ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Αυτή είναι η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό όταν άκουσα το CD των Γεράσιμου Ευαγγελάτου, Θέμη Καραμουρατίδη και Νατάσσας Μποφίλιου με τίτλο "Μέχρι το τέλος", μια παραγωγή του Παρακευά Καρασούλου με τη Μικρή Άρκτο. Οι αιτίες και οι αφορμές της έκληξής μου, πολλές.

Καταρχήν να αναφέρω πως η περίπτωση Μποφίλιου ήταν μοναδική γιατί αντί οι συντελεστές του δίσκου να απευθυνθούν στο περιοδικό για να τους παρουσιάσει, τους προσέγγισε αυτό. Έλλειψη ενδιαφέροντος από την εταιρεία να υποθέσω, που δεν μπήκε στον κόπο να μας στείλει το cd;

Άκουσα τα τραγούδια του CD ύστερα από την παρότρυνση ενός φίλου: "πρόσεξε αυτούς τους τρεις ανθρώπους και θα με θυμηθείς". Είχε απόλυτο δίκιο και το ίδιο προτείνω και σε όσους από εσάς αρέσει η καλή ελληνική μουσική. Οι στίχοι του Γεράσιμου Ευαγγελάτου είναι εξαιρετικοί. Ο ίδιος, βάζοντας ένα "αστικό" φίλτρο μπροστά απ' τα λόγια του παρουσιάζει τις αγωνίες, τις μελαγχολίες και τις ερωτικές ανησυχίες του σύγχρονου ανθρώπου με μοναδικό τρόπο, εντελώς φρέσκο και απλό. Μόνο ένα "ψεγάδι" έχω να του "προσάψω", ότι όσα λέει είναι σχεδόν όλα μελαγχολικά. Μοναδική ανάσα δροσιάς το πρώτο τραγούδι του δίσκου, "Αεράκι", που προδιαθέτει τον ακροατή με τον καλύτερο τρόπο: "Ένα αεράκι / σε σκόρπια φύλλα και ζωές / θα δώσει λύση / από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι / που κάποιος ξέχασε να κλείσει". Οι στίχοι μοιάζουν να είναι βιωματικοί και αυτοπεριγραφικοί, οπότε εντυπωσιάζεται κανείς με την υποψία και μόνο ότι ένας νέος άνθρωπος μπορεί να έχει ζήσει τις καταστάσεις που περιγράφονται στα τραγούδια. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα εξαίρετα "Σ' έχω βρει και σε χάνω", "Εν λευκώ", "Αλεξάνδρας", "Εκκρεμότητα" και το ομώνυμο. Παράλληλα, σπουδαίες σύγχρονες αλλά και διαχρονικές αλήθειες βρίσκει κανείς στους στίχους του Ευαγγελάτου: "είναι αμάξια οι μόνοι / και οι σχέσεις τροχαία", "αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε / κι αν δε σ' το πουν να μάθεις να το κλέβεις / κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε / πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις", "ο άνθρωπός σου ο σταθερός / όσο περνάει ο καιρός / θα γίνεται εκκρεμότητα", "και να σε 'βλεπα να κλαις τι θα 'χε γίνει / αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει"... Σ' αυτά τα μικρά δείγματα αντιλαμβάνεται κανείς τη μουσικότητα που ενέχουν οι στίχοι, χωρίς καν να ακούσει τα τραγούδια.

Τα λόγια του νεαρού στιχουργού μελοποίησε ο επίσης νεαρός Θέμης Καραμουρατίδης. Δε θα μπορούσε παρά να γράψει πολύ καλές μουσικές αφού το επίπεδο των στίχων είναι ήδη υψηλό. Τα περισσότερα κομμάτια κινούνται σε ήρεμους ρυθμούς, με εξαίρεση το πολύ ενδιαφέρον ταγκό "Παρέα" (στο οποίο συμμετέχει ο Κωστής Μαραβέγιας), το ομώνυμο ζεϊμπέκικο με δεύτερη φωνή από το συνθέτη, που ευτυχώς ο ρυθμός και η μελωδία του διαφέρουν μακράν από τα ψευτοζεϊμπέκικα που ακούμε από τους δήθεν μοντέρνους τραγουδιστές, και το χαρούμενο "Συννεφιά" που συνυπήρχε πέρυσι σε CD-signle με το ιδιαίτερα αξιόλογο "Εν λευκώ", το οποίο ξεκινά σχεδόν αθόρυβα και καταλήγει σε ένα συναρπαστικό λυτρωτικό ξέσπασμα. Αν δεν το έχετε υπόψη σας, φροντίστε να το ακούσετε άμεσα!

Οι δημιουργοί των τραγουδιών έχουν την τύχη να ακούνε τη Νατάσα Μποφίλιου να τα ερμηνεύει! Πρόκειται για μία εξαιρετική φωνή, ζεστή και χαλαρή, δυνατή και πειστική, ανάλογα με τις απαιτήσεις. Έχει όλα τα προσόντα για να απασχολήσει στο μέλλον αυτό που λέμε "καλό ποιοτικό ελληνικό τραγούδι" αφού πρώτα απ' όλα δε μοιάζει και δε μιμείται κανέναν και καμία (ίσως σε κάποια σημεία να θυμίζει λίγο Τάνια Τσανακλίδου) και ύστερα, από το ρεπερτόριο που διαλέγει, φαίνεται η αισθητική της. Δεν έχω να πω άλλα για τη Νατάσα Μποφίλιου, μόνο θα εκφράσω το παράπονο ότι στο ξεκίνημά της δεν έχει προβληθεί όσο της αξίζει. Αυτή τη στιγμή πιστεύω πως είναι η καλύτερη νεαρή τραγουδίστρια που υπάρχει στο χώρο του τραγουδιού, ανεξαρτήτως είδους...

Με λίγα λόγια, θεωρώ πως το "Μέχρι το τέλος" είναι η κορυφαία δισκογραφική δουλειά της χρονιάς! Για ποιο λόγο; Γιατί εμφανίστηκαν από το "πουθενά" τρεις νέοι άνθρωποι με μοντέρνα αισθητική, καθαρές προθέσεις και πάνω από όλα με έμπνευση, που τόσο λείπει στις μέρες μας. Γιατί άκουσα σοβαρούς στίχους με νόημα, ωραίες μελωδίες και εκπληκτικές ερμηνείες που αγγίζουν αμέσως την ψυχή. Γιατί η παρέα του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, του Θέμη Καραμουρατίδη και της Νατάσας Μποφίλιου υπόσχεται - είτε είναι ενωμένη είτε όχι - να μας χαρίσει πολλά όμορφα τραγούδια στο μέλλον...

Το τρίπτυχο στίχοι-μουσική-ερμηνεία που είναι αδιάσπαστο σε όλα τα τραγούδια...
Οι στίχοι του "Εν λευκώ"...
Η μελωδία του "Μέχρι το τέλος"...
Η ερμηνεία στο "Αλεξάνδρας"...

"Μέχρι το τέλος η ψυχή
κι όμως πηγαίνει και πιο κει
καλά που βρέθηκες κι εσύ
να μου την ταξιδέψεις...

Και μη σε νοιάζουν τα λεφτά
αν μ' αρνηθείς ως τις εφτά
θα περισσέψουν αρκετά
τριάντα θα ξοδέψεις...

Όχι που τρέμω το σταυρό
αλλά που δεν μπορώ να βρω
χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία...

Δε φεύγω για παλικαριά
αλλά που μου 'πεσε βαριά
μες στον Παράδεισο η τόση προδοσία"...

(στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος, "Μέχρι το τέλος")

Τίτλος CD
"ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ"
Εταιρεία: ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ
Είδος: CD