Ένα
νέο cd από την Άννα Βίσση αποτελεί σίγουρα είδηση για την
ελληνική μουσική σκηνή. Ειδικά τώρα, μετά από 3 χρόνια απουσίας,
και πρώτη φορά χωρίς τη συμμετοχή του Νίκου Καρβέλα, η ανυπομονησία
για τη νέα της δουλειά είχε φτάσει στο κατακόρυφο! Όπως και να
το κάνουμε, πρόκειται για μια σημαντική καλλιτέχνιδα, με 30 πλέον
χρόνια στο χώρο. Η Άννα Βίσση επιστρέφει λοιπόν και μας χαρίζει
ένα ξεχωριστό δίσκο, με πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη, δεμένα
όμως σωστά μεταξύ τους...
Το
πρώτο τραγούδι που γνωρίσαμε είναι το ομότιτλο του άλμπουμ "Απαγορευμένο",
που ακούγεται και σε διαφήμιση εταιρείας κινητής τηλεφωνίας. Ένα
τραγούδι αργό, αισθαντικό, με την Άννα να τραγουδά σχεδόν ψιθυριστά.
Ωραίο τραγούδι, δείχνει αντι-ραδιοφωνικό, όμως στη πράξη αποδεικνύεται
πως δεν είναι, κάτι που το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον! Επίσης
γνωστά έγιναν, σχεδόν μαζί με το Απαγορευμένο, το δυναμικό ροκάκι
"Το παρελθόν μου", το soundtrack δηλαδή της ταινίας
Bank Bang αλλά και το επίσης δυναμικό "Από μακριά κι αγαπημένοι",
το οποίο θυμίζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, προηγούμενα
τραγούδια της Άννας, τύπου "Είσαι", με καλύτερη ενορχήστρωση.
Επίσης
ροκ είναι το "Ένα λεπτό", ένα τραγούδι που μπορεί να
μην είναι το καλύτερο του δίσκου, αλλά σίγουρα είναι πολύ ευχάριστο
και με ωραίους στίχους που σε ταξιδεύουν. Το τελευταίο δυναμικό
του δίσκου, είναι το "Στη πυρά", ένα περίεργο τραγούδι,
που ειδικά στο πρώτο άκουσμα αναρωτιέσαι τι σχέση έχει με όλα
τα άλλα, όμως τελικά αποδεικνύει την διαφορετικότητα που επιδιώκει
πολλές φορές η Άννα, δοκιμάζοντας νέους ήχους και φλερτάροντας
με δυνατά bit κομμάτια. Οι ...ιδιαίτεροι στίχοι του ανήκουν στην
Μυρτώ Κοντοβά. Ή θα το λατρέψετε ή θα το μισήσετε!
Κάπου
εδώ τελειώνουν τα δυνατά ρυθμικά τραγούδια. Ο υπόλοιπος δίσκος
διαθέτει υπέροχες ερμηνείες και πολλά διαφορετικά και ευχάριστα
είδη. Από τα λαϊκά και σίγουρες επιτυχίες "Ρίσκο", "Αλήτισσα
ψυχή", τις ροκ μπαλάντες "Ανακωχή", "Θέλω
μια αγάπη", τις απίθανες ερμηνευτικές μπαλάντες "Κάνε
κάτι" και "Πιο κοντά". Ειδικά οι συγκεκριμένες
μπαλάντες, φαίνονται φορτισμένες με συναισθήματα που μεταφέρονται
και στους ακροατές, με αποτέλεσμα να παράγουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.
Σίγουρα από τις καλύτερες μπαλάντες που έχει πει τα τελευταία
χρόνια η Άννα Βίσση.
Ένα
ακόμα διαφορετικό τραγούδι, είναι το "Μέταλλο". Μια
διασκευή του ισπανικού "Un ano de amor" που ακούγεται
στην ταινία "Ψηλά τακούνια" του Almodovar. Ένα τραγούδι
σε jazz ρυθμούς διαφορετικό ηχητικά από αυτά που είχαμε συνηθίσει
την Άννα, αλλά ακούγεται πάρα πολύ ευχάριστα και μάλιστα είναι
από το είδος των τραγουδιών που ακούς όταν θέλεις να χαλαρώσεις,
αφού διαθέτει και lounge επιρροές.
Τέλος,
υπάρχουν ακόμα τρεις διασκευές στο δίσκο, το "Αν σε ερωτευτώ",
που είναι από το That's what love can do σε στίχους Ελεάννας Βραχάλη,
το "Πέντε χρόνια δικασμένος", το γνωστό ρεμπέτικο κομμάτι
σε ...r'n'b διασκευή που διχάζει και η πιο πετυχημένη με διαφορά
διασκευή, το "Κόντρα", το γνωστό Breathless του Dan
Wilson, με υπέροχους στίχους πάλι από τη Μυρτώ Κοντοβά.
Συνολική
εντύπωση, αν και νομίζω ...φάνηκε, είναι πως πρόκειται για ένα
δίσκο σύγχρονο, με νέα ακούσματα, με μια Άννα Βίσση που δε σταματά
να πειραματίζεται και δε σταματά να μας εκπλήσσει!
|