα το φως κοιτούν" είμαστε τελικά εμείς, που
μας λείπει ένας σπινθήρας μόνο και όταν συμβεί, θα πάρουμε αμέσως
μπρος και θα κινηθούμε επιτέλους προς το μέλλον! Ίσως να τον βρήκαμε
αυτόν τον σπινθήρα...
|
|
...
Οι στίχοι της Νικολακοπούλου και οι μουσικές του Σπάθα, που δημιουργούν
ώριμα τραγούδια με ουσία ...
|
|
Περιέχει
παλιές "σκουριασμένες" αποχρώσεις που προκαλούν μελαγχολία
και γλυκιά νοσταλγία... Εξαιρετική η ιδέα να γίνει η φωτογράφηση
σε ένα "σιδεράδικο της Αθήνας. Για να 'ναι η χαρά σφυρίλατη"!
Περιλαμβάνονται οι στίχοι των τραγουδιών και λεπτομερές σημείωμα
των συντελεστών. |
|
"Σπινθήρας",
"Βάσανο", "Μια γουλιά καφές" (θα μπορούσε να
το έχει γράψει και ερμηνεύσει ο ...Χατζηγιάννης!), "Τα μεγάλα
μου τα λάθη", "Το μηδέν, το ένα"...
Γενικά όλα τα τραγούδια έχουν καταπληκτικό ήχο... |
|
"Μάνα,
τον έρωτα
τον επήρα για άνθρωπο καλό
μάγο, ταχυδακτυλουργό
που μ' ένα κάμωμα του αργό
στο λαιμό μου βύθισε
έν' ατσάλινο σπαθί
κι έτσι ακίνητος
κι ασυγκίνητος μαζί...
Μου
'δειχνε με τόση αρχοντιά
μες στα μάτια τ' άπειρο
κι ύστερα με βιάση καμιά
μ' έπιασε λιποθυμιά
άρχισαν του γάμου οι σκοποί
κι ύψωνε τη λάμα του
έσμιξε ο ουρανός κι η αστραπή
νιότη όμορφη"...
(στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου, "Μάγος έρωτας")
|
Music
Corner
|