"Ούτε η γιαγιά μου, ούτε ο παππούς μου, ούτε άλλος κανείς συγγενής μου απ' όσο τουλάχιστον γνωρίζω, κατάγεται από την Σμύρνη. Όμως κι εγώ όπως οι περισσότεροι Έλληνες, την κουβαλάω μέσα μου σαν γλυκειά ανάμνηση, σαν καϋμό, σαν πόνο αλλά και όλως περιέργως σαν αιτία υπερηφάνειας και χαράς, πράγμα που ελπίζω η μουσική μου να σας δείξει".

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Σταμάτη Σπανουδάκη και αφορούν το νέο του cd με τίτλο "για την Σμύρνη...". Μια αρκετά ευαίσθητη παραγωγή που πραγματεύεται ένα εξίσου ευαίσθητο θέμα. 14 μελωδίες, μεταξύ αυτών και κάποια τραγούδια σε στίχους του συνθέτη που ερμηνεύουν δυό μικρές χορωδίες, από την Παιανία και από την θεσσαλονίκη.

Η χαρά και ο θρίαμβος, μα και ο πόνος και η καταστροφή, περνούν μέσα από το πεντάγραμμο, αποκτούν νότες και ρυθμό και δημιουργούν στο μυαλό μας εικόνες μιας άλλης εποχής. Τα φωνητικά της Ντόρης Σπανουδάκη δένουν άψογα με τις συνθέσεις, ενώ η ενορχήστρωση του Σταμάτη Σπανουδάκη σφραγίζει την ποιότητα αυτής της παραγωγής.

Εντυπωσιακό και το booklet του cd. Εκτός από το καλής ποιότητας χαρτί, περιέχει πολλές φωτογραφίες από τη Σμύρνη και τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Όσο για το εξώφυλλο είναι αυτό που λέμε "μια εικόνα - χίλιες λέξεις..."!

Θεωρώ το cd σαν μια από τις κορυφαίες δισκογραφικές παραγωγές της χρονιάς. Πιστεύω πως είναι ικανό να σε κάνει να νιώσεις τη δύναμη και τη μαγεία της μουσικής.

"Νομίζω ότι έγραψα την μουσική μιας ταινίας για την Σμύρνη, μιας ταινίας που την βλέπω τώρα, κοιτώντας μέσα από τα μάτια όσων ήταν εκεί, χθες".