Επιστροφή στα δισκογραφικά για τον Γιώργο Δημητριάδη, τον έλληνα "Roy Orbison" όπως συνηθίζω να τον αποκαλώ! Το νέο του cd έχει τίτλο "Σάββατο" και περιέχει 14 νέα τραγούδια με σχεδόν ενιαία θεματολογία που έχει να κάνει με τη ζωή στη πόλη και τους έρωτες που αναπτύσσονται μέσα από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Ο Γιώργος Δημητριάδης συνηθίζει να μας δίνει αφηγηματικά τραγούδια, απλώς αυτό το κάνει πιο "οργανωμένα" σε αυτό το album, το οποίο τηρεί και τον βρετανικό ήχο με τον οποίο τον έχουμε συνηθίσει, με τις κιθάρες να κατέχουν κυρίαρχη θέση στις ενορχηστρώσεις. Αν και διαφωνώ με την επιλογή του να παρουσιάσει 14 τραγούδια στο cd κάτι που έχει αποτέλεσμα ορισμένα από αυτά να μην έχουν κάτι να δώσουν, ωστόσο νομίζω πως δημιούργησε ένα αρκετά καλό album, με πολλά κομμάτια ικανά να μας βάλουν στον ρυθμό τους.

Το "τι να σκεφτώ" κουβαλάει κάτι από τη δυναμική αλλά και τη τεχνοτροπία του "σαν να μη πέρασε μια μέρα" και άνετα μπορεί να οδηγήσει αυτή τη δουλειά, αν και οι καιροί έχουν αλλάξει και τα ραδιόφωνα συχνά "στρουθοκαμηλίζουν" απέναντι σε τραγούδια αυτού του ύφους, ειδικά όταν προέρχονται από έναν καλλιτέχνη που μένει παγερά αδιάφορος στο star system. Το "του γέλιου σου οι σφαίρες" αποτελεί μια πολύ καλή διασκευή του "the story in your eyes" των Moody Blues, τραγούδι που ο Δημητριάδης το σεβάστηκε απόλυτα τηρώντας τα αυθεντικά του ηχοχρώματα. Δεν είναι από τα πιο γνωστά τραγούδια των Moody Blues, που άλλωστε στην Ελλάδα έχουν γίνει γνωστοί σχεδόν αποκλειστικά με το "nights in white satin", όσοι όμως τους γνωρίζουν καλύτερα ξέρουν πως το "the story in your eyes" είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους. Το "Σάββατο" είναι ένα ακόμα τραγούδι με πολύ "ένταση", παρόμοια με αυτήν που βγάζουμε όλοι περιμένοντας ένα ...Σάββατο για να ισορροπήσουμε τη ρουτίνα μιας ολόκληρης εβδομάδας! Κάτι τέτοιο άλλωστε πραγματεύονται και οι στίχοι του τραγουδιού. Η "ουτοπία μου" είναι ένα ακόμα κομμάτι με "αληθινό" στίχο που προσωπικά ξεχώρισα μέσα από αυτή τη δουλειά.

Στην αντίπερα όχθη όμως υπάρχουν και τραγούδια που δεν ανταποκρίνονται στο επίπεδο του album. Το ντουέτο για παράδειγμα με τη Σοφία Στρατή, αν και μου ήχησε πολύ ενδιαφέρον σαν συνεργασία, δεν μπορεί να σταθεί γιατί πολύ απλά το τραγούδι είναι πολύ αδύναμο. Το "σήμερα γιορτάζω" δεν έχει να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Ο "χειρότερος εχθρός μου" δεν "τραβάει" συνθετικά...

Δεν μπορώ να προβλέψω τη εμπορική πορεία αυτού του cd στη σύγχρονη βιομηχανοποιημένη μουσική πραγματικότητα που δεν γουστάρει δημιουργίες με "αυθεντικότητα" και ιδιαίτερο ύφος. Δεν μπορώ να προβλέψω τη πορεία του όχι γιατί δεν ξέρω ποια θα είναι η αντίδραση του κοινού απέναντι στα συγκεκριμένα τραγούδια, αλλά γιατί ειλικρινά έχω αρχίσει να αμφιβάλλω αν αυτά τα τραγούδια θα φτάσουν ως ακούσματα στα αυτιά του κοινού. Εγώ θα σας πρότεινα να προσπαθήσετε να ανακαλύψετε μόνοι σας τις ιδιαίτερες στιγμές του album "Σάββατο"...

... Η προσεγμένη διασκευή "του γέλιου σου οι σφαίρες" και η "αλήθεια" του "η ουτοπία μου" ...

"Έκανα λάθος που σε πίστεψα για λίγο
εσύ καρδιά μου ήσουν φύλλο στον καιρό
πόνεσα τόσο να μπορέσω να ξεφύγω
να βρω κουράγιο μακριά σου πια να ζω...

Μια υπόσχεση δεν κράτησες μαζί μου
δεν θυμάμαι ένα δάκρυ σου αληθινό
δεν θα σου δώσω άλλο απ' τη ζωή μου
και μη ζητάς ξανά να το σκεφτώ...

Τι να σκεφτώ
τελειώσαν όλα
λάθος ερώτηση
σε λάθος ώρα
τι να σκεφτώ
τελειώσαν όλα
τη μοναξιά μου
θα αγαπήσω τώρα"...

(στίχοι: Σταμάτης Πανταζόπουλος - "Τι να σκεφτώ")

Τίτλος CD
"ΣΑΒΒΑΤΟ"
Εταιρεία: ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ
Είδος: CD