Μια ιδιαίτερη για τα σύγχρονα ελληνικά δεδομένα δισκογραφική δουλειά από ένα group που υπάρχει από το 2003 και πλέον φτάνει στη παραγωγή του πρώτου του cd. Σε μια εποχή που το rock έχει σχεδόν εξαφανιστεί από την ελληνική δισκογραφία, τέτοιες παραγωγές είναι άξιες αναφοράς και μακάρι να δούμε περισσότερα πράγματα στο μέλλον. Πόσο μάλλον όταν η παρούσα δουλειά πατάει και σε metal ακούσματα.

Οι Moral έρχονται με μια καλή σε γενικές γραμμές παραγωγή. Ακούγοντάς τους βέβαια αισθάνεσαι ότι υπάρχει μια μίμηση στον ήχο γνωστών ξένων group (όπως των HIM), αλλά υπάρχουν και ιδιαιτερότητες, όπως η μελωδικότητα πολλών συνθέσεων που φανερώνει ένα πιο προσωπικό χρώμα ή ο ελληνικός στίχος που πιστεύω πως κάποιους θα τους ξενίσει αλλά εγώ το βρήκα ενδιαφέρον και συνάμα τολμηρό ως απόφαση.

Έντονες κιθάρες και πλούσιες ενορχηστρώσεις στα συν, ο στίχος και η διάρκεια που το cd κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή στα πλην... Και εξηγούμαι... Συνθετικά βλέπω να υπάρχει καλή έμπνευση που όμως δεν έχει διάρκεια. Μάλιστα νιώθω πως κάποιες στιγμές ο metal χαρακτήρας "γλυστράει" και χάνει τη στόφα του, φτάνοντας ακόμα και σε pop εκφράσεις (πχ. "Αγριολούλουδο όμορφο"). Αυτό κατ' αρχήν χαλάει το ύφος που θέλουν να περάσουν οι Moral. Κατά δεύτερον εκτροχιάζουν τον ακροατή από το ύφος που έχει αποκομίσει στο ξεκίνημα του album. Επίσης υπάρχουν συνθέσεις που υστερούν, ειδικά προς το τέλος του cd, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να ψάχνεις το "forward". Ερμηνευτικά ο Θωμάς Παπάζογλου δεν είναι κακός, αν και είναι ξεκάθαρο πως κι αυτός κάτι μιμείται... Ή έστω από κάτι είναι επηρρεασμένος... Χρειάζεται δουλειά η ερμηνεία του που θεωρώ πως πρέπει να είναι πιο προσηλωμένη στο ύφος που θέλουν να εκπροσωπήσουν οι Moral, ωστόσο δείχνει πως έχει τις βάσεις.

Πρώτη δουλειά για τους Moral, που βλέπω πως έχουν πολλά πράγματα να διορθώσουν στη πορεία τους, αλλά για ντεμπούτο τα πάνε αρκετά καλά.

... Δεν βλέπουμε συχνά metal rock ελληνικές παραγωγές και μάλιστα και με ελληνικό στίχο ...

"Δεν φτάνει ποτέ το κρασί της ζωής για τους δυο μας
και πως να μεθύσεις μονάχος με χείλη κλειστά
αυτό που δεν πρέπει το κάναμε πάλι δικό μας
κι αυτό που ποθούμε χαμένο με φώτα σβηστά...
Με δύο φωνές ξοδέψαμε όλες τις λέξεις
με τέσσερα χέρια τον έρωτα πλάσαμε εχθρό
τριγύρω πολλά σταυροδρόμια και πως να μαντέψεις
το δρόμο που φέρνει το χθες της αγάπης εδώ...

Ακόμα μετράω τις νύχτες Σαββάτου
που ζούσες το χάδι φωτιά
κυλάει η ζωή μου με ενδείξεις θανάτου
σε λάθος κατεύθυνση πια...
Στη λάσπη του χρόνου τα ίχνη σου σβήνουν
από τη σκουριά της σιωπής
τις νύχτες Σαββάτου εκεί που τα χάνω
νομίζω ξανά πως θα 'ρθεις"...

(στίχοι: Θάνος Παπανικολάου - "Νύχτες Σαββάτου")

Τίτλος CD
"ΑΓΑΠΗ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ"
Εταιρεία: UNIVERSAL
Είδος: CD