Ολοκαίνουργιο
γκρουπ η ΠΥΞΙΔΑ, δύο νέα παιδιά τα μέλη της, δύο ικανότατοι
μουσικοί. Ο Γιάννης Ζάρας και η Κωνσταντίνα Νάσιου
είχαν ξεχωριστές πορείες ως τώρα. Ξεκίνησαν την πορεία τους στον
χώρο παίζοντας μουσική για μεγαλύτερα ονόματα, με σπουδαίες συνεργασίες
τα προηγούμενα χρόνια, ενώνουν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους,
τις μουσικές τους γνώσεις και την έμπνευσή τους, για να μας παρουσιάσουν
το πρώτο τους CD.
Αξιόλογη
η προσπάθειά τους. Όμορφες οι μελωδίες στα τραγούδια, ενδιαφέρουσες
οι ενορχηστρώσεις. Με στίχους όπως "ζω σε μια κόλαση μα
βρίσκω την όαση όταν σε βλέπω να προβάλλεις στο στενό"
ή "...βράδυ γλυκό μα και μικρό σαν τη ζωή μας, ένα ταξίδι
με καράβι δανεικό, κάνε ό,τι θες, εγώ λυπάμαι, μα σ' αφήνω, έχει
πανσέληνο και θέλω να τη δω" κι ακόμα "...ό,τι
μας ενώνει κόβεται στα δυο, μοιάζω θεατής στο έργο κι όμως πρωταγωνιστώ",
στα τραγούδια "Πάμε μαζί", "Βράδυ ζεστό"
και "Οταν θες" αντίστοιχα, γεμάτους τρυφερότητα
κι ευαισθησία, σίγουρα δε μένεις αδιάφορος. Καθαρές, ζεστές οι
φωνές και των δύο, σε κερδίζουν από το πρώτο άκουσμα.
Είναι πράγματι πολύ όμορφο να βλέπεις ότι υπάρχουν ακόμα κάποια
νέα παιδιά που συνεχίζουν να γράφουν μουσική στα δωμάτιά τους
κι αυτό να έχει ένα αποτέλεσμα.
Ενθαρρυντική
αυτή πρώτη τους προσπάθεια. Ακόμα κι αν υπάρχουν δύσπιστοι ακροατές,
πιστεύω πως σε λίγο καιρό, ο Γιάννης Ζάρας και η Κωνσταντίνα Νάσιου,
θα βρουν την ταυτότητα τους και τον δικό τους, αναγνωρίσιμο, ήχο.
Οι
Πυξίδα δείχνουν να έχουν σαφή προορισμό, η πόρτα της καρδιάς μας
έχει ανοίξει για να τους δεχτεί, εκείνοι προχωρούν μπροστά, ανοίγοντάς
μας νέα μονοπάτια κι εμείς ακολουθούμε!
|