Ψαγμένος
μουσικός ο Μιχάλης Νικολούδης με πλούσιο βιογραφικό. Καλλιτέχνης
με ιδιαίτερη έκφραση και πολύ ιδιαίτερο στυλ. Κυκλοφορεί το cd
"απόψε θα διαρρήξω τη σελήνη" και το αποτέλεσμα
μοιάζει με ένα έργο τέχνης απ' αυτά που κανείς - με όση φαντασία
κι αν διαθέτει - δεν καταλαβαίνει τι είναι!
Η
αλήθεια είναι ότι άκουσα αρκετά αυτό το cd, όχι επειδή μου άρεσε,
αλλά επειδή προσπαθούσα να καταλάβω σε ποιο κοινό απευθύνεται...
Τζίφος! Πρόκειται για μια δουλειά που χαρακτηρίζεται από το πολύ
προσωπικό ύφος και γούστο των δημιουργών της και δεν κατατάσσεται
ουσιαστικά σε κανένα μουσικό είδος. Απαγγελία ποιημάτων με μουσική
υπόκρουση. Όλα όμως τόσο περίεργα εκτελεσμένα...
Ο
Μιχάλης Νικολούδης διαβάζει με επιβλητικό ύφος - παραπάνω
ίσως απ' όσο θα έπρεπε - τους στίχους που έχει γράψει ο Νίκος
Σταθόπουλος και τους τοποθετεί ροκ - ως επί το πλείστον -
ήχους για μουσικό χαλί.
Τι
να πω... Προσωπικά δεν βρήκα κάτι ενδιαφέρον, εκτός από τη μελωδία
του τρίτου track "ζορίσανε τα πράγματα", άντε
και του "Δευτέρα". "Βαρύγδουπες" εκφράσεις,
σκοτεινοί συνθετικοί αυτοσχεδιασμοί και ένα cd που αν μη τι άλλο
θα δυσκολέψει τον ακροατή του να το παρακολουθήσει.
Σίγουρα
δύσκολη δουλειά, πολύ δύσκολη για την ακρίβεια, που θέλει πολύ
χρόνο να της αφιερώσεις χωρίς το αποτέλεσμα να είναι σίγουρο πως
στο τέλος θα σε ανταμείψει. Για πολύ ψαγμένους, αλλά ακόμα και
γι' αυτούς θα πρότεινα να ακούσουν λίγο το album πριν αποφασίσουν
να το αγοράσουν.
|