Music Corner

Τέταρτο album για τους πρωτομάστορες του e-rock, ενός ιδιώματος βασισμένου στο σκληρό rock που όμως συνδυάζει διάφορα στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής σ' ένα σφιχτοδεμένο πακέτο για υποψιασμένους ακροατές. Οι συνθέσεις είναι και εδώ λογοκεντρικές αλλά αυτή τη φορά η Μαύρη Μαγιονέζα αφήνει κατά μέρους τις ποιητικές της για να τα πει έξω από τα δόντια. Στίχος πολιτικός που δαγκώνει και δεν χαρίζεται σε κανέναν, riffs και beats που κλωτσάνε και μια απίστευτη παραγωγή σε τέσσερα διαφορετικά studios σε Ελλάδα και Γερμανία.
To album ξεκινάει ως «γαστρονομικοακουστικοψυχαγωγική» εκπομπή, που με το «Καλή Όρεξη», ένα track σε μορφή πρόζας, μας προετοιμάζει για το τι θα επακολουθήσει. Στο «Junk Food (4 Thought)» ένα riff μεγατόνων ανακατεύεται με τα break beats για να ξεκαθαρίσει και τον τίτλο του album. To φαγητό για την Μαύρη Μαγιονέζα εκτός από αυτό που μπαίνει στα πιάτα, είναι και αυτό που μπαίνει στα μυαλά. Κι όταν το φαγητό δεν είναι θρεπτικό καταλήγεις σε μία κατάσταση σαν αυτή που περιγράφει το «Κοινό Μυστικό». Ένα τραγούδι με γλυκόπικρους στίχους που χτυπάνε τον καταναλωτισμό και την σύγχρονη εργασιακή πραγματικότητα σε μία σύνθεση που ξαφνιάζει με τα προ-ηχογραφημένα από την τηλεόραση αποσπάσματα, τα προσεχτικά προγραμματισμένα beats και τις σκληρές κιθάρες. Το «Σύνθημα» από την άλλη, ένα κατ' εξοχήν πολιτικό κομμάτι, ξεκινάει ως τυπικό drum'n'bass, γρήγορα όμως εξελίσσεται σε μία δυναμική e-rock σύνθεση με σκληρά riff και βιολιά! Και πάνω από όλα στίχος που καρφώνει την σύγχρονη ελληνική (και όχι μόνο) πραγματικότητα σε ένα πίνακα ανακοινώσεων για να την δούνε όλοι.
Και με αφορμή αυτό, τα επόμενα τρία κομμάτια έχουν σαφείς αναφορές στο σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό σκηνικό όπως για παράδειγμα τα «Δακρυγόνα» ή το «Κίνηση Ματ» που αναφέρονται σε πολλές από τις διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων και στην αντιμετώπιση τους από την εκάστοτε κυβέρνηση. Με τεράστιες κιθάρες το πρώτο και με κοφτά riffs και drums με δίκαση μπότα το δεύτερο, η αδρεναλίνη έχει φτάσει στα ύψη. Για να ακολουθήσει μια ευχάριστη νότα με το «Περιπολικό», ένα χαρούμενο τραγούδι, με τις ska/punk επιρροές του, να στέλνει αισιόδοξα μηνύματα σε όλους όσους πιστεύουν σε κάτι καλύτερο. To album έφτασε σχεδόν στην μέση με άλλη μια πρόζα («Διάλλειμα Για Διαφημίσεις») για να μας βάλει στο κλίμα των αντί-διαφημίσεων που ακολουθούν με εκπρόσωπο το «Glamour», ένα ειρωνικό κομμάτι με μια ευχάριστα παράξενη ενορχήστρωση και κατάληξη παρά το μικρό της διάρκειας του. Το «Πιο Καλό Ναρκωτικό» με δυνατά riff, drum'n'bass ρυθμούς να ανακατεύονται με rock τύμπανα και σέξι διάθεση, συνεχίζει το album για να δώσει την θέση του στο «Μαμά Αμερική». Ένα τραγούδι που δεν φοβάται να φωνάξει «Ντροπή σας» στην πολιτική μιας εκ των πλέον αδίστακτων κυβερνήσεων των τελευταίων αιώνων. Για να καταλήξουμε στον καταπληκτικό «Τηλεοπτικό Θεό» με την dance rock αισθητική του, τις ατμοσφαιρικές κιθάρες και τα υπέροχα γυναικεία φωνητικά. Οι κοροϊδευτικοί (όπως θα το έκανε ένα παιδί) στίχοι αναφέρονται στην σύγχρονη τηλεοπτική πραγματικότητα όπως έχει διαμορφωθεί από τα διάφορα reality και talent shows.
Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου («Χωρίς Επωδό») είναι και το πιο down tempo με μια ανατριχιαστικά αισθαντική μελωδία και στίχους που, με αφορμή την τραγωδία του μικρού Αλέξη από την Βέροια, αναρωτιέται για όλα τα υπόλοιπα παιδιά που δεν ζουν στον κόσμο που πιστεύουμε ότι υπάρχει. Ενώ τελευταία πρόζα «Καλή Χώνεψη» κλείνει όμορφα το album, δίνοντας σε κάποιους ακροατές και κάτι παραπάνω από τον υπόλοιπο δίσκο.
Ένα album σταθμός για την Μαύρη Μαγιονέζα και επιτέλους κάτι διαφορετικό για την ελληνική δισκογραφία, με το πολύ ιδιαίτερο packaging, τις κάρτες-σουβέρ των στίχων (!), το εκπληκτικό artwork και το εκπτωτικό κουπόνι για τις συναυλίες του συγκροτήματος (!), αυτός ο δίσκος ήρθε για να μας ταΐσει κάτι περισσότερο «θρεπτικό». Κυκλοφορεί από την Tech Killa Records, την ιδιόκτητη από την ίδια την Μαύρη Μαγιονέζα, εταιρία σε αποκλειστική διανομή από την Music Kitchen (http://www.musickitchen.com)...