Το
ομολογώ... Ξεκίνησα να ακούω το album ανάποδα, απ' το τέλος προς
την αρχή και από το δεύτερο cd προς το πρώτο! Κάτι που βιαζόμουν
να παραδώσω την κριτική, κάτι που ψιλοβαριόμουν να ακούσω σχεδόν
σαράντα τραγούδια, σκέφτηκα όσο πιο γρήγορα τελειώνω, τόσο καλύτερα...!
Τελικά, κατέληξα να περάσω ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο τραγουδώντας
γνωστές επιτυχίες που με ταξίδεψαν σχεδόν δέκα χρόνια πίσω, από
τα «Τολμάς κι έχεις παράπονο εσύ» και «Μαζί σου» μέχρι τα «Ένα»
και «Αν υπήρχες θα σε χώριζα». Γενικά, τα τραγούδια είναι πολύ
δίκαια επιλεγμένα από τους εφτά δίσκους της Πέγκυ (μετρώντας από
το 2000 και έπειτα, καθώς οι προηγούμενες δουλειές της ούτε που
αναφέρονται).
Φυσικά,
υπήρξαν και παραλείψεις, όπως σε κάθε best of. Για παράδειγμα,
το «Βρες ένα τρόπο» ή το «Πολύ καλά περνάμε». Θα μου πείτε που
τα θυμήθηκα τώρα... Μπορεί να μην ήταν τα καλύτερα τραγούδια της
καριέρας της, αλλά αφού γύρισα τόσα χρόνια πίσω, θα περίμενα να
τα ακούσω. Εξάλλου τι τριανταεφτά τραγούδια, τι τριανταεννιά.
Άλλη μεγάλη παράλειψη το «Love is a wonderful thing», τραγούδι
υποψήφιο για την Eurovision του 2002 που απουσιάζει και από τα
cd και από το dvd, παρ' όλο που απ' ότι θυμάμαι είχε γυριστεί
σε videoclip. Λείπουν επίσης, όπως προανέφερα και τραγούδια από
τις πρώτες της δισκογραφικές δουλειές, αλλά αυτά δεν νομίζω ότι
θα λείψουν σε κανένα...!
Όσον
αφορά τώρα τα τρία καινούργια τραγούδια, δεν μπορώ να πω ότι ξεχώρισα
κάποιο ιδιαίτερα. Συγκεκριμένα, αν δεν είχαν έξυπνα τοποθετηθεί
στην αρχή του πρώτου cd, θα περνούσαν εντελώς απαρατήρητα. Σε
λαϊκά μοτίβα και στο γνώριμο στυλ της τραγουδίστριας, είναι φανερό
ότι ο μόνος λόγος ύπαρξης τους είναι να προσελκύσουν περισσότερους
αγοραστές.
Αν
δεν είχατε κάποιο cd της Πέγκυ και σκοπεύατε να αποκτήσετε, το
συγκεκριμένο είναι η καλύτερη επιλογή, καθώς, όπως είπα, δεν λείπει
σχεδόν τίποτα. Αν τώρα, τα έχετε όλα, υποθέτω πως είστε μεγάλος
φαν, οπότε η special έκδοση με το dvd θα σας ικανοποιήσει στο
έπακρον.
|