Εντελώς
αθόρυβα κυκλοφόρησε το νέο album της Μαριάντας Πιερίδη
και έχω την αίσθηση πως εντελώς "αθόρυβα" στέκεται και
στις ραδιοφωνικές play lists... Αν και έχει κάμποσο καιρό που
κυκλοφόρησε, δεν ακούμε συχνά τραγούδια από το συγκεκριμένο album
στα ραδιόφωνα ούτε το βλέπουμε να παίρνει θέση στα διάφορα charts,
παρ' όλο που διαθέτει κάποια "ευκολοχώνευτα" τραγούδια,
απ' αυτά που αγαπούν τα "συγχρονα FM"!
Anyway,
πιστεύω πως αργά ή γρήγορα, τραγούδια όπως το "μίλια μακριά"
ή το "στην υγειά σου" και φυσικά το ομώνυμο "σε
προκαλώ" θα πάρουν σημαντικό airplay. Αυτό είναι όμως το
ζητούμενο; Για μένα το θέμα είναι ότι έχω στα χέρια μου το 5ο
ολοκληρωμένο album της Μαριάντας Πιερίδη και έχω την αίσθηση πως
κάθε προηγούμενο ήταν καλύτερο... Οι επιλογές της τραγουδίστριας
τα 2-3 τελευταία χρόνια στοχεύουν στην εδραίωσή της στα μπουζούκια
και τις νυχτερινές πίστες. Το βλέπουμε στα τραγούδια της αλλά
και στην εμφάνισή της και τις ενδυματολογικές επιλογές της. Και
που είναι το κακό θα μου πείτε... Το κακό δεν είναι πουθενά, εφ'
όσον όλα αυτά είναι επιλογές της, οφείλουμε να τις σεβαστούμε.
Όμως εγώ επιμένω σε κάτι που έχω γράψει και στο παρελθόν, πως
η Μαριάντα δεν μου κάνει τόσο για καθαρόαιμη λαϊκή τραγουδίστρια
πίστας. Δεν μου κάνει τόσο έντονα λαϊκή, όσο προσπαθεί η ίδια
πλέον να πλασσαριστεί. Λαϊκά κομμάτια στο στυλ του χασάπικου "ρώτησα"
ή του "γύρω μου", τραγούδια με πολύ καλή λαϊκή μουσική,
έχουν εκλείψει τελευταία από το ρεπερτόριο της τραγουδίστριας
που προτιμά πλέον κομμάτια που δύσκολα μπορείς να ακούσεις αν
δεν είσαι στο τσακίρ κέφι ενός νυχτερινού κέντρου. Αν αυτό βεβαίως
ικανοποιεί την ίδια ...πάω πάσο!
Το
album "σε προκαλώ", ενώ ξεκινάει με pop διαθέσεις, αρχίζει
να δείχνει τελικά τον πραγματικό του λαϊκό χαρακτήρα από το τρίτο
τραγούδι κι έπειτα. Ρόλο Βουραζέλη (ο συνθέτης με τον οποίο συνεργάστηκε
κατα κόρον στο παρελθόν η Μαριάντα και που κατά τη γνώμη μου της
έχει δώσει ορισμένα πολύ δυνατά κομμάτια) παίζει ο Ευθύβουλος
που έχει γράψει μουσική στα 8 από τα 9 τραγούδια του cd (μόνο
η "φυλακή" ανήκει στον Κώστα Σέγγη). Δεν κατάφερα να
ξεχωρίσω ιδιαίτερα κάτι. Υπάρχουν 2-3 τραγούδια για ραδιόφωνο,
3-4 τραγούδια για "πίστα" και μπαλάντες. Όλα όμως στις
"φόρμες" της εποχής. Ούτε στιχουργικά υπάρχει κάτι που
να ξεχωρίζει. Γενικά πρόκειται για μια δουλειά με συγκεκριμένους
στόχους, αλλά χωρίς ιδιαίτερο χρώμα...
|