"Ονειρο
στην έρημο" έχει τίτλο το CD που κρατάω στα χέρια μου
και ακούω και ξανακούω τις τελευταίες μέρες. Το εξώφυλλό του ήταν
αυτό που τράβηξε την προσοχή μου πρώτα από όλα. Σε πρώτο πλάνο
ένα κομμάτι ερήμου, μια βαλίτσα μισοχωμένη στην άμμο, ένα δισκάκι
45 στροφών (θέλω να πιστεύω) και λίγο πιο πέρα τέσσερις - πέντε
τουλίπες, ενώ στο βάθος αχνοφαίνεται η φωτογραφία ορχήστρας πνευστών,
των αρχών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για την δεύτερη δισκογραφική
δουλειά του συνθέτη Νικήτα Βοστάνη. Δώδεκα καινούργια λαϊκά
τραγούδια, σε στίχους του Κώστα Μπαλαχούτη, κυρίως, καθώς
και της Αλέκας Μπότη, της Αρετής Κελερμένου, αλλά και της Λιζέτας
Καλημέρη. Ένα ορχηστρικό ("Μεξ και απέναντι") και ένα
ταξίμι, συμπληρώνουν τα 14 tracks του δίσκου αυτού.
Κύριος
ερμηνευτής των τραγουδιών ο Κώστας Μάντζιος, ενώ μαζί του
ακούγονται η Σοφία Παπάζογλου και η Λιζέτα Καλημέρη.
Λαϊκός ο ήχος όλων των κομματιών με έντονη τη μυρωδιά της ανατολής.
Μ' άρεσε αρκετά η μουσική και κυρίως η εισαγωγή στο "Ο Ουρανός".
Ο ήχος του βιολιού στο "Δεν υπάρχουν πια πατρίδες" παραπονιάρικος,
αφήνει το κανονάκι να δώσει τον επίλογο της μελωδίας. Ο "Οδυσσέας",
όπου τους στίχους υπογράφει η Λιζέτα Καλημέρη, έχει έντονο ανατολίτικο
ήχο που δένει όμορφα με την φωνή της. Ένα αργό τσιφτετέλι, το
"Στην άδεια πίστα", μας αφήνει να χαρούμε για μια φορά
ακόμα τη γνώριμη φωνή του Κώστα Μάντζιου. Ομολογώ ότι ακούγοντας
το "Κορίτσι απ' το Κίεβο" χαμογέλασα με το στίχο "...κι
ας ήρθε από το Κίεβο... ζεσταίνει την καρδιά μου...".
Εντελώς διαφορετική, μεστή, γεμάτη και καθαρά λαϊκή η φωνή του
Γιάννη Ντουνιά ταιριάζει σαν γάντι στο "Είμαι βράχος
και αντέχω". Ήταν έκπληξη για μένα η συμμετοχή του σ' αυτόν
τον δίσκο. Μ' άρεσε η ερμηνεία της Σοφίας Παπάζογλου στο "Ονειρο
στην έρημο" που βάφτισε το CD. Η μελωδία του ορχηστρικού
"Μεξ και απέναντι" μου έφερε στο νου άλλες εποχές και
άλλα μέρη, σαν να βρέθηκα στις αγορές της ανατολής!
|