Πρόκειται
για καλλιτέχνη που φαίνεται πως κάτι έχει να πει, αλλά το λέει
μέσα από κάποιες αδυναμίες που πρέπει να βελτιώσει στη πορεία.
Στα δύσκολα η φωνή του δείχνει να μη μπορεί να ανταπεξέλθει, παρ'
όλο που διαθέτει μια όμορφη βαθειά χροιά. Οι συνθέσεις του είναι
rock ξεφεύγοντας συχνά σε διάφορες προεκτάσεις της, όπως στη rock'n'roll.
Μοιάζει να γράφει όχι σε ένα συγκεκριμένο ύφος, αλλά με βάση τη
διάθεση του κι αυτό δεν είναι κακό, φτάνει να μπορεί να το κοντρολάρει
ως ένα βαθμό, ώστε να μη δημιουργεί δουλειές που ταλαιπωρούνται
από πολυμορφικά και παράταιρα μουσικά στοιχεία. Στο συγκεκριμένο
cd η αλήθεια είναι πως χάνεις μερικές φορές το ύφος της δουλειάς.
Τα δύο rock'n'roll κομμάτια για παράδειγμα ("ξύπνα ξύπνα"
και "Ντολαφασολ από ρε") δεν είναι κακά, αλλά δεν στέκουν
σωστά στο χαρακτήρα της δουλειάς και πολύ περισσότερο δεν στέκει
το ορχηστρικό "όσο σε θυμάμαι τόσο σε ξεχνώ" που με
τον ήχο του μοιάζει να είναι βγαλμένο από δίσκο με κλασσικά ορχηστρικά
κομμάτια.
Γενικά
υπάρχει καλή διάθεση από τον Θάνο Εγγλέζη, αυτό είναι εμφανές.
Οι στίχοι είναι μάλλον βιογραφικοί, δεν είναι ιδιαίτερα ψαγμένοι,
συχνά όμως στέλνουν όμορφα μηνύματα γεμάτα ευαισθησία και ρομαντισμό.
Οι ενορχηστρώσεις οργανικά δεν είναι πλούσιες, αυτό είναι μια
ακόμα αδυναμία του cd και κάτι δεν πάει καλά και με την ηχογράφηση,
καθώς ο ήχος που παράγει το cd είναι κάπως "ξερός".
Υπάρχουν
αρκετά μείον στο cd "δρόμοι χωρίς τέλος", είναι ξεκάθαρο
πως δεν έχουμε να κάνουμε με μια απολύτως επαγγελματική παραγωγή,
όμως δεν είναι cd προς απόρριψη. Έχει και ορισμένα καλά τραγούδια
και ευχάριστη διάθεση. Πιστεύω πως ο Θάνος Εγγλέζης έχει μέλλον
αν μπορέσει να βελτιώσει σε επόμενες δουλειές του κάποιες πτυχές
του ταλέντου του...
|