Μετά από ένα πολύ ελπιδοφόρο ξεκίνημα το 2003 με τους Exis, όπου η Αμαρυλλίς εμφανίστηκε ως τραγουδίστρια του group και έδωσε πολύ καλά δείγματα ερμηνεύοντας καθαρόαιμα pop κομμάτια, η τραγουδίστρια κατάφερε - κυριολεκτικά! - να χαλάσει όλη αυτή την εικόνα και να ερμηνεύει σήμερα ανάλαφρα λαϊκοπόπ τραγουδάκια μισής σεζόν. Σαν φωνή βλέπω βέβαια πως τα καταφέρνει αρκετά καλά και σε πιο λαϊκότροπα ακούσματα, αλλά νομίζω πως η στροφή που έχει κάνει την οδηγεί πλέον σε λάθος διαδρομή. Μπορεί να κερδίζει κάποια εύηχα τραγουδάκια για να έχει να λέει στα κέντρα που εμφανίζεται, αλλά προσωπικά πιστεύω πως είχε δυνατότητες να χτίσει καριέρα με κάτι πιο δυνατό.

Το cd αυτό ξεκινάει με ..."ακραία" λαϊκά στοιχεία που από το τρίτο τραγούδι και μετά εναλλάσσονται με μπιτάτα χορευτικά κομμάτια, με μπαλάντες, με ζεϊμπέκικα και φτάνει και σε ραπ! (γίνεται λαϊκοπόπ δίσκος σήμερα χωρίς ολίγη ραπ;). Έχω ξαναγράψει αρκετές φορές πως προσωπικά πλέον με ενοχλεί αυτό το "λίγο απ' όλα" σε ένα cd, με ακούσματα ριζικά αντίθετα μεταξύ τους και διάθεση που σε πηγαίνει από τη μια άκρη στην άλλη. Η κοινή ενορχηστρωτική γραμμή δεν αρκεί για να δέσει τραγούδια εντελώς διαφορετικού χαρακτήρα και το πέρασμα από κλαρίνα σε ηλεκτρικές κιθάρες και μετά ξανά σε κλαρίνα και βιολιά γίνεται στο τέλος κουραστικό. Ο στίχος δεν προσφέρει κάτι αξιόλογο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις προσπαθεί να φαίνεται εύθυμος, αλλά τι έχουν να προσφέρουν τελικά στιχάκια του στυλ "γιατί δεν παντρευόμαστε να ζήσουμε καλά, γιατί δεν παντρευόμαστε να κάνουμε παιδιά"!

Γενικά είναι ένα album με καλοκαιρινή διάθεση που μου δίνει την εντύπωση πως συνολικά προσπαθεί να μιμηθεί δουλειές σε στυλ Βανδή - Κοκκίνου κλπ. Υπάρχουν κάποια τραγούδια που μπορούν να πετύχουν το στόχο τους να γίνουν hits της σεζόν, αλλά μέχρι εκεί. Άποψή μου είναι πως η Αμαρυλλίς πρέπει να επαναπροσδιορίσει η ίδια τους δικούς της στόχους, γιατί πραγματικά πιστεύω - αν και δεν την έχω δει live - πως φωνητικές δυνατότητες έχει...

... --- ...

"Ξυπνάω το πρωί να πάω στη δουλειά
βγαίνω από το σπίτι μου και όλα μια χαρά
μα στη διαδρομή με πιάνει πανικός
νιώθω πως ιδρώνω μου ανεβαίνει ο πυρετός
βάζω τα alarm και κάνω δεξιά
νιώθω ένα σφίξιμο και σβήνω ξαφνικά
παίρνω την απόφαση να πάω στο γιατρό
κι αυτός μου λέει...

Πως για σένα θα πεθάνω
πως σ' αφήνω ή με χάνω
ψυχική διαταραχή
μου το είπαν οι γιατροί
πως για σένα θα πεθάνω
πως σ' αφήνω ή με χάνω"...

(στίχοι: Χριστόδουλος Σιγανός / Valentino - "Ψυχική διαταραχή")

Τίτλος CD
"ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ"
Εταιρεία: HEAVEN
Είδος: CD