3
νέα τραγούδια για τον Γιώργο Σαμπάνη και ομολογώ πως ήμουν
έτοιμος να αρχίσω πάλι τη "μουρμούρα" γιατί δεν κυκλοφορούν
σαν cd single αλλά με επιλογές - προσθήκες από το ντεμπούτο cd
του τραγουδιστή "χαράματα", ώστε να συμπληρωθεί τελικά
αριθμός τραγουδιών που συνιστούν ένα πλήρες album. Από τη στιγμή
όμως που το cd πωλείται με προτεινόμενη τιμή 9,99 ευρώ, δηλαδή
περίπου σαν cd single, αυτές οι "προσθήκες" δεν νομίζω
πως χαλάνε κανέναν!
Το
νέο cd του Σαμπάνη ξεκινάει με τα νέα του τραγούδια. Το "μια
ζωή θα 'μαι εδώ" σε χορευτικό tempo δεν κατάφερε να με βάλει
στο ρυθμό του. Κάτι δεν μου πάει σ' αυτό το τραγούδι, μου μοιάζει
λίγο συνηθισμένο το στυλάκι του, είναι λίγο "παλιομοδίτικο",
δεν ξέρω ακριβώς αλλά το ξεπέρασα χωρίς δεύτερη κουβέντα για να
πάω στο επόμενο ("σ' αφήνω στον επόμενο" που λέει κι
ο ίδιος ο τραγουδιστής!). Κι εδώ ο Γιώργος Σαμπάνης παίζει λίγο
με τη ...φωτιά! Πήρε ένα από τα πιο "θρυλικά" κομμάτια
του Κώστα Τουρνά, που έκανε πολύ μεγάλη επιτυχία κάπου εκεί στις
αρχές της δεκαετίας του '80 με τη φωνή της Χριστιάνας (ευχαριστώ
τον φίλο και συνεργάτη μας στο MC Τάσο Κριτσιώλη που μου θύμισε
πως ο δίσκος της Χριστιάνας είχε κυκλοφορήσει ακριβώς το 1980)
και μαζί με τον Stereo Mike αποφάσισαν να ...του αλλάξουν ελαφρώς
τα φώτα (!) και να το μετατρέψουν σε rap! Στα θετικά ότι δεν έχουν
αλλάξει πολύ τον πραγματικό ρυθμό του τραγουδιού. Στα αρνητικά
ότι οι μεγαλύτεροι που έχουμε συνηθίσει το τραγούδι με τη φωνή
της Χριστιάνας, δύσκολα θα το αποδεχθούμε "εξελιγμένο"
σε rap. Είτε μας αρέσει πάντως είτε όχι, η "μουσική μόδα"
σήμερα έχει σχεδόν "επιβάλλει" τέτοιου είδους διασκευές
παλιώς τραγουδιών. Τουλάχιστον η συγκεκριμένη φαίνεται να γίνεται
με σεβασμό απέναντι στην αρχική εκτέλεση του κομματιού, το οποίο
δεν "πειράχτηκε" πολύ (εκτός φυσικά από τη rap στιγμή
του).
Στη
συνέχεια σειρά παίρνει το "μέρες που δε σου είπα σ' αγαπώ",
το περίφημο ντουέτο του Σαμπάνη με τη Ραλλία Χρηστίδου που έχει
μόνιμη θέση στα airplays των περισσότερων ραδιοφωνικών σταθμών.
Και μάλλον το αξίζει καθώς έχουμε έναν ιδιαίτερο ρυθμό, με κάποια
στοιχεία παραδοσιακά, έχουμε έναν όμορφο και προσεγμένο στίχο
και πολύ καλές ερμηνείες. Το τραγούδι ξεχωρίζει και υπάρχει και
σε μια πιο "μοντέρνα" εκδοχή, με πιο ηλεκτρικό ήχο (remixed
by MTV), ωστόσο αν πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στις δύο version
θα προτιμήσω την "αυθεντική".
Το
album θα κλείσει με 6 τραγούδια από το album "χαράματα".
Δεν ξέρω με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν αυτά τα έξι κομμάτια από
τα δώδεκα που είχε το album. Το "άσε να πέφτει η βροχή"
είναι ωραίο ροκάκι με δυνατές κιθάρες, αν και με χαλάει η στιγμή
που ο Σαμπάνης ρίχνει τις "κορώνες". Ωραίο όμως το ρεφρέν
του τραγουδιού, σε ξεσηκώνει με τη διάθεση και το ρυθμό του. Καλή
μπαλάντα τα "χαράματα", αλλά περισσότερο μου άρεσαν
τα πιο ρυθμικά "πάθος" (ξεχωρίζει και για την ενορχήστρωσή
του) και "κάπου αλλού κι όχι εδώ". Πολύ καλή σύνθεση
έχει και το "μια φορά κι έναν καιρό" αν και οι στίχοι
του υστερούν. Όσο για το "σ' αφήνω στον επόμενο" δεν
πίστεψα ποτέ πως μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από μια σύντομη
επιτυχία που οφείλεται στον περιπαιχτικό του στίχο.
|