Τι
καλύτερο υπάρχει, όταν είσαι μπλοκαρισμένος στην κίνηση στους
δρόμους της Αθήνας, με τον ήλιο να σε καίει Μάη μήνα, από το να
ακούς καλή μουσική, μία φωνή που σε ταξιδεύει ...και όλα αυτά
από έναν τραγουδιστή που κάνει τα πρώτα του βήματα στην ελληνική
δισκογραφία! Για να πω την αλήθεια, δεν περίμενα ότι θα άκουγα
τόσο καλά τραγούδια σε ένα cd από έναν νεαρό καλλιτέχνη! Κι όμως
ο Φώτης Ανδρικόπουλος το κατάφερε...
Στην
πρώτη του δισκογραφική δουλειά, με τίτλο "Άγρυπνη νύχτα",
"παντρεύει" το ροκ ρυθμό με το έντεχνο ύφος, με τρόπο
που δεν ξενίζει καθόλου. Αντιθέτως, παραπέμπει σε εποχές Κατσιμιχαίων,
Πυξ-Λαξ - χωρίς να τους μιμείται - και γενικότερα τραγουδιών που
έχουν μείνει αναλλοίωτα στο χρόνο και ταιριάζουν σε όλες τις περιστάσεις.
Κάθε ένα τραγούδι έχει τον δικό του χαρακτήρα, χωρίς στο σύνολό
τους να ξεφεύγουν από το στυλ που ο ίδιος έχει επιλέξει και ορίσει.
Οι στίχοι των τραγουδιών μπορεί να είναι απλοί, χωρίς περίεργες
λέξεις και φράσεις που θέλει σκέψη να ερμηνεύσεις, αλλά αποτυπώνουν
όλα τα συναισθήματα που κάθε ένας έχει ζήσει, ζει ή θέλει να ζήσει.
Η μουσική των τραγουδιών, που άλλοτε κινείται σε χαρούμενους και
πολύ ευχάριστους τόνους και άλλοτε σε πιο μυστηριώδεις, εναρμονίζεται
τέλεια με τη συναισθηματική φωνή του Φώτη Ανδρικόπουλου, δημιουργώντας
μοναδικές εικόνες, στιγμές και όνειρα.
Ιδιαίτερη
εντύπωση μπορεί να προκαλέσει το τραγούδι με τίτλο "Η
πιο σωστή εκδοχή μου", που ξεφεύγει λίγο από το υπόλοιπο
στυλ των τραγουδιών, με κάποια στοιχεία ραπ, αν μπορούμε να το
πούμε έτσι.
Πρόκειται
για μία δουλειά ιδιαίτερα ξεχωριστή, που κυριολεκτικά μας κέρδισε,
ενώ ταυτόχρονα μας έκανε αρκετά απαιτητικούς για τις επόμενες
δουλειές του νέου αυτού καλλιτέχνη.
|