Είναι παράξενο, είναι περίεργο, κι όμως... χρειάστηκε να κρατήσω στα χέρια μου αυτό το διπλό CD "Live" με ηχογραφημένες συναυλίες του για να συνειδητοποιήσω ότι 20 χρόνια τώρα, ο Κώστας Μακεδόνας βρίσκεται στην δισκογραφία! 20 χρόνια παραμένει στη ζωή μας, κι εμείς στη δική του, τον ακούμε, τον αγαπάμε, τον θαυμάζουμε. 20 χρόνια συνεχής και συνεπής πορεία στο καλό λαϊκό τραγούδι δεν είναι λίγο...

Άργησε, αλλά το αποφάσισε να κυκλοφορήσει το πρώτο του live CD. Περιέχει 47 τραγούδια ξεκινώντας από τις προσωπικές του επιτυχίες και συνεχίζοντας με τραγούδια άλλων, περασμένης εποχής, που μας αρέσει να τα ακούμε από εκείνον στις εμφανίσεις του. Η επιλογή των τραγουδιών έγινε, υποθέτω, με βάση το πώς ξεκινά, προχωρά κι ολοκληρώνεται ένα πρόγραμμα σε νυχτερινό κέντρο. Στο CD #1 γίνεται μια "πρώτη" γνωριμία με τον Κώστα Μακεδόνα, παρουσιάζοντας τραγούδια σε ύφος έντεχνο ενώ στο CD #2 έχουμε ένα πιο λαϊκό πρόγραμμα.

Μ' άρεσε που ξανασυνάντησα κάποια από τα πιο γνωστά του τραγούδια, όπως το "Η Λίζα και η κορνίζα", το "Μόνο μια φορά" ή "Το ποδήλατο". Χάρηκα που άκουσα τον "Προσκυνητή" του Αλκίνοου Ιωαννίδη με τη φωνή του Μακεδόνα. Φαντάζομαι πως είναι από τα τραγούδια που ζήλεψε που δεν είπε πρώτος εκείνος και βρήκε την ευκαιρία να το πει σε συναυλία του. Ευχάριστη έκπληξη η διασκευή του "Μπουζουξής", τραγουδιού που μετράει πολλές δεκαετίες αλλά παραμένει έτοιμο να μας διασκεδάσει σε πρώτη ζήτηση. Το "Στον Λευκό τον Πύργο" με γύρισε αρκετά χρόνια πίσω ως ανάμνηση, ενώ μου τράβηξε την προσοχή το "Μη μου λες αντίο". Οσο για το "Οι Θαλασσινοί" μου έφερε στο νου πολυ αγαπημένα, πολύ κοντινά μου πρόσωπα. Κάθε τραγούδι μια διαφορετική εικόνα. Σχεδόν κάθε τραγούδι και μια ακόμα ανάμνηση...

Ενδιαφέρουσες οι δύο γυναικείες φωνές που τον συνόδευουν. Η Σαββέρια Μαργιολά και η Χρυσούλα Στεφανάκη. Ζεστή χροιά, λαϊκός τόνος, σταθερός αλλά όχι τόσο βαρύς που να σε πλακώνει.

Στις τεχνικές ηχογράφησης ζωντανού προγράμματος δεν είμαι τόσο ειδική. Παρόλα αυτά, παρατήρησα ότι ο κόσμος, ενώ συμμετέχει δεν ακούγεται τόσο στο μικρόφωνο. Ή τα μικρόφωνα δεν ήταν στραμμένα στον κόσμο ή το κοινό πολύ ...ντροπαλό! Πάντως το χειροκρότημα το "μέτρησα" ζεστό και έντονο!

... η "ποικιλία" σε συνθέτες και στιχουργούς ...

"Μόνο μια φορά, κρίμα στη χαρά,
κάπου κοιταχτήκαμε, μετά ερωτευτήκαμε
κι ύστερα βρεθήκαμε άλλη μια φορά.
Πρώτη μου φορά, σε θολά νερά
έμαθα κολύμπι, και πώς λεν το "γιαχαμπίμπι",
πρώτη μου φορά...

Μόνο μια φορά
έκλαψα για σένα πικρά
κι ύστερα κανόνισα
και δεν σου τηλεφώνησα
ούτε μια φορά.
Μόνο μια φορά,
κρίμα στη χαρά,
Θα 'ρθουνε κι οι φίλοι μου
να μάθουν το ρεζίλι μου,
μάτωσα τα χείλη μου
άλλη μια φορά.

Μόνο μια φορά, φτάνει, σοβαρά
η καρδιά του ανθρώπου
να βρεθεί στο επί τόπου
λιώμα, φανερά"...

(στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης - "Μόνο μια φορά")

Τίτλος CD
"LIVE"
Εταιρεία: LEGEND
Είδος: Διπλό CD