Τι
είναι αυτό που, από την πρώτη στιγμή, σε κάνει να προσέξεις το
Σπύρο Ανέμη; Η φωνή του! Έχει μια χροιά πολύ ιδιαίτερη
και γοητευτικά ασυνήθιστη. Αλλά και τα τραγούδια του νεαρού τραγουδοποιού
δεν περνούν καθόλου απαρατήρητα. Δείχνουν ότι ο Ανέμης - "άμα
τη εμφανίσει" - έχει πράγματα να πει, ότι μπορεί να γράψει
μελωδίες ολοκληρωμένες, ότι -κοντολογίς- έχει λόγο ύπαρξης στο
σημερινό τραγούδι.
Με
τους στίχους του μιλάει για πράγματα απλά και καθημερινά, αλλά
το κάνει με ένα τρόπο ποιητικό, εσωτερικό, μελαγχολικό ενίοτε.
Με ένα τρόπο προσωπικό, δικό του, καθόλου "δανεικό",
επιπόλαιο ή "στημένο". Το κάνει με τον αυθεντικό τρόπο
του δημιουργού που σε πείθει ότι η τέχνη του σε αφορά, σε παίρνει
απ' το χέρι και σε ταξιδεύει ή σε κάνει να θέλεις να ακολουθήσεις
τις διαδρομές του...
Καλοτάξιδο
το πρώτο προσωπικό cd του Σπύρου Ανέμη "Για όσους φουμάρουν
ουρανό", που έρχεται σε μια συγκυρία δύσκολη για τη δισκογραφική
πραγματικότητα του ελληνικού τραγουδιού. Μακάρι να βρει τη θέση
που του αξίζει...
|