Από την πρώτη ακρόαση του cd, πριν καν διαβάσω το δελτίο τύπου, μου «μύρισε» ...Φοίβος Δεληβοριάς! Δεδομένου ότι δεν υπάρχει πια ο Μάνος Χατζιδάκις να βοηθήσει τους νέους, όπως έκανε με τον ίδιο, πήρε εκείνος τη θέση του και - σαν άξιος διάδοχος - μυρίζεται το νέο αίμα! Και, αυτή τουλάχιστον τη φορά, το κριτήριο του δούλεψε άριστα, βρίσκοντας – θα ήταν υπερβολικό να πω; - το θηλυκό εγώ του.

Τη θυμάμαι τη Μάρω Μαρκέλλου από εκείνο το επεισόδιο στα Υπέροχα Πλάσματα. Ήταν μια νέα, καθόλου εμπορική, καλλιτέχνης (στο σίριαλ πάντα) και γι' αυτό δεν θα «πούλαγε», ωστόσο μέχρι το τέλος του επεισοδίου, όχι μόνο οι πρωταγωνιστές, αλλά κι οι τηλεθεατές είχαμε καταλήξει να σιγοτραγουδάμε το ρεφρέν του «Scrooge Mc Duck»! Κάπως έτσι γίνεται και στην πραγματικότητα.

Καταρχήν, πρόκειται για μια πολύ όμορφη φωνή με σωστή και εκφραστική ερμηνεία. Μιας και μιλάμε για τραγουδίστρια, είναι το βασικότερο τεστ. Δεύτερον, ακούγεται ωριμότερη από την ηλικία της, τόσο συνθετικά όσο και στιχουργικά, αλλά όχι σοβαροφανής. Με λίγα λόγια είναι αυθεντική, δεν μιμείται, δεν αντιγράφει, δεν είναι δήθεν. Και δεν είναι πολύ συχνό φαινόμενο αυτό, ιδιαίτερα στα παιδιά που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους.

Τι περιλαμβάνει λοιπόν το «Κορίτσι για σπίτι»; Νομίζω η καλύτερη περιγραφή είναι έντεκα καθημερινές ιστορίες, έντεκα στιγμές μιας συνηθισμένης (ή όχι και τόσο) μέρας. Η απροθυμία να πας στη δουλειά όταν έχεις πολύ καλύτερα πράγματα να κάνεις («Δουλειά»), οι ονειροπολήσεις («Ballada por un Catalan»), οι υπέρμετρες φιλοδοξίες («Η ομορφιά του θέλω»), η μοναξιά («Κρέπα»), το τραγούδι που δεν βγαίνει («Ομοιοκαταληξία»), το τρακάρισμα («Ίου Ίου»), η ώρα του παιδιού («Scrooge Mc Duck») κ.τλ. Έντεκα ποπ τραγούδια (και μην παρασύρεστε από τον όρο, ποπ δεν σημαίνει ευτελές) που θα σας ταξιδέψουν, θα σας εκφράσουν και πάνω απ' όλα θα σας φτιάξουν τη διάθεση.

Μην παραλείψετε να αποκτήσετε αυτό το δίσκο. Είτε για να τον ακούσετε οι ίδιοι, είτε για να τον χαρίσετε σε κάποιον φίλο (ο Γενάρης είναι γεμάτος γιορτές εξάλλου), είναι "must have" για κάθε δισκοθήκη. Όχι μόνο γιατί είναι η ανατολή ενός ταλέντου, αλλά γιατί στην τελική όταν γυρνάς απ' τη δουλειά, τη σχολή ή ότι άλλο σε ταλαιπωρεί, θες να ακούσεις κάποιον που έχει ακριβώς τα ίδια προβλήματα με σένα, αλλά τα βλέπει απ' την αισιόδοξη πλευρά που εσύ δεν μπορείς να δεις... Και ποιος θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλος από ένα ...«Κορίτσι για σπίτι»;

... «Ίου, Ίου». Πάντα ξεχώριζα τα τραγούδια που μπορούν να διηγούνται έστω και ένα ατύχημα! «Γαμώ το μου, ο διάολος να με πάρει, πάλι πέρασα ένα βαθύ κόκκινο φανάρι...» (Ουπς...!) ...

"Όταν μεγαλώσω θέλω, θέλω να γίνω ματς στο Μουντιάλ
και να φοράω καπέλο.
Να λέω γαλλιστί pas mal καθώς θα παίζω τσέλο.

Όταν μεγαλώσω θέλω, θέλω να γίνω ογδόντα δύο χρονών
τσατσά σε ένα μπουρδέλο.
Χωρίς δόντια να μασάω τα κρουτόν και να διαβάζω Οθέλλο.

Όταν μεγαλώσω θέλω, θέλω να γίνω διαστημικός σταθμός
και να παίζω μπουγέλο
κι από μένα να βρέχει κι ο ουρανός, τα ρούχα να σας πλένω.

Όταν μεγαλώσω θα θέλω, θα θέλω να 'μουνα μικρή
να μην ήθελα να θέλω να μεγαλώσω
κι είναι αυτή η ομορφιά του θέλω" ...

(στίχοι: Μάρω Μαρκέλου - «Η ομορφιά του θέλω")

Τίτλος CD
"ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙ"
Εταιρεία: LYRA
Είδος: CD