Πόσο εύκολο είναι να παραμείνεις "ροκ"καθώς τα χρόνια περνάνε; Πώς νιώθεις όταν αυτό στο οποίο διακρινόσουν κινδυνεύει να γίνει η Αχίλλειος πτέρνα σου; Ισχύει αυτό που είπανε πριν από πολλά χρόνια οι Jethro Tull, ότι δηλαδή μπορεί να είσαι "πολύ μεγάλος για rock n' roll και πολύ μικρός για να πεθάνεις"; (ας το δούμε από καλλιτεχνική και όχι βιολογική άποψη...).

Για να είμαστε ξεκάθαροι, σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητείται η πορεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο ελληνικό ροκ (υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο παρακλάδι το οποίο είναι ταυτισμένο με τη δουλειά του εξάλλου) ούτε την έντιμη στάση του απέναντι σε αυτό. Το θέμα όμως με το "Ουράνια τόξα κυνηγώ" είναι ότι παίζοντας με άλλες μουσικές φόρμες (παραδοσιακά, ζεϊμπέκικο, φλαμένκο), ο Παπακωνσταντίνου βρίσκει πιο ενδιαφέροντες δρόμους να κινηθεί. Ακόμα κι αν δεν είναι όλα τα πειράματα πετυχημένα, ξεπηδούν ιδέες και μελωδικές πορείες που αποδεικνύονται πιο ενδιαφέρουσες από τον κάπως κουρασμένο κλασικό ροκ ήχο. Εξάλλου, το rock 'n' roll είναι θέμα γενικότερης αντίληψης των πραγμάτων και όχι έντασης του ενισχυτή.

Αυτό επιδεικνύεται καλύτερα και μέσα από τις μπαλάντες του δίσκου ("Τυφλόμυγα", "Μη νυχτωθείς") οι οποίες ξεχωρίζουν μελωδικά και στιχουργικά (οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου είναι γενικά σε πολύ καλό επίπεδο) αλλά απογειώνονται πραγματικά από τη φωνή του Παπακωνσταντίνου, η οποία ενώ είναι ικανή για μεγάλες και θεατρικές νότες, πάντα μου ακουγόταν πολύ πιο "δυνατή" όταν κινείται σε χαμηλότερη ένταση, φανερώνοντας μια κρυμμένη ευαισθησία..

... Οι μπαλάντες, ένα είδος στο οποίο ο Βασίλς Παπακωνσταντίνου δεν είναι καινούριος. Οι πειραματισμοί σε μελωδίες, ρυθμούς και ενορχηστρώσεις, ιδίως ο παραδοσιακός ήχος στο "Μπουρίνι". Το σόλο σαξόφωνο στο "Χορός της πέτρας" ...

"Παίζουν τυφλόμυγα στους δρόμους τα παιδιά
και είναι οι μορφές τους τρομαγμένα περιστέρια
μου έδειχνες το Σείριο μια βραδιά
μα εγώ δεν είχα μάτια για άλλα αστέρια"...

(στίχοι: Άλκης Αλκαίος - "Τυφλόμυγα")

Τίτλος CD
"ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΟΞΑ ΚΥΝΗΓΩ"
Εταιρεία: LYRA
Είδος: CD