Έχω
την εντύπωση ότι όποτε η Μαντώ σταματά να δισκογραφεί,
υπάρχει ένα μεγάλο κενό στο χώρο και δυστυχώς αυτό είναι συχνή
πρακτική τη τελευταία δεκαετία. Η τραγουδίστρια με το που εμφανίστηκε
τη δεκαετία του '80 απέκτησε με συνοπτικές διαδικασίες ένα ισχυρότατο
fan club καθώς και μια γενικότερη αποδοχή - από fans και μη -
όχι μόνο των φωνητικών της δυνατοτήτων αλλά και της άρτιας τεχνικής
της, του εξαιρετικού τρόπου που χειρίζεται σε κάθε τραγούδι τις
ερμηνευτικές της ικανότητες.
5
χρόνια είχαμε να ακούσουμε νέο υλικό, μετά το "οι αγάπες
φεύγουν τα τραγούδια μένουν", που ήταν γεμάτο με διασκευές
αλλά είχε και 5 νέα τραγούδια. Μάλιστα σε συνέντευξή
της εκείνο το καιρό στο Music Corner η Μαντώ μας είχε εκμυστηρευτεί
πως στο στυλ αυτών των 5 τραγουδιών σκόπευε σύντομα να κυκλοφορήσει
και ένα album μόνο με καινούργια τραγούδια αυτή τη φορά. Προφανώς
την πρόλαβαν τα γεγονότα, καθώς έμεινε ξανά έγκυος (για τον ίδιο
λόγο είχε καθυστερήσει πολύ να βγάλει δίσκο και πριν το 2002).
Έτσι όπως είχε κάνει και με το πρώτο της παιδί, αποφάσισε να απέχει
ξανά μέχρι να μεγαλώσει λίγο και το νέο μέλος της οικογένειάς
της, η κορούλα της. 5 χρόνια μετά ήρθε η ώρα της επιστροφής με
τη κυκλοφορία του "Μαντώ ΙΙ". Ένας τίτλος που
ομολογώ πως με παραξενεύει λίγο, καθώς δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς
συμβολίζει αυτό το "ΙΙ"! Που θα πάει, θα το μάθουμε
κι αυτό!
Το
νέο album κινείται σε ελαφρώς πιο rock ήχους απ' ότι μας είχε
συνηθίσει στις τελευταίες της δουλειές η Μαντώ, ενώ διαθέτει και
αρκετές μπαλάντες. Οι Πήγασος έκαναν ξανά το ...θαύμα τους (τελικά
έχουν πολύ ταλέντο αυτά τα παιδιά και πρέπει στο μέλλον να προσέξουν
που το διοχετεύουν γιατί ορισμένες επιλογές τους μέχρι σήμερα
θεωρώ πως δεν ήταν και οι καλύτερες...) και έδωσαν στη Μαντώ ένα
εξαιρετικό κομμάτι, το "δως μου λόγο να σωθώ" με το
οποίο ξεκινάει το cd. Πρόκειται για μπαλάντα με αγριεμένο ρεφραίν
που αποδίδει μοναδικά η τραγουδίστρια, της πάνε πολύ τα τραγούδια
με μεταπτώσεις στο ρυθμό και στο συναίσθημα. Οι ίδιοι έχουν γράψει
και το "λιμάνι δίχως θάλασσα", μια ρομαντική μπαλάντα,
χαμηλών τόνων αυτή τη φορά, με πολύ ερωτικό στίχο. Ίσως το κορυφαίο
τραγούδι της δουλειάς! Στους Πήγασος ανήκει και το "δεν είσαι
εκεί", ένα από τα πιο δυναμικά κομμάτια του cd.
Κατά
τ' άλλα η ίδια η Μαντώ έχει γράψει (ή συνεργαστεί στη σύνθεση
και στο στίχο) 6 τραγούδια. Τα δύο από αυτά είναι αγγλόφωνα (μια
πολύ καλή ροκιά και μια συνηθισμένη αλλά όμορφη ηχητικά μπαλάντα).
Από τις δημιουργίες της Μαντούς με ελληνικό στίχο - που μάλιστα
έχει γράψει η ίδια - ξεχωρίζει η "στάχτη", ένα μελωδικό
pop κομμάτι με όμορφα γυρίσματα, στη σύνθεση του οποίου έβαλε
το χεράκι του και ο Κώστας Αναδιώτης αλλά και το "πέντε το
πρωί" (στίχοι Ελένη Γιαννατσούλια).
Ο
Βίκτωρ Πολυδώρου, ιδρυτής της Polymusic στο δυναμικό της οποίας
ανήκει πλέον η Μαντώ, έχει γράψει το "σ' ακολουθώ" σε
στίχους Βίκυς Γεροθόδωρου, ένα mid-tempo κομμάτι με έντονες ηλεκτρικές
κιθάρες. Ο Ανδρέας Λάμπρου και ο Αντώνης Βεληνόπουλος έχουν γράψει
κι αυτοί από ένα τραγούδι στη Μαντώ ("ένα" και "θα
'θελα μονάχα" αντίστοιχα)
Στο
τέλος το cd αφήνει μια μεστή, ευχάριστη αίσθηση. Μια δουλειά σε
ξένα πρότυπα που περνάει ευχάριστα η ώρα ακούγοντάς την. Η όλη
παραγωγή είναι ιδιαιτέρως αξιόλογη...
Μαντώ
rules again!
|