Οι παραστάσεις του Γιάννη Πάριου στο Μέγαρο Μουσικής τον περασμένο Μάρτιο σαφώς και είναι η κορυφαία στιγμή μιας καριέρας που πλησιάζει τα 40 χρόνια της! Πιστεύω ότι ήλθε στο κατάλληλο χρονικό σημείο, καθώς τώρα θεωρώ ότι ήταν πιο έτοιμος από ποτέ να «διαβεί τον Ρουβίκωνα» και να ξεφύγει από την ηχορρύπανση, τους καπνούς και τη γενικότερη λογική του παραλόγου των σημερινών νυχτερινών κέντρων.

Δεν είναι μόνο τα τραγούδια που σημάδεψαν την καριέρα του, αλλά και κάποια που ερμήνευσαν εξίσου σπουδαίοι συνάδελφοί του τα οποία ακούστηκαν στις πέντε παραστάσεις που έδωσε. Με την υποδειγματική ενορχήστρωση του Γιάννη Γκίκα, τη συμμετοχή της "Amadeus Orchestra" της Σόφιας και του «Ελληνικού Μουσικού Συνόλου», τις δεύτερες φωνές από τους Κώστα Αναγνώστου και Ειρήνη Ζώη, τη χορωδία του Κυριάκου Τσολάκη και τη μουσική διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ και τα 31 έμοιαζαν σαν να είχαν γραφτεί μόλις χθες! Βεβαίως, έμειναν έξω πολλά σπουδαία κομμάτια που άξιζαν ν' ακουστούν και μπήκαν κάποια που ίσως ήταν περιττά (λ.χ. τα πιο πρόσφατα του Αντώνη Βαρδή και σίγουρα του Φοίβου), πώς όμως να χωρέσει μια καριέρα 38 χρόνων σε δύο ώρες;

Όσο για την ερμηνεία του Πάριου, κάθε σχόλιο είναι περιττό. Θα ήθελα όμως να σταθώ στο «Χάρτινο το φεγγαράκι», καθώς είναι το πρώτο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι που περνά στη δισκογραφία με τη δική του φωνή και ίσως το επόμενο βήμα του θα πρέπει να είναι ένας δίσκος ή ένα ρεσιτάλ με τραγούδια του αξέχαστου δημιουργού. Τα ίδια ισχύουν και για το «Μια πίστα από φώσφορο» του Θάνου Μικρούτσικου. Σημειωτέον ότι στην πρώτη εκτέλεσή του από τη Χάρις Αλεξίου το 1990 έκανε φωνητικά ο ίδιος ο Πάριος μαζί με τον Γιώργο Σαρρή, τον Θοδωρή Παπαδόπουλο και τη Σοφία Εμφιετζή...

Ωστόσο, «όλα τα λεφτά» πιστεύω ότι είναι το "Caruso" του Lucio Dalla! Αποτελεί τη μεγάλη έκπληξη των παραστάσεων και μας φανερώνει έναν «άλλο» Γιάννη Πάριο. Πέραν του ότι είναι το πρώτο ξενόγλωσσο κομμάτι που ηχογραφεί στις 45, στις 33 και στις ...άπειρες στροφές ενός οποιουδήποτε φορέα ήχου, η ερμηνεία του είναι κυριολεκτικά Σ-Υ-Γ-Κ-Λ-Ο-Ν-Ι-Σ-Τ-Ι-Κ-Η και ειδικά το τελείωμα που δε διαφέρει σε τίποτε από το αντίστοιχο του σπουδαιότερου τενόρου που υπάρχει στον πλανήτη. Ανατρίχιασα ακούγοντάς τον...!

Η έκδοση κυκλοφορεί σε δύο μορφές: «Απλό» διπλό CD και ειδική έκδοση με μπόνους το DVD με όλα τα τραγούδια της παράστασης. Το πρώτο CD περιλαμβάνει τραγούδια που έμειναν στην ιστορία με τη φωνή του (αν έλειπε ο Φοίβος και η «Άπονη καρδιά» του δε θα με χαλούσε καθόλου...), καθώς και κάποια του Μίκη Θεοδωράκη που είχε ξαναπεί το 2001 στις συναυλίες που έδωσε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Επίσης, ερμηνεύει υπέροχα τον «Ξαφνικό έρωτα» του Σταμάτη Σπανουδάκη που έχει «σημαδευτεί» ανεξίτηλα από την Ελένη Βιτάλη...

Στο δεύτερο συνυπάρχουν ο Χατζιδάκις με τον Μικρούτσικο, ο Κραουνάκης με τον Θαλασσινό, ο Τόκας με τον Σπανό και ο Βαρδής με τον Dalla, ενώ φυσικά δε θα μπορούσαν να λείψουν τα μοναδικά νησιώτικα που ξεσήκωσαν όλο τον κόσμο μέσα στην αίθουσα.

Όσο για το DVD, σε δυο-τρεις περιπτώσεις η κάμερα «παλαντζάρει» ενώ σε ορισμένα τραγούδια δε φαίνεται καθόλου ο Γιάννης Πάριος, αλλά μόνον οι μουσικοί της ορχήστρας κι ακούγεται απλώς η φωνή του. Επίσης, δεν υπάρχουν πλάνα από τον κόσμο παρά μόνον ελάχιστα την ώρα που ακούγονται τα νησιώτικα.

... Τα πάντα! Φωνή, ερμηνεία, ενορχήστρωση, εκτέλεση, συμμετοχή του κοινού. Όλα στο μέγιστο βαθμό ...

"Μες στα μάτια μου, μες στα χέρια μου,
μόνο η δικιά σου η μορφή. Είμαι δικός σου"...

(στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος - «Ένα γράμμα»)

Τίτλος CD
"ΤΟ ΡΕΣΙΤΑΛ ΜΙΑΣ ΦΩΝΗΣ"
Εταιρεία: MINOS EMI
Είδος: Διπλό CD + DVD