Μusic Corner: Πότε μπαίνει, Δήμο, για πρώτη φορά η μουσική στην ζωή σου;
Δήμος Αναστασιάδης: Άρχισα να ασχολούμαι με το τραγούδι και τη μουσική σε πολύ μικρή ηλικία, σχεδόν στα πέντε μου! Τότε άρχισα μαθήματα πιάνου σε ωδείο και μετά σιγά σιγά, σειρά παίρνουν το μπουζούκι, ο μπαγλαμάς, η κιθάρα, τα τύμπανα... Γενικά είμαι λάτρης των μουσικών οργάνων.

Μusic Corner: Η στροφή επαγγελματικά πότε γίνεται, πότε καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι που θες να κάνεις στην ζωή σου;
Δήμος Αναστασιάδης: Μου είχε "μπει το μικρόβιο" σχεδόν στην ηλικία των 17, αλλά βέβαια με τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε δεν ήταν εύκολο να το ακολουθήσω, δεν υπήρχε και η υποστήριξη των δικών μου ανθρώπων. Έπειτα όμως, πριν τρία χρόνια περίπου, κατάφερα να τους πείσω , να τους δείξω πόσο πολύ αγαπώ τη μουσική και άρχισα πλέον να ασχολούμαι και επαγγελματικά με αυτό.

Μusic Corner: Ήταν δύσκολα για σένα στην αρχή, να κάνεις την προσπάθεια σου;
Δήμος Αναστασιάδης: Στην αρχή όλα τα πράγμα είναι δύσκολα, αλλά όταν αγαπάς κάτι πραγματικά προσπερνάς τις δυσκολίες και υπερισχύει τελικά αυτό που πραγματικά θέλεις.

Μusic Corner: Ποια ήταν τα πρώτα σου ακούσματα και κατά πόσο έχουν επηρεάσει τη μουσική σου σήμερα;
Δήμος Αναστασιάδης: Τα πρώτα μου ακούσματα ήταν η δημοτική μουσική, κυρίως μέσω των παππούδων μου που τα τραγουδούσαν κιόλας και η ρεμπέτικη λόγω του μεγάλου μου αδερφού που είναι αυτής της σχολής. Κυρίως τη ρεμπέτικη μουσική (Βαμβακάρης, Τσιτσάνης...) πιστεύω δεν θα την βγάλω ποτέ από μέσα μου. Όσον αφορά τώρα το αν με έχουν επηρεάσει, δεν νομίζω ότι είμαι στο σημείο να πω ότι μπορώ να ασχοληθώ με τέτοιου είδους τραγούδια ή μουσική. Δεν νομίζω να μου το επιτρέπει και η εποχή σήμερα, κάθε εποχή έχει τους δικούς της ήχους. Τότε με το ρεμπέτικο τραγούδι βίωνες τον κάθε στίχο, τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Μusic Corner: Μεγάλη σου επιτυχία φέτος το καλοκαίρι ήταν το "Εσύ", στο οποίο έχεις υπογράψει και τη μουσική, θέλω να μας πεις την ιστορία αυτού του κομματιού που έχει αγαπηθεί τόσο πολύ...
Δήμος Αναστασιάδης: Τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου, τα έχω γράψει σε μικρή ηλικία, να φανταστείς ξεκίνησα να γράφω από τα 11. Σιγά σιγά μαζί με το Κων/νο Ρουκά, που έχει γράψει και τους στίχους του συγκεκριμένου τραγουδιού (όπως και πολλών άλλων κομματιών), ξεκινήσαμε να γράφουμε παρεΐστικα, ερασιτεχνικά, έτσι για να τα ακούμε απλά εμείς. Πριν από 3-4 χρόνια περίπου, ένα πρωινό και ενώ ήμουν στο πατρικό μου στην Κατερίνη, πάνω στην σοφίτα, γράφω το "Εσύ " και έρχεται ο Κωνσταντίνος για να του "φορέσουμε στίχους". Ποτέ όμως δεν σκεφτήκαμε να το βγάλουμε σε cd ή να το προχωρήσουμε. Τα πράγματα ήταν διαφορετικά για εμάς τότε, ούτε που είχαμε στο μυαλό μας να μπούμε επαγγελματικά στο χώρο, ήταν τελείως "για εμάς". Έγραφα τη μουσική και φτιάχναμε τα τραγούδια, όχι με το σκεπτικό "θα αρέσει στον κόσμο;" αλλά για την ευχαρίστηση μας . Για την ακρίβεια κάποια τραγούδια στην αρχή είχαν άλλους στίχους που εκπροσωπούσαν τους εαυτούς μας τότε, την φοιτητική μας ζωή, τα παιδικά χρόνια, τις παρέες...

Μusic Corner: Όταν λες φοιτητική ζωή; Τι έχεις σπουδάσει;
Δήμος Αναστασιάδης: Σπούδασα Βιομηχανικό σχέδιο στην Κοζάνη, φοίτησα για δύο χρόνια, αλλά δεν τελείωσα. Άφησα την σχολή για να ακολουθήσω τη μουσική (γέλια). Έχει πλάκα αυτή η ιστορία, γιατί ενώ σπούδαζα και έβλεπαν οι γονείς μου ότι το μυαλό μου και η ψυχή μου είναι στη μουσική, αφού μετά τον πρώτο χρόνο στη σχολή άρχισα να αγοράζω όργανα, να διαμορφώνω αλλιώς το δωμάτιο μου κ.τ.λ, με παίρνει τηλέφωνο ο αδερφός μου, που με έχει υποστηρίξει πάρα πολύ απ' την αρχή και μου λέει "θέλεις να τα παρατήσεις όλα και να ασχοληθείς με τη μουσική;". Έτσι λοιπόν χωρίς να το σκεφτώ και πολύ ...έφυγα!

Μusic Corner: Πως αισθάνεσαι που ακούς το τραγούδι σου συνέχεια στα ραδιόφωνα, περίμενες αυτήν την αποδοχή από το κόσμο;
Δήμος Αναστασιάδης: Φυσικά δεν το περίμενα και ήταν μάλιστα κάτι που ούτε το σκεφτόμασταν. Δηλαδή με το που βγάλαμε το single δε περιμέναμε την επιτυχία, ήταν κάτι που ήρθε απρόσμενα, γι' αυτό και το χαρήκαμε όλοι τόσο μα τόσο πολύ. Και εγώ δηλαδή μόλις το άκουσα στο ράδιο, χτύπησε τόσο δυνατά η καρδιά μου! Δεν περίμενα τίποτα απ όλα να συμβεί. Και αυτό όχι επειδή δεν είχα εμπιστοσύνη στα κομμάτια, αλλά γιατί όλο αυτό ξεκίνησε ...με την ησυχία μας χωρίς να έχουμε το άγχος για το αν γίνει η επιτυχία.
Ακόμα είναι σημαντικό για μένα, ένα τραγούδι να το έχει γράψει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, γιατί όταν βλέπει να αγαπιέται η δουλειά του από τον κόσμο, τα συναισθήματα του είναι ακόμα πιο έντονα. Εκτός από την φωνή σου, ακούνε και μια δημιουργία σου, κάτι μου εσύ ένοιωσες το μοιράζεσαι και με άλλους ανθρώπους. Είναι ένα καταπληκτικό συναίσθημα, και χαίρομαι πάρα πολύ.

Μusic Corner: Αρχές Σεπτέμβρη παρουσίασες και την πρώτη σου ολοκληρωμένη δουλειά, "3 λάθη". Πες μας δυο λόγια για το νέο αυτό cd, τι σημαίνει για σένα;;
Δήμος Αναστασιάδης: Είναι μια δουλειά όπου έχουν συνεργαστεί άτομα που ήταν όνειρο ζωής για μένα κάποια στιγμή να δουλέψω μαζί τους. Από τους μουσικούς, τον ενορχηστρωτή, τους στιχουργούς, όλοι. Την ενορχήστρωση και την επιμέλεια του cd έχει ο Γιώργος Ζαχαρίου, τους περισσότερους στίχους έγραψε ο Κωνσταντίνος Ρουκάς, που εκτός από συνεργάτης είναι και κολλητός μου φίλος, ενώ επίσης συμμετέχουν στους στίχους ο Θάνος Παπανικολάου, ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος και ο Σταμάτης Κραουνάκης. Με τον Σταμάτη κάναμε επιπλέον ένα ντουέτο, το bonus track, το "Κούλα Μπεε", το οποίο τραγούδι ήταν απρόοπτο, δεν ήταν προγραμματισμένο να γίνει!

Μusic Corner: Ήθελα να σε ρωτήσω και εγώ, πως προέκυψε η όλη συνεργασία με τον Σταμάτη Κραουνάκη;
Δήμος Αναστασιάδης: Η συνεργασία αυτή προέκυψε μέσω του Γιώργου Ζαχαρίου, που είναι κοινός μας γνωστός. Άκουσε λοιπόν, ο Γιώργος το "Κούλα Μπεε", που στην αρχή το είχα με άλλους στίχους, πιο ...πρόστυχους (γέλια) που δεν θα μπορούσε να παίξει πουθενά έτσι, ούτε στο σπίτι (γέλια) και είπε ότι αυτό είναι το τραγούδι που πρέπει να δώσουμε στον κύριο Κραουνάκη. Όντως , το άκουσε στην συνέχεια ο Σταμάτης, του άρεσε πάρα πολύ και αποφάσισε να γράψει τους στίχους. Μέσα στο στούντιο λοιπόν, όπως πήγα να το τραγουδήσω, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το όλο κλίμα που είπε "θα μπω να το πούμε μαζί" και κάπως έτσι προέκυψε και το ντουέτο. Δεν ήταν κανονισμένο δηλαδή από πριν.

Μusic Corner: Τραγούδι του δίσκου σου που του έχεις ιδιαίτερη αδυναμία;
Δήμος Αναστασιάδης: Είναι το "Δύτες του χρόνου", που ήταν και το πρώτο κομμάτι που έγραψα (έτσι λεγόταν το πρώτο γκρουπ που κάναμε με μια παρέα, στην Κατερίνη) και το ξεχωρίζω επειδή περιέχει και τις περισσότερες αναμνήσεις. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, είναι το αγαπημένο μου τραγούδι, τελεία (γέλια)!

Μusic Corner: Η μουσική τι ρόλο παίζει στην καθημερινότητα σου, είναι τρόπος έκφρασης, ξεσπάσματος, κάθαρσης;
Δήμος Αναστασιάδης: Είναι όλα αυτά που είπες μαζί. Κάποιος που αγαπά τη μουσική, δηλαδή παιδεύεται ώρες για ένα κομμάτι και δεν τον ενδιαφέρει μόνο το πως θα βγει στην σκηνή, πιστεύω πως την αντιμετωπίζει κι αλλιώς. Εγώ αγαπώ τη μουσική, αγαπάω τα όργανα, αγαπάω την σύνθεση, όλα αυτά και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. Είναι το οξυγόνο μου, κάτι που θέλω να κάνω για πάντα. Εκφράζεσαι μέσα από αυτό, μελαγχολείς, χαίρεσαι, τα πάντα!

Μusic Corner: Όταν βρίσκεσαι πάνω στην σκηνή και ο κόσμος από κάτω σιγοτραγουδά μαζί σου, πως νοιώθεις;
Δήμος Αναστασιάδης: Είναι πάρα πολύ όμορφο συναίσθημα! Όταν ανεβαίνω στην σκηνή να τραγουδήσω ξεχνάω τα πάντα, ξεχνάω τι υπάρχει πίσω μου, προβλήματα, όλα... Εκείνη την στιγμή υπάρχει μόνο η μουσική, η μπάντα και εγώ, όλοι μαζί να δώσουμε ένα ωραίο αποτέλεσμα στον κόσμο για να περάσουμε όλοι καλά.

Μusic Corner: Πιστεύεις ότι σήμερα για έναν ταλαντούχο νέο, όπως είσαι εσύ, είναι δύσκολο να δείξει την δουλειά του και να την παρουσιάσει στο κοινό; Πόσο εύκολο ήταν για σένα; Βρήκες κλειστές πόρτες;
Δήμος Αναστασιάδης: Το πιο δύσκολο πράγμα, που πιστεύω ισχύει σε όλες τις δουλειές είναι να αποδείξεις ότι αυτό που κάνεις σου αρέσει αλλά ταυτόχρονα να αρέσει και στους άλλους. Ας πούμε είναι πολύ δύσκολο σήμερα να γράψεις ένα τραγούδι και να το πάρει ένας άνθρωπος, απλά να το ακούσει, πόσο μάλλον να κάνεις και δουλειά, πέρασα από πάρα πολλά κύματα. Κάποτε είχα φτιάξει ένα demo σπίτι μου και το έδινα ...όπου έβρισκα, παντού! Λίγοι ήταν αυτοί που το άκουσαν ή μάλλον σχεδόν κανένας. Και αυτό δεν είναι τόσο ότι με στενοχωρεί αλλά συνειδητοποιώ ότι πρέπει να δουλέψεις πολύ σκληρά για να κάνεις αυτό που αγαπάς και ιδιαίτερα σ' αυτό το χώρο που είναι κάπως περίεργος, δηλαδή έχεις να κάνεις με τα συναισθήματα σου, εκθέτεις τον εαυτό σου, δεν είναι απλά μια δουλειά.

Μusic Corner: Το 2006 είχες πάρει μέρος σε ένα reality show για μουσικούς. Αυτό που μου έκανε αίσθηση είναι ότι συνήθως - όχι βέβαια πάντα - αυτά τα παιδιά γνωρίζουν μια πρόσκαιρη επιτυχία ενώ μετά από ένα-δύο χρόνια λίγο πολύ τους έχουμε ξεχάσει. Με σένα συνέβη το αντίθετο, δηλαδή έρχεσαι με cd και επιτυχίες δύο χρόνια μετά. Ήταν δική σου επιλογή αυτή η αναμονή;
Δήμος Αναστασιάδης: Θα σου μιλήσω ανοιχτά γι' αυτό. Η επιλογή μου να πάω στο Dream show 2 ήταν ένα βήμα για να φέρω κοντά μου τους δικούς μου ανθρώπους, τους γονείς μου, όσο κι αν φαίνεται παράξενο. Η οικογένεια μου, οι γονείς μου ποτέ δεν ήθελαν να γίνω μουσικός-τραγουδιστής, έπρεπε με κάποιο τρόπο να τους δείξω ότι εγώ αυτό θέλω να κάνω επαγγελματικά. Εντάξει, μου έλεγε ο πατέρας μου "κάνε τη μουσική σου αγόρι μου, παίξε στα live σου, αλλά αύριο το πρωί στο μαγαζί", οπότε έπρεπε με κάποιο τρόπο να τους δείξω τι θέλω. Επειδή λοιπόν, η γενιά αυτών των ανθρώπων λειτουργεί με την εικόνα, δηλαδή αν δεν δουν κάτι δεν μπορούν και να το αποδεχτούν, να το συνειδητοποιήσουν, έτσι γι' αυτό και μόνο το λόγο, πήγα στο dream show για να δουν οι γονείς μου ότι εγώ κάνω αυτό!
Και επιπλέον, κακά τα ψέματα, ήθελα να γνωρίσω κι εγώ κάποιους ανθρώπους του χώρου που ίσως με βοηθούσαν, και όταν λέω βοηθούσαν εννοώ να μου πουν αν μπορώ να ανταπεξέλθω στο να τραγουδάω σε κοινό.
Όταν μπήκα σε αυτό το show ήταν και η πρώτη επαφή μου με τον κόσμο, με κάμερες... Ήταν πολύ δύσκολο για μένα γιατί συναγωνιζόμουν με παιδιά που είχαν εμπειρία χρόνων στο τραγούδι, σε μαγαζιά, το έκαναν δηλαδή επαγγελματικά ενώ για μένα ήταν η πρώτη φορά που ακουμπούσα μικρόφωνο! Ήταν πολύ όμορφη εμπειρία και δεν συμφωνώ με όσους τα κατακρίνουν γιατί πιστεύω ότι ένας άνθρωπος αν έχει ταλέντο, όπου και να σταθεί θα δείξει την αξία του. Και το αντίθετο βέβαια...

Μusic Corner: Το γεγονός λοιπόν ότι η δουλειά σου κυκλοφόρησε τώρα, ήταν δική σου απόφαση;
Δήμος Αναστασιάδης: Όταν βγήκα από το παιχνίδι κανείς δεν με βοήθησε μα κανείς. Έπαιρνα τηλέφωνα και δεν το σήκωνε κανένας, έτσι λοιπόν ύστερα από δική μου επιλογή βρέθηκα στο "Σταυρό του Νότου" και ένα χρόνο μετά είπα ότι ήρθε ο καιρός να βγάλω μία δουλειά, να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα κάνοντας ένα cd. Και μόνος, κάνοντας γνωριμίες, με βοήθεια των δικών μου ανθρώπων, αλλά χωρίς κανέναν από το reality, έγινε αυτό που έγινε. Ουσιαστικά το παιχνίδι δε με βοήθησε στο να προχωρήσω δισκογραφικά αλλά στο να γίνω καλύτερος εγώ! Έμαθα κάτι από το παιχνίδι, έμαθα το πώς είναι να είσαι πρώτος, δεύτερος, τρίτος και ...τελευταίος, αυτή είναι η αλήθεια!

Μusic Corner: Το γεγονός ότι κάποιοι παραλληλίζουν το ύφος σου και τον ήχο σου με...
Δήμος Αναστασιάδης: Με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη; (γέλια)

Μusic Corner: (Γέλια) Ναι με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, σε κολακεύει ή τον θεωρείς λίγο άδικο αυτόν τον παραλληλισμό;
Δήμος Αναστασιάδης: Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι ένας άνθρωπος του οποίου πραγματικά θαυμάζω την πορεία, επειδή τόσα χρόνια γράφει τη μουσική του, ακούγεται, κάνει επιτυχίες και εξελίσσεται. Ήταν εκείνος που έφερε ένα κάπως διαφορετικό άκουσμα και έκανε ένα τόσο μεγάλο "μπαμ". Είναι λοιπόν λογικό κάθε νέο τραγουδιστή, αυτού του είδους, που πάει ν' ανοίξει τώρα τα φτερά του, να τον παρομοιάζουν με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη. Το κακό όμως είναι ότι αυτό γίνεται χωρίς να ακούσουν πρώτα την ολοκληρωμένη του δουλειά. Έχουμε αυτό το κακό εδώ, δηλαδή κρίνουμε κάποιον σαν τραγουδιστή, σαν ικανότητες από ένα μόνο τραγούδι. Είναι άδικο όμως αυτό. Είναι άδικο από ένα και μόνο κομμάτι να βγάζουν συμπεράσματα για σένα, για τον οποιοδήποτε. Όποιον καλλιτέχνη και αν πάρεις και να ακούσεις μόνο ένα κομμάτι του, δεν θα καταλάβεις τίποτα, δεν μπορείς ούτε καν να τον κρίνεις.

Μusic Corner: Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου επαγγελματικά 5 χρόνια μετά, πως θα ήθελες να είσαι;
Δήμος Αναστασιάδης: Δεν το κάνω ποτέ αυτό. Πιστεύω ότι αν κάτσω να σκεφτώ το μέλλον, χάνω την ουσία, χάνω το τώρα. Είναι λίγο κουτό να σκεφτόμαστε τι θα γίνει μετά από 5 χρόνια, γιατί έτσι δεν ζούμε το τώρα.

Μusic Corner: Ποια τα σχέδια σου για τον Χειμώνα, που θα σε βρούμε;
Δήμος Αναστασιάδης: Για τον Χειμώνα, δεν έχω αποφασίσει ακόμα, υπάρχουν προτάσεις αλλά δεν έχει οριστεί τίποτα, άρα δεν μπορώ να σου απαντήσω. Θέλω να πω όμως ότι αρχές Οκτωβρίου θα οργανώσουμε δύο συναυλίες (μία στην Θεσσαλονίκη, μία στην Αθήνα), όπου θα παρουσιάσουμε και τα τραγούδια του δίσκου στο κοινό. Προσκαλώ λοιπόν, όλους όσους θέλουν να έρθουν και να μας ακούσουν!

Μusic Corner: Σ' ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη!
Δήμος Αναστασιάδης: Εγώ ευχαριστώ, να 'στε καλά!