"Τι σχέση έχει το Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι με το Τσιγάρο" γκρίνιαξε πρόσφατα ένας φίλος για την καινούρια δουλειά του Γιάννη Κότσιρα. Δεν τον αδικώ: ο προάγγελος του δίσκου αυτού ήταν ένα μάλλον απογοητευτικό κομμάτι που έδωσε την εντύπωση ότι ο μόνος στόχος για την κυκλοφορία του ήταν να προλάβει το καλοκαιρινό κλίμα και την αντίστοιχη αγορά.

Ακούγοντας ολόκληρο τον δίσκο, μπορεί κάποιος να αναθαρρήσει από το γεγονός ότι τα περισσότερα τραγούδια είναι σαφώς ανώτερα του προαναφερόμενου, το οποίο προσπαθεί να αποπνεύσει έναν αέρα αισοδοξίας και ένα μήνυμα ότι το καλοκαίρι είναι μέσα στο μυαλό μας ...και τρώει εντυπωσιακά τα μούτρα του στην προσπάθεια.

Λέγαμε όμως για τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου: τη μουσική έχει επιλμεληθεί σχεδόν αποκλειστικά ένας νέος δημιουργός, ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, μια αρκετά τολμηρή κίνηση από πλευράς ενός φτασμένου καλλιτέχνη όπως ο Γιάννης Κότσιρας. Ο Κωνσταντινίδης δίνει αρκετή ποπ διάθεση στο δίσκο καθώς τα λαϊκά στοιχεία είναι λίγα (κυρίως στο "Χωρίς κανένα φίλο" και στο "Δέντρα-φύλλα") στοχεύει κυρίως στο καλό ρεφραίν. Π.χ. το ροκ ρεφραίν του "Ο ήρωας σου" δεν θα μου έκανε εντύπωση αν το άκουγα σε ένα δίσκο των Oasis (μια παρομείωση που δεν πίστευα ότι θα έκανα ποτέ!).

Δείχνει αυτή η κατεύθυνση ότι ο Γιάννης Κότσιρας επαναπαύεται; Δεν το πιστεύω γιατί δεν πιστεύω ότι η ανησυχία πρέπει να είναι απαραίτητα η αναζήτηση του καινούριου αλλά η αναζήτηση του καλού και πάνω σε αυτό πρέπει να αξιολογηθεί αυτή η προσπάθεια. Και η ετυμηγορία είναι μάλλον μπερδεμένη: κάποια τραγούδια είναι καλά αλλά τα περισσότερα ακούγονται απλώς ευχάριστα χωρίς να σε ωθούν να ξαναβγάλεις το CD από τη θήκη του. Οι στίχοι είναι κυρίως γενικόλογοι και μερικές φορές πλατειάζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι οι στίχοι που ξεχώρισα ("Να είσαι εκεί") είναι γραμμένοι από τον ίδιο τον Γιάννη Κότσιρα και είναι αυτοί που μοιάζουν περισσότερο από όλους να στηρίζονται σε μια πραγματική εμπειρία καθώς περιέχουν αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που ζωντανεύουν την εικόνα και βάζουν τον ακροατή στην ιστορία. Η ισορροπία ανάμεσα στο γενικό που δεν εξαιρεί τον ακροατή από την ταύτιση με τους στίχους και το συγκεκριμένο που δίνει χρώμα είναι κάτι που δεν επιτυγχάνεται εύκολα.

Συνολικά, το "Και πάλι παιδί" μια προσπάθεια που ακούγεται ευχάριστα, αλλά απογειώνει λίγες φορές... Γιατί πραγματικά ένα πολύ καλό τραγούδι είναι από τα λίγα πράγματα που μπορούν να κάνουν τον οποινδήποτε από εμάς να νιώσει και πάλι παιδί...

... Η πάντα καλή ερμηνεία του Γιάννη Κότσιρα, όμορφες μελωδίες σε κάποια τραγούδια, η συσκευασία του CD ...

"Πέρασε ο χειμώνας, έφυγε η παγωνιά
Φύλαξες το παλτό μου που μου 'χες χαρίσει στην πρόβα
Πίσω από τη σχολή
Κούρδισα την κιθάρα, μάζεψες τα χαλιά
Μου 'γραψες και τα λόγια, τα λόγια που πάντα ξεχνάω
Πάνω στη σκηνή"...

(στίχοι: Γιάννης Κότσιρας - "Να είσαι εκεί")

Τίτλος CD
"ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΙΔΙ"
Εταιρεία: MINOS EMI
Είδος: CD