Hip
hop στην Ελλάδα του 2000... Οδοφράγματα, πεδία μάχης, βόμβες και
ναρκοπέδια... Κάπως έτσι μπορώ μόνο να μεταφράσω το κλίμα και
την ένταση που έχει σχηματιστεί ανάμεσα στα διάφορα groups που
ασχολούνται με το είδος. Το παραπάνω πολεμικό σκηνικό μεταφράζεται
μέσα από τους στίχους τους και τις μπηχτές των μεν προς τους δε.
Ποιοι είναι οι μεν και ποιοι οι δε; Δεν θα βγάλετε εύκολα άκρη.
Γιατί στη πραγματικότητα έχουμε διάφορα ρεύματα που σχηματίστηκαν
στην ελληνική hip hop, είτε ακολουθώντας διεθνή πρότυπα, είτε
από εγχώριες εμπνεύσεις. Οι "πρωτομάστορες" των διαφόρων
ρευμάτων έχουν ιδρύσει εταιρείες παραγωγής όπου "στρατολογούν"
μικρότερα group ή solo rapers που έχουν ανάγκη από στήριξη. Σε
αντάλλαγμα οι μικροί προσφέρουν πλήρη αφομοίωση στο στυλ και την
ιδεολογία των μεγάλων.
Οι
Master Tempo λειτουργούν στο χώρο αυτόνομα. Συχνά λειτουργούν
και στο έπακρο με κριτήρια εμπορικά, κάτι που δεν συμβαδίζει με
την γενικότερη ιδεολογία της hip hop. Θυμηθείτε κάποιες παλιότερες
επιτυχίες τους... "Τζουτζούκα", "Πάντα ζεις"
με τη συμμετοχή του Λευτέρη Πανταζή, συνεργασίες με Θάνο Πετρέλη,
με Γιώργο Γιασεμή, με Χρήστο Δάντη... Αυτό τους έχει φέρει αρκετές
φορές στο στόχαστρο πολλών φίλων της hip-hop, όμως αυτοί επιμένουν.
Στη νέα τους δουλειά, την επιμέλεια παραγωγής αλλά και συμμετοχή
σε ένα τραγούδι (στο διασκευασμένο "λένε για μένα" των
Πυξ Λαξ!), έχει ο Χρήστος Δάντης!
Προσωπικά
παρακολουθώ αρκετά τη hip hop σκηνή, εδώ και χρόνια, χωρίς όμως
να μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου ειδήμονα στο χώρο αυτό.
Όμως όλα τα παραπάνω ονόματα μου ηχούν και μένα κάπως περίεργα,
αταίριαστα. Και τώρα τι δουλειά έχει ο Δάντης να αναλάβει τη παραγωγή
ενός hip hop δίσκου; Με τι κριτήρια το έκανε και με ποιες ιδιαίτερες
γνώσεις για τη hip hop; Μιλάμε για έναν τραγουδιστή που ειδικά
τα τελευταία χρόνια έχει σχεδόν αφιερωθεί σε τραγούδια και συνεργασίες
για μεγάλες πίστες! Λάθος κίνηση που ήδη πρόσεξα πως έγινε αφορμή
για νέα ειρωνικά σχόλια στο διαδίκτυο σε βάρος των Master Tempo.
Οι
ίδιοι ωστόσο έχουν την απάντησή τους έτοιμη μέσα στο cd! Το τραγούδι
"Λες" με τη συμμετοχή του Bo, είναι μια απάντηση στα
διάφορα κακεντρεχή σχόλια. Και οι κόντρες συνεχίζονται...!
Στο
"doggy style" ωστόσο, υπάρχει και η συμμετοχή των Sifu
Versus και Pro Sinnerz, αναγνωρισμένων ράπερ, που προκαλεί έκπληξη,
καθώς οι γνώστες του είδους πολύ δύσκολα θα προέβλεπαν μια τέτοια
συνεργασία. Προσπάθεια να προσεγγιστεί η απέναντι όχθη; Μόνο οι
ίδιοι το γνωρίζουν αυτό. Γιατί πως να προσεγγίσεις την απέναντι
όχθη, όταν από την άλλη μεριά δεν έχεις συνεργασία μόνο με τον
Χρήστο Δάντη αλλά και με τον ...Σταμάτη Γονίδη (που από τα λαϊκά,
πέρασε στα ...εκκλησιαστικά και τώρα και στα hiphop!) στο διασκευασμένο
"δυόμιση" που παραπέμπει περισσότερο σε γαρύφαλλα και
χορό στα τραπέζια!
Κατά
τ' άλλα έχουμε μια δουλειά που βασίζεται περισσότερο στο σατιρικό
ύφος των στίχων που κάποιες φορές είναι έξυπνοι, κάποιες άλλες
όμως φαίνονται προχειρογραμμένοι (ίσα να βγουν κάποιες ομοιοκαταληξίες).
Δεν ξέρω αν είναι το cd που μπορεί να προσδώσει αίγλη σε ένα hip
hop συγκρότημα. Είμαι όμως σίγουρος πως με αφορμή το "doggy
style" οι ...αντιπαραθέσεις θα συνεχιστούν!
|