Νέο αίμα στην ελληνική pop/rock σκηνή! Η Ισμήνη Πεπέ παρουσιάζει το ντεμπούτο album της και από τις πρώτες νότες είναι ξεκάθαρο πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ αξιόλογο και ελπιδοφόρο. Αυτό το "κάτι" δεν ξέφυγε από την έμπειρη μουσική κρίση του Λάκη Παπαδόπουλου που αποφάσισε να βοηθήσει τη νεαρή ερμηνεύτρια αναλαμβάνοντας τη παραγωγή, την ενορχήστρωση, αλλά και κάποιο δημιουργικό κομμάτι της πρώτης της δουλειάς. Η ίδια η Ισμήνη έχει ωστόσο αναλάβει το μεγαλύτερο δημιουργικό μέρος, σε συνθέσεις και στίχους, αποκαλύπτοντας ένα πολύπλευρο μουσικό ταλέντο.

Το cd ακούγεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κυριολεκτικά από την αρχή ως το τέλος. Προσωπικά θεωρώ πως η μοναδική του μικρή "κάμψη" συμβαίνει σε δύο τραγούδια που όμως είμαι σίγουρος πως θα αγαπήσουν πολλά ραδιόφωνα. Μιλάω για το "καλοκαίρια" και το "δήθεν", δύο κομμάτια με απόλυτα καλοκαιρινούς ρυθμούς, "εύπεπτα" και "φιλικά" στο άκουσμα που όμως δεν νομίζω πως μπορούν να έχουν πολύ διάρκεια. Μια προσεκτική ακρόαση του cd θα αναδείξει πόσο ψηλότερα στέκονται τα υπόλοιπα τραγούδια σε επίπεδο παραγωγής, εκτέλεσης αλλά και δημιουργικής σκέψης. Βέβαια μια προσεκτική ακρόαση θα αναδείξει και κάποιες ατέλειες της Ισμήνης στην ερμηνεία της, ειδικά όταν τραγουδάει δυνατά, κάτι που πρέπει να βελτιώσει στη πορεία. Ωστόσο αν και δεν διαθέτει τη φωνή με τα εξαιρετικά χαρίσματα και το απίστευτο εύρος, καταφέρνει και ερμηνεύει με ένα πολύ προσωπικό ύφος, που διαθέτει σωστούς χρωματισμούς και αποδίδει άψογα το συναίσθημα ή την ένταση του κάθε τραγουδιού. Εκεί όμως που πραγματικά η Ισμήνη δείχνει από την αρχή πως διαθέτει εξαιρετικό ταλέντο, είναι στη δημιουργία. Οι συνθέσεις της είναι εμπνευσμένες, χωρίς τάσεις "αντιγραφής" και με ένα δικό της ύφος. Συνθέσεις με ρυθμικές εναλλαγές στο τέμπο και ενδιαφέροντα "ξεσπάσματα" οι οποίες ενισχύονται από τις καταπληκτικές ενορχηστρώσεις του Λάκη Παπαδόπουλου (που σημειωτέον έχει γράψει και αυτός δύο τραγούδια στο cd, το "άδειες ώρες" μαζί με την Ισμήνη και τη μουσική του "δήθεν"). Ειδικά η τρομπέτα που χρησιμοποιείται πολύ συχνά στη δουλειά, δίνει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα στα τελικά ακούσματα! Στιχουργικά η δουλειά στέκεται επίσης σε πολύ καλό επίπεδο. Οι στίχοι κρύβουν εικόνες και ουσία που όμως κι αυτά δεν θα τα καταλάβετε μέσα από μια επιπόλαιη ακρόαση του cd. Οι περισσότεροι στίχοι ανήκουν στην Ισμήνη, ενώ στις "άδειες ώρες" έχει βάλει το χεράκι του και ο Λάκης Παπαδόπουλος. Στα κομμάτια "μίλα σιγά" και "κόκκινες νύχτες" η τραγουδίστρια έχει συνεργαστεί με τη Βάσω Ραπτογιάννη.

Το cd όσο προχωράει έχω την αίσθηση ότι αποκτά όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον και τελικά θεωρώ πως τα καλύτερα τραγούδια του είναι από τη μέση και ύστερα, τα οποία μάλιστα είναι εξ ολοκλήρου δημιουργίες της Ισμήνης!

"Κάπως έτσι" έχουν τα πράγματα με τη πρώτη δουλειά της Ισμήνης Πεπέ που μπαίνει στο χώρο με το πρώτο της cd να αποτελεί γι' αυτήν ένα σημαντικό εφόδιο. Το ζήτημα είναι πόσο θα μπορέσει - και πόσο θα την αφήσουν - να υποστηρίξει σωστά και να εκμεταλευτεί στη πορεία αυτά τα τραγούδια που "σκάρωσε" και να προχωρήσει με το δικό της υλικό που δεν έχω καμία αμφιβολία πως αξίζει ευκαιριών. Σας το προτείνω χωρίς πολύ σκέψη, γιατί στο είδος του θεωρώ πως είναι μια από τις καλύτερες και πιο "ξεκάθαρες" δουλειές που έχω ακούσει το τελευταίο καιρό...

... Οι πλούσιες και σωστά μελετημένες ενορχηστρώσεις του Λάκη Παπαδόπουλου ...

"Έπρεπε να είχα μετρήσει, όσα παίρνω κι όσα δίνω
έπρεπε να είχα κρατήσει, ότι θέλω πριν ξεμείνω
έπρεπε στις δύο λέξεις, μία να κρατώ για μένα
έπρεπε να επιλέξεις, τι θα έκανα για σένα...

Έπρεπε να έχω σκίσει, τις παλιές φωτογραφίες
έπρεπε να έχω ορίσει, άλλο τέλος σ' ιστορίες
έπρεπε να μη ξεχάσω, τι θα έλεγα πριν φύγω
έπρεπε να μην αλλάξω και να μείνω ακόμα λίγο...

Μα δεν έπρεπε ποτέ του, να μιλήσει ο εγωισμός μου
να μην εκτεθεί μπροστά σου, ο πιο λάθος εαυτός μου
να μη χτυπηθείς ακόμα, από μία προδοσία
και δεν έπρεπε να κλάψω, μα δεν έχει σημασία"...

(στίχοι: Ισμήνη Πεπέ - "Έπρεπε")

Τίτλος CD
"ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ"
Εταιρεία: WARNER
Είδος: CD