O Δημήτρης Μπάσης μας καλωσόρισε στο καμαρίνι του με ένα γλυκό όσο και ζεστό χαμόγελο λίγο πριν βγει στη σκηνή που εμφανίζεται φέτος για δεύτερη συνεχή χρονιά στο γνωστό και ιστορικό χώρο της Καισαριανής το "Χάραμα" ύστερα απο τη μεγάλη περυσινή επιτυχία. Λίγα λεπτά πριν βάλει το κουστούμι και τις μπαταρίες στο ασύρματο μικρόφωνο, μίλησε στο MusicCorner.gr για το πρόγραμμα, το χώρο, τις συνεργασίες και μας ευχήθηκε καλή διασκέδαση!

Music Corner: Ύστερα από την περσινή σας επιτυχία φέτος εμφανίζεστε πάλι στον ίδιο χώρο.
Δ. Μπάσης: Είμαι για δεύτερη χρονιά στο ιστορικό "Χάραμα" και λέω ιστορικό γιατί είναι ένας χώρος που έχει ταυτιστεί με τον Τσιτσάνη. Τουλάχιστον για είκοσι χρόνια ο Τσιτσάνης εμφανιζόταν σ' αυτό το χώρο, μάλιστα τα δεκατέσσερα μαζί με τη Σωτηρία Μπέλου. Μετά την περσινή επιτυχία επέλεξα να κάνω κ μια δεύτερη σεζόν στο "Χάραμα", με μια διαφορετική παρέα φέτος, με τη Σοφία Παπάζογλου, τη Χρυσούλα Στεφανάκη, την Ηρώ Σαΐα και τον Βαγγέλη Δούβαλη. Μια καταπληκτική παρέα νέων παιδιών που μαζί προσπαθούμε να ενώσουμε το χθες με το σήμερα. Το χθες είναι όλη αυτή η ιστορία που έχει ο χώρος και το σήμερα είμαστε εμείς οι τραγουδιστές της νέας γενιάς, τα τραγούδια της προσωπικής μου δισκογραφίας. Σκοπός μας είναι να γίνουμε όλοι μια παρέα στο Χάραμα κάθε βράδυ, εμείς επί σκηνής κ ο κόσμος απο κάτω.

Ο Δημήτρης Μπάσης στο καμαρίνι του, μιλάει στο Music Corner και την Εβίτα Αντωνέλλου

Music Corner: Πως τα πηγαίνετε μέχρι τώρα;
Δ. Μπάσης: Ο σκοπός μέχρι τώρα επιτυγχάνεται. Νομίζω ότι πηγαίνουμε καλά, ο κόσμος πραγματικά πιστεύω ότι περνάει καλά, διασκεδάζει, χαίρεται, μερικές φορές συγκινείται, όλα. Ξέρουμε ότι τα τραγούδια που έχουμε επιλέξει εμείς στο πρόγραμμά μας, πέρα απο τη δική μας δισκογραφία είναι κλασσικά λαϊκά τραγούδια με τα οποία έχουν μεγαλώσει πολλές γενιές και πολλές φορές τα τραγούδια δημιουργούν συναισθήματα, αναμνήσεις, καλές ή κακές. Αυτό είναι το ζητούμενο, να μιλήσεις στην ψυχή του άλλου, να τον συγκινήσεις αλλά αυτό που έχουμε σαν απώτερο σκοπό είναι να ξεδώσει και να διασκεδάσει ο κόσμος, κάτι που το χρειάζεται.

Music Corner: Να υποθέσω ότι έχετε φτιάξει το ρεπερτόριο με βάση το χώρο, επειδή είναι όπως είπαμε ένα ιστορικό μέρος;
Δ. Μπάσης: Ο χώρος σε προδιαθέτει πράγματι να στήσεις το πρόγραμμα ανάλογα. Εγώ έχω μία δισκογραφική παρουσία έντεκα χρόνων, ο πρώτος μου δίσκος έγινε το 1997, τώρα έχουμε 2008 και έτσι έχω πια τη δυνατότητα να κάνω μία μικρή αναφορά και στη δική μου δισκογραφική πορεία και κατόπιν σε μεγάλες στιγμές του τραγουδιού.

Music Corner: Το πρόγραμμα πως κυλάει;
Δ. Μπάσης: Το πρόγραμμα έχει μία δομή ως ένα σημείο, προς το τέλος ανάλογα και με τη διάθεση του κόσμου, γιατί ο κόσμος είναι αυτός που οδηγεί την εξέλιξη του προγράμματος, εμείς το τελευταίο μέρος του προγράμματος το αναπροσαρμόζουμε. Πολλές φορές μπορεί ν' ακούσουμε και ρεμπέτικα και νησιώτικα!

Music Corner: Δεχόσαστε και παραγγελίες;
Δ. Μπάσης: Κατά κάποιο τρόπο. Όχι φανερά. Αν δούμε τη διάθεση του κόσμου ότι πάει προς κάπου γίνεται κι αυτό!

Music Corner: Σκέφτεστε να ηχογραφήσετε το πρόγραμμα;
Δ. Μπάσης: Υπάρχει μία σκέψη να ηχογραφήσω, γενικά έχω ξεκινήσει και ηχογραφώ από το καλοκαίρι που ηχογράφησα την καλοκαιρινή μου περιοδεία κι έχω σκοπό να ηχογραφήσω και το πρόγραμμα στο Χάραμα.

Music Corner: Δηλαδή να περιμένουμε κάποιο live cd;
Δ. Μπάσης: Ναι να περιμένετε αλλά δεν ξέρω αν θα είναι live στο Χάραμα ή live από μία περίοδο από το 2007 μέχρι δεν ξέρω πότε...

Music Corner: Υπάρχει κάποια ζωντανή ηχογράφηση που κυκλοφόρησε τώρα και συμμετέχετε νομίζω...
Δ. Μπάσης: Ναι. Την προηγούμενη βδομάδα κυκλοφόρησε ένας δίσκος από ζωντανή ηχογράφηση από δυο παραστάσεις που έδωσα πέρισυ το 2007 στη μικρή Επίδαυρο. Η παράσταση είχε τίτλο "από το Βυζάντιο στο σήμερα" κι ήταν μία συναυλία - παράσταση με εμένα και τρεις μουσικούς. Ξεδιπλώσαμε την ιστορία της Ελληνικής μουσικής από το Βυζάντιο μέχρι σήμερα. Ξεκινήσαμε με Βυζαντινούς ύμνους, παραδοσιακά, σμυρναίικα, ρεμπέτικα, όπως εξελίχθηκε χρονικά το λαϊκό τραγούδι φτάνοντας μέχρι το σήμερα όπου επειδή εγώ έκανα την εμφάνιση μου στο σήμερα στη γενιά του 1990, λέω και κάποια δικά μου τραγούδια. Όλα αυτά με μία λιτή διάθεση, με απλή μουσική, τρία φυσικά όργανα, ένα πιάνο, ένα τσέλο κι ένα μουσικό που παίζει παραδοσιακά έγχορδα.

(την ώρα που μιλούσαμε με το Δημήτρη Μπάση από το διπλανό καμαρίνι ακουγόταν η φωνή της Σοφίας Παπάζογλου που τραγουδούσε τη "ζημιά" του Τσιτσάνη, γέλια, μουσικοί να κουρδίζουν, παρεΐστικες κουβέντες)

-Αυτό γίνεται εδώ στο καμαρίνι, λέει ο Δημήτρης, υπάρχει αυτή η διάθεση...
-Φαντάζομαι έτσι γίνεται κι έξω...
-έτσι ακριβώς, η ίδια καλή διάθεση υπάρχει...!

πράγμα που έμελε να διαπιστώσουμε σύντομα κι οι ίδιοι!

Αποχαιρετήσαμε το Δημήτρη Μπάση, αφήνοντας τον να ετοιμαστεί για να βγει στη σκηνή και καθίσαμε στο τραπέζι μας απ' όπου και χαζεύαμε τον κόσμο που ερχόταν, ηλικίες νεαρές αλλά και μεγαλύτερες έδεσαν με μεγάλη ευκολία. Σημαντικό ρόλο παίζει ο ζεστός κι άνετος χώρος (όχι ευτυχώς δεν ήμουν αγκαλιά με το διπλανό τραπέζι, άσε που ήταν ένα ζευγαράκι κ θα παρεξηγιόμασταν!) Μέχρι να ξεκινήσει το πρόγραμμα βλέπαμε σε ένα video-wall εικόνες από την παλιά Αθήνα κι από ελληνικές ταινίες που τραγουδούν μεγάλοι καλλιτέχνες.

Η επταμελής ορχήστρα πήρε τη θέση της, οι μουσικοί ετοίμασαν τα τέλια κι άρχισε το γλέντι. Οι τραγουδιστές όλοι επί σκηνής, καθαρές ωραίες φωνές, νέοι άνθρωποι γεμάτοι κέφι και όρεξη για διασκέδαση. Δεν ένοιωσα κανέναν να προσπαθεί να ξεχωρίσει. Όλοι μαζί μία παρέα, τραγούδησαν, μας καλοσώρισαν και μας προσκάλεσαν να τραγουδήσουμε και να περάσουμε μία ωραία βραδιά μαζί τους.

Νέα παιδιά, νέα τραγούδια, μοντέρνα, χορευτικά, σου φτιάχνουν το κέφι, σε κάνουν να λικνιστείς και να σιγομουρμουρίσεις και σε προετοιμάζουν για το παρακάτω που είναι περισσότερο λαϊκό και τραγουδάς πλέον δυνατά μαζί με όλους. Εδώ δεν υπάρχουν ντροπές!

Η Σοφία Παπάζογλου έχει μία πολύ ωραία, γεμάτη, βαθειά, λαϊκή φωνή και τα τραγούδια που επέλεξε να πει (εκτός ίσως από μία μικρή εξαίρεση) της πήγαιναν πάρα πολύ ειδικά το ηπειρώτικο όπως και το βαρύ λαϊκό.
Μπάσα ζεστή φωνή που γεμίζει το μαγαζί μαζί με μία ωραία σκηνική παρουσία και πάρα πολύ κεφάτη διάθεση.

Για τον Δημήτρη Μπάση τι να πω. Φωνή, καθαρή, ίσια, λαϊκή (θα τολμούσα να πω Βυζαντινή), σωστή, δυνατή, άμεση ερμηνεία, εισέπραξε δυνατό χειροκρότημα μόλις βγήκε. Τραγούδησε κομμάτια από τη νέα του δισκογραφική δουλειά και συνέχισε με παλιότερα δικά του ιδιαίτερα αγαπημένα "τώρα μένω μόνος μου", "η ζωή", "αυτό το λίγο" κ.α.

Το πρόγραμμα περνάει εύκολα από το ρυθμό στο λαϊκό και στο χορευτικό. Μ' άρεσε όταν σηκώθηκε ένα ζευγάρι μεγάλο σε ηλικία και χόρεψε χασάπικο... ( πολύ χειροκρότημα, πολλά γαρύφαλλα)! Ιδιαίτερη επίσης στιγμή όταν ο Δημήτρης Μπάσης ερμήνευσε α καπέλα (χωρίς συνοδεία οργάνων) ένα τραγούδι των Αλλαγιάννη / Μωραΐτη και το αφιέρωσε σε όσους περιμένουν κάποιον για χρόνια και δεν έρχεται.

Οι καλλιτέχνες για το δεύτερο μέρος μας είχαν μία έκπληξη.
Αφιέρωμα στους Γρηγόρη Μπιθικότση και Στέλιο Καζαντζίδη με όλα τα παιδιά να τραγουδούν, το ίδιο χαρούμενα, το ίδιο μελωδικά αλλά και τον κόσμο από κάτω να συμμετέχει τραγουδώντας και χορεύοντας γνωστά αγαπημένα τραγούδια όπως: "παιδί της νύχτας, εγώ ποτέ δεν αγαπώ, Δραπετσώνα, το δικό μου πάπλωμα, μαύρα μου μάτια, ένα όμορφο αμάξι, κάτω στον Πειραιά στο μουράγιο, μ' ένα παράπονο, θα πουλήσω το ρολόι, υπάρχω"...

Ειλικρινά δεν περίμενα τόσους νέους ανθρώπους και τέτοια έντονη διάθεση για χορό, κέφι, τραγούδι. Πραγματικά η πολύ καλή σχέση μεταξύ των καλλιτεχνών φτάνει και στον κόσμο. Να προσθέσω στα θετικά της βραδιάς το άψογο σέρβις και το νόστιμο φαγητό, γιατί αν δεν πιεις λίγο κρασάκι και δεν φας κάτι, πως θα ξεφαντώσεις μετά; Ε; Πως;

Περισσότερες φωτογραφίες από το event