Οι Anemos στο Μusic Corner

M.C.: Η πρώτη ερώτηση έρχεται σχεδόν ..."αυτοματοποιημένα"! Γιατί "Anemos";
Κώστας Χατζόπουλος (Κ.Χ.): Θα ήθελα κατ' αρχήν να ρωτήσω ...εσένα Παύλο, πως σου φαίνεται αυτό το όνομα!

Μ.C.: Αλλάζουμε ρόλους δηλαδή; Καλώς... Θα σου απαντήσω λοιπόν με μια λέξη... "Ταξιδιάρικο"... Προσωπικά νομίζω πως αυτή η λέξη χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό και τη μουσική σας... Ο λόγος όμως σε σας...
Κ.Χ.: Αρχικά δεν φανταζόμασταν πως αυτό το όνομα θα ήταν τόσο πετυχημένο... Εμφανίστηκε μπροστά μας ...κατά τύχη! Η Κατερίνα είχε τη συνήθεια να γράφει παντού αυτή τη λέξη... "Άνεμος". Κάποια στιγμή που πήγαν να "σώσω" ένα κομμάτι στο computer, χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη και από εκεί ξεκίνησαν όλα... Μας έκανε ..."κλικ"!
Κατερίνα Νιτσοπούλου (Κ.Ν.): Είναι ένα όνομα πολύ εύστοχο και επικοινωνιακά. Αφορά πράγματι τη μουσική μας. Είναι όπως είπες κι εσύ ταξιδιάρικη η μουσική μας και εμείς μέσα από αυτήν προσπαθούμε να "φεύγουμε"! Αυτό το όνομα, πράγματι μας ταξιδεύει... Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Αυτή η λέξη σαν άκουσμα μπορεί να είναι και ευαίσθητη, αλλά και πολύ έντονη και δυναμική...

Μ.C.: Εννοείς όπως ο "άνεμος" έχει διάφορες εντάσεις...
Κ.Ν.: Ακριβώς. Έχει διάφορες δυναμικές, όπως και η μουσική μας...

Anemos

Μ.C.: Πως δημιουργήθηκε το group;
Κ.Ν.: Το 1998 κάναμε την εμφάνισή μας στην ελληνική δισκογραφία ως "Anemos". Μαζί όμως είμαστε από το 1990. Τότε μάλιστα είχαμε κάνει ένα δίσκο μαζί, το "Blue Angel". Επίσης ο Κώστας είχε κάνει ένα ορχηστρικό λίγο αργότερα, το "Τοτέμ".
Κ.Χ.: Κάναμε το λάθος και χρησιμοποιήσαμε αγγλικό στίχο. Ο δίσκος "πάτωσε" γιατί η χρήση αγγλικού στίχου στην Ελλάδα το 1990, ήταν άστοχη ενέργεια. Το θέμα είναι ότι πολλά από εκείνα τα κομμάτια, τα παρουσιάζουμε και τώρα. Και η απήχηση που έχουν σήμερα είναι πολύ περισσότερο θετική... Αποδείχθηκε πως ήμασταν πιο μπροστά από την εποχή μας εκείνο τον καιρό. Κι αυτό δεν είναι σωστό...
Κ.Ν.: Είναι ελάττωμα, είτε είσαι πίσω, είτε είσαι μπροστά. Το σημαντικό είναι να καταφέρνεις να είσαι σύγχρονος, να συμβαδίζεις με την εποχή σου...

Μ.C.: Και πως βρεθήκατε στη Warner;
Κ.Ν.: Με τον Πάνο Θεοφανέλη, με τον οποίο γνωριζόμασταν και εκτιμούσε πολύ τη μουσική μας, κάναμε τον πρώτο μας δίσκο. Το ομώνυμο "Anemos" το '98. Έτσι απλά ξεκίνησε και η συνεργασία μας με τη Warner.

Μ.C.: Πόσο εύκολο είναι να είστε ζευγάρι και να συμμετέχετε στο ίδιο group; Υπάρχουν ενδεχομένως διαφωνίες στη δουλειά, που μετά επηρεάζουν και την προσωπική σας ζωή;
Κ.Χ.: Ναι διαφωνούμε στη δουλειά, πολλές φορές. Αλλά αυτά δεν μεταφέρονται στην προσωπική μας ζωή. Η δουλειά είναι έξω από τα προσωπικά μας... Όταν δημιουργείται ένα τραγούδι, υπάρχουν διαφωνίες στην "κατασκευή" του. Ως προς τη μουσική, ως προς το στίχο... Σιγά σιγά, μέσα από αυτή τη "τριβή" προκύπτει μια "συνιστώσα", η οποία δίνει και το τελικό αποτέλεσμα, αποτελεί την τελική μορφή του τραγουδιού. Οι διαφωνίες όμως δεν είναι κάτι που το κουβαλάμε στην προσωπική μας ζωή...

Μ.C.: Στα προσωπικά σας βέβαια, υπάρχει πλέον και ένα παιδί, το οποίο θα έχει αυξήσει και τις ευθύνες σας και τις υποχρεώσεις σας... Ο χρόνος σας σε αυτό το επάγγελμα νομίζω πως είναι ούτως ή άλλως περιορισμένος. Πως τα καταφέρνετε να ανταποκρίνεστε και στα καθήκοντα σας σαν γονείς;
Κ.Ν.: Είναι δύσκολα, πιο κουραστικά σίγουρα. Όμως η χαρά που παίρνεις αντισταθμίζει όλες τις πρακτικές δυσκολίες...

Μ.C.: Επανέρχομαι στη μουσική σας... Έχω παρατηρήσει πως έχετε μια "έφεση" στα soundtracks...
Κ.Χ.: Εννοείς πως είμαστε ..."καθ' έξην soundtrackers"; (γέλια)
Κ.Ν.: Η αλήθεια είναι πως είναι ένας τρόπος για να "τρυπήσουμε" λίγο την μεμβράνη της ανωνυμίας! Στον πρώτο μας δίσκο, το '98, αν και είδαμε πολύ μεγάλη αποδοχή από μια ξένη δισκογραφική εταιρεία, που μάλιστα κυκλοφόρησε ένα τραγούδι από αυτό το album σε 35 χώρες (!), εδώ ήταν άγνωστο... Έπρεπε να βρούμε μια λύση για να περάσει ο ήχος μας και στο ευρύτερο κοινό. Ένας άμεσος τρόπος ήταν η τηλεόραση. Μετά μας έγινε "συνήθεια". Δεν το επιδιώξαμε, αλλά υπήρξαν κάποιες προτάσεις που δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε. Το επόμενο soundtrack που κάναμε και βγήκε και σε cd single, έγινε σε συνεργασία με την αγαπημένη μας φίλη Ελένη Ζιώγα. Δεν υπήρχε περίπτωση να πούμε "όχι". Η επόμενη δουλειά, που αφορούσε το σήριαλ του Μανούσου Μανουσάκη τον οποίο επίσης εκτιμούμε ιδιαίτερα, αφορούσε ένα soundtrack που απλώς πέρασε στο κανονικό μας album.

Μ.C.: Πότε θεωρείτε ένα τραγούδι σας επιτυχημένο; Από τι εξαρτάται η επιτυχία κάποιας δουλειάς σας;
Κ.Ν.: Όταν βλέπουμε ανθρώπους που συγκινούνται πραγματικά από κάποιο τραγούδι μας. Όταν αυτό είναι ικανό να "κινεί" συναισθήματα...
Κ.Χ.: Και επίσης από το αν "φοριέται" ένα τραγούδι μας στο στόμα των ανθρώπων. Αν τραγουδιέται... Αν βλέπεις κάποιον να ευχαριστιέται κάποιο τραγούδι μας, είναι επιτυχία. Οι πωλήσεις και οι "διασημότητες" δεν μας αφορούν...

Μ.C.: Ποια η γνώμη σας για τα video clip; Πόσο βοηθούν τελικά ένα τραγούδι να γίνει επιτυχία;
Κ.Ν.: Τα video clip γενικά θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα. Δεν νομίζω πως είναι τόσο εφευρετικά. Τους λείπει η φαντασία. Σήμερα υπάρχουν τα μέσα για να γίνουν σπουδαία πράγματα, όμως δεν είναι αυτά που μετρούν, όσο η φαντασία. Έχω δει ερασιτέχνες να κάνουν με μια απλή κάμερα, πολύ ωραία και εύστοχα clips.
Κ.Χ.: Σήμερα ακολουθείται η τακτική του "γρήγορου clip" για λόγους κυρίως οικονομικούς μα και στενότητας χρόνου. Το σωστό όμως είναι να ακολουθείται η τακτική του "εύστοχου clip"...

Μ.C.: Εσείς τα θεωρείτε απαραίτητα για τις δουλειές σας; Τα επιδιώκετε;
Κ.Ν.: Φυσικά, αλλά δεν έχουμε περιθώριο να κάνουμε όσα θέλουμε. Αυτό αφορά την εταιρεία μας...

Μ.C.: Υπάρχουν καλλιτέχνες που αποφεύγουν τα video clip, όπως για παράδειγμα ο Σωκράτης Μάλαμας. Εσάς ποιος είναι ο στόχος σας όταν κάνετε κάποιο video clip;
Κ.Χ.: Ο στόχος είναι να διαφημιστεί το τραγούδι, αλλά αυτός ο στόχος τίθεται από την εταιρεία. Όσον αφορά εμάς τους καλλιτέχνες, προσπαθούμε μέσω του video clip να διανθίσουμε τους στίχους και γενικά την "πραγματικότητα" ενός τραγουδιού.
Κ.Ν.: Κάποιες φορές όμως για άλλα ξεκινάς και σε άλλα καταλήγεις. Σημασία για μένα έχει η δημιουργική διάθεση του team που θα ασχοληθεί με το video clip. Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρον να οπτικοποιείς τη μουσική. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να γίνουν...

Μ.C.: Επεμβαίνετε εσείς στα video clip;
Κ.Χ.: Θα θέλαμε, αλλά δεν μπορούμε. Επεμβαίνουμε σε ελάχιστο βαθμό... Θα ήταν τέλεια να μπορούσαμε να αναλάβουμε οι ίδιοι τα video clip μας, αλλά αυτό απαιτεί πολλά έξοδα και δεν είναι εύκολο να γίνει. Ένας μουσικός προτιμά να επενδύει σε μουσικά μηχανήματα, και όχι σε κάμερες κλπ.
Κ.Ν.: Βέβαια σήμερα το σύνολο παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Πιστεύω πως όλοι οι καλλιτέχνες πρέπει να έχουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη για το που πηγαίνουν και ποιο είναι το μήνυμα που θέλουν να μεταδώσουν. Πρέπει πιστεύω να συμμετέχουν δημιουργικά στην κατασκευή ενός video clip. Βέβαια αν ρωτήσουμε έναν σκηνοθέτη, σίγουρα θα είναι αντίθετος σ' αυτήν την άποψη. Θα σου πει πως την πλειονότητα των τραγουδιστών τους ενδιαφέρει απλά αν θα βγουν "ωραίοι" ή "ωραίες" και να φανούν "gros plan" και τελικά να μην υπάρχει τίποτα δημιουργικό. Δεν συμβαίνει όμως με όλους αυτό. Εμάς για παράδειγμα μας ενδιαφέρει αποκλειστικά το δημιουργικό μέρος και όχι η προβολή των εαυτών μας...
Κ.Χ.: Βλέπουμε το video clip σαν μια δημιουργική συνέχεια του τραγουδιού που κάναμε... Όπως κάνει για παράδειγμα και η Bjorg στη Σουηδία. Όταν βλέπεις ένα video clip δεν πρέπει να σε κάνει να ξεχνάς το τραγούδι και να προβάλλεται ο καλλιτέχνης. Στα σημερινά video clip και σε ένα ποσοστό 80%, το θέμα ξεφεύγει από τα λόγια του τραγουδιού και συγκεντρώνεται στον καλλιτέχνη. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το τραγούδι. Στο video clip πρέπει να περνάει η "σπίθα" του τραγουδιού...

Μ.C.: Πείτε μου πως προέκυψε η συνεργασία με την αμερικάνικη δισκογραφική Putumayo World Music...
Κ.Ν.: Μας πλησίασαν οι ίδιοι όταν είχαν έρθει στην Αθήνα για να βρουν υλικό. Από αυτά που άκουσαν, τους άρεσε πολύ το cd που μόλις είχαμε κυκλοφορήσει, το "Anemos" και ήρθαν σε επαφή με την Warner. Όλα τα υπόλοιπα ήταν διαδικαστικά... Έχει κυκλοφορήσει λοιπόν μέχρι σήμερα το cd "Mediterranean Odyssey, From Athens to Andalusia", στο οποίο συμμετέχουμε κι εμείς με το τραγούδι "μοιάζεις με φωτιά" και πρόκειται να ακολουθήσει κάποιο άλλο cd σε λίγο καιρό.

Μ.C.: Τι είναι αυτό που σας εμπνέει για να γράψετε στίχους και μουσική...
Κ.Ν.: Η εξωτερίκευση και η επικοινωνία κάποιων συναισθημάτων και αισθήσεων που ενώ υπάρχουν καθημερινά, χρειάζονται μια ειδική φροντίδα για να βγουν στην επιφάνεια και να γίνουν κατανοητά. Είναι σαν να κάνεις πιο ανάγλυφα κάποια πράγματα τα οποία μπορεί άλλες στιγμές να περάσουν απαρατήρητα...
Κ.Χ.: Για μένα η μουσική είναι μια καθημερινή κατάσταση. Και στον ...ύπνο μου ακόμη ακούω μουσική! Η έμπνευση έρχεται μόνη της...

Μ.C.: Τα θέματα που πραγματεύονται οι στίχοι σας προέρχονται από την προσωπική σας ζωή;
Κ.Ν.: Από βιώματα και συναισθήματα. Και από παρατηρήσεις. Μπορεί κάποιος στίχος να προέρχεται και από βιώματα κάποιου άλλου, αλλά να έχω μπει τόσο πολύ στο πετσί τους που να νομίζω πως τα ένιωσα κι εγώ...

Μ.C.: Συνήθως προηγείται ο στίχος και έπεται η μουσική, ή το αντίθετο;
Κ.Ν.: Και τα δύο, αλλά συνήθως το αντίθετο. Προηγείται δηλαδή η μουσική και μετά ο στίχος. Όταν όμως συμβαίνει το αντίθετο, προηγείται δηλαδή ο στίχος, η διαδικασία είναι πιο εύκολη.

Μ.C.: Γενικά τη μουσική ακούτε;
Anemos : (με μια φωνή!) Τα πάντα!
Κ.Ν.: Και ελληνική και ξένη μουσική. Από Pink Floyd και Tori Amos, μέχρι Τσιτσάνη και δημοτικά! Ακούμε τα πάντα. Ταμπέλες στη μουσική δεν βάζουμε ως προς το είδος, παρά μόνο ως προς το "καλή" ή "κακή" μουσική.

Μ.C.: Στα περισσότερα τραγούδια σας, ο στίχος μιλάει για αγάπη και για έρωτα. Τι σημαίνουν αυτές οι δύο έννοιες για εσάς;
Κ.Ν.: Αγάπη και έρωτας... Πρόκειται για μια κατάσταση ενεργειακή, που μπορεί κανείς να τη βρει αν συντονιστεί σωστά. Υπάρχει διαθέσιμη κάθε στιγμή, αλλά τις περισσότερες φορές την χάνουμε. Είναι σαν ένα σταθμό στο ραδιόφωνο που ενώ εκπέμπει, κάτι παρεμβάλλεται ή είσαι λίγο πιο δεξιά, λίγο πιο αριστερά και τελικά δεν ακούς αυτό το σταθμό, αλλά κάτι άλλο... Είναι μια συχνότητα που πρέπει να συντονιστείς σωστά. Αν το καταφέρεις συναντάς την αγάπη και τον έρωτα...

Μ.C.: Παρομοίασες στο παράδειγμά σου την "αγάπη" με έναν ραδιοφωνικό σταθμό... Πρόσφατα όμως είδες πως έκλεισαν τόσοι σταθμοί. Μήπως και η "αγάπη" στην εποχή μας δεν είναι και τόσο εύκολο να "διατηρηθεί";
Κ.Ν.: Ε δεν έκοψαν τη συγκεκριμένη συχνότητα... (γέλια) Υπάρχει αγάπη και στην εποχή μας. Όσο υπάρχουν άνθρωποι, θα υπάρχει. Όπως λέει και η Ελένη Ζιώγα σε ένα στίχο της "όσο υπάρχουμε ακόμα, από αίμα κι από χώμα", υπάρχει φυσικά και το όνειρο, η αγάπη, ο έρωτας... Αυτά αποτελούν άλλωστε και την κινητήριο δύναμη για την εξέλιξη της ζωής!

Μ.C.: Σήμερα όμως υπάρχει και έντονο συμφέρον που ενδεχομένως καταστρέφει συναισθήματα;
Κ.Χ.: Πάντα υπήρχε συμφέρον. Το θέμα είναι που εστιάζει κανείς. Αυτοί που λένε πως υπάρχει συμφέρον και δεν υπάρχει αγάπη, απλά έχουν εστιάσει την προσοχή τους στο "συμφέρον".
Κ.Ν.: Θεωρώ πως η ουσία σε κάθε εποχή δεν αλλάζει. Υπάρχουν "διακοσμητικές διαφορές" που μπορεί να έχει η σημερινή εποχή, από άλλες παλιότερες. Αλλάζει η αισθητική προσέγγιση, το φόντο όμως παραμένει το ίδιο. Στο βάθος, στην ουσία, τίποτα δεν έχει αλλάξει...

Μ.C.: Πείτε μου κάποιο στίχο σας που σας εκφράζει...
Κ.Ν.: Εμένα το τραγούδι "στιγμές". Ήταν και το πρώτο που πραγματικά έγραψα με πολύ μεγάλη αφοσίωση και "κατάθεση ψυχής". "Στιγμές μ' αγγίζουν, στιγμές που φεύγουν, σημάδια που μένουν, στιγμές"
Κ.Χ.: "Γυμνή γυναίκα, τα ενδύματά σου ψάχνω για να βρω"! Από το "γυμνή γυναίκα" του πρώτου album...

Μ.C.: Υπάρχει διαφορά στους Anemos που πρωτοξεκινούσαν, με τους σημερινούς;
Κ.Ν.: Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα. Έχουμε ενσωματώσει στη μουσική μας περισσότερα ρυθμικά και ambient στοιχεία και ο ήχος μας έχει γίνει πιο σύγχρονος. Κυρίως βασιζόμαστε στα κλασικά όργανα και στη κλασική ενορχήστρωση και βέβαια στην τρομερή ενέργεια της επικοινωνίας των μουσικών που παίζουν αυθόρμητα. Δεν είμαστε της φιλοσοφίας του "playback". Του να κάνεις διορθώσεις πάνω σε υπάρχοντα tracks. Προτιμούμε το αυθόρμητο, όπως βγει. Τώρα έχουμε μπει και στη λογική του "ρυθμικού καμβά", της ρυθμικής βάσης. Τα υπόλοιπα στοιχεία έχουν παραμείνει ίδια. Παίζουμε δηλαδή αυθόρμητα και "prima vista" όλοι μαζί, αλλά ενσωματώνουμε και πολλά στοιχεία που έχουν σχέση με programming, computers κλπ.

Μ.C.: Στον τελευταίο σας δίσκο είδα πως έχετε και ορχηστρικά κομμάτια... Προσπαθείτε να ενσωματώσετε στο ρεπερτόριό σας και μια νέα κατηγορία, αυτή των ορχηστρικών;
Κ.Χ.: Πάντα τα τραγούδια μας ξεκινούσαν έτσι. Από ορχηστρική μουσική και μετά γινόντουσαν τραγούδια.
Κ.Ν.: Απλώς περάσαμε κάποια ορχηστρικά στο album γιατί και ο κόσμος σήμερα είναι πιο δεκτικός. Πριν από 5 χρόνια ήταν πιο δύσκολο να περάσουμε ένα ορχηστρικό κομμάτι, σήμερα αυτό είναι εφικτό.

Μ.C.: Τι ενδιαφέροντα έχετε πέρα από τη μουσική;
Κ.Χ.: Εγώ το ποδήλατο και η Κατερίνα το κολύμπι... Εγώ δηλαδή παίρνω τα βουνά και η Κατερίνα τις θάλασσες (γέλια)!
Κ.Ν.: Ως κλασικός "αιγόκερως" ο Κώστας, θέλει να "αναρριχάται". Εγώ σαν "καρκίνος", ζώδιο του νερού δηλαδή, προτιμώ να είμαι κοντά στο υγρό στοιχείο!

Μ.C.: Ισχύουν δηλαδή αυτά που λένε για τα ζώδια;
Κ.Ν.: Ποιος ξέρει; Δέχομαι πως υπάρχουν αστρικές επιρροές, όπως λέμε πως υπάρχουν πλανητικές επιρροές σωμάτων, έλξης και απώθησης, ενεργειακά και μαγνητικά πεδία κλπ. Το σύμπαν όμως διαστέλλεται και τα άστρα αλλάζουν θέσεις. Το ερώτημα είναι αυτό το σύστημα που παρακολουθεί η αστρολογία έχει παραμείνει ίδιο και αμετάβλητο τόσους αιώνες; Με όλα αυτά βέβαια ασχολούμαστε περισσότερο "φιλολογικά" και με μια "ποιητική" διάθεση!

Μ.C.: "Must" ερώτηση στις συνεντεύξεις μας, είναι "αν ασχολείστε με το Internet"...
Κ.Ν.: Βέβαια ασχολούμαστε... Έχουμε και δικό μας site. Το "www.anemosmusic.gr"

Μ.C.: Συμμετέχετε οι ίδιοι στην δημιουργία του; Απαντάτε οι ίδιοι ας πούμε στα e-mail που σας στέλνει ο κόσμος;
Κ.Ν.: Εμείς ανοίγουμε τα e-mail μας και απαντούμε οι ίδιοι. Ίσως κάποιες φορές λόγω υποχρεώσεων καθυστερούμε λίγο, όμως εμείς απαντάμε.

Μ.C.: Και πως είναι το e-mail σας;
Κ.Ν.: info@anemosmusic.gr
Κ.X.: Γενικά πρέπει να πω πως η Κατερίνα ασχολείται περισσότερο με το Internet. Εγώ δεν τρελαίνομαι για το internet. Εντάξει είναι μια νέα κατάσταση αλληλογραφίας και πληροφόρησης, μια νέα μέθοδος... Έχει τεράστια ευκολία, αλλά... δεν με συγκινεί ιδιαίτερα...

Μ.C.: Mp3;
Κ.Ν.: Έχουν φέρει πανικό στις εταιρείες...

Μ.C.: Και στους καλλιτέχνες;
Κ.Ν.: Κυρίως οι δημιουργοί χάνουν. Ο συνθέτης και ο στιχουργός. Ο καλλιτέχνης ίσως κερδίζει δημοσιότητα, την οποία εισπράττει μετά από συναυλίες και εμφανίσεις. Οι δημιουργοί χάνουν όμως πνευματικά δικαιώματα... Έχω να σου πω και μια εμπειρία μου στο θέμα της πειρατείας γενικά. Πρόσφατα σε κάποια εκδήλωση έτυχε να πέσω σε κάποιον πλανόδιο πωλητή με πειρατικά cd's. Δεν ξέρω πως σκέφτηκα και τελικά αγόρασα το cd κάποιου καλλιτέχνη με 2.000. Την άλλη μέρα αισθάνθηκα τόσο άσχημα που πήγα και αγόρασα το γνήσιο cd. Σκεφτόμουν ότι αφού εκτιμώ αυτόν τον καλλιτέχνη και θέλω να τον ακούσω, γιατί να κάνω αυτή τη κίνηση και να πάρω το πειρατικό cd; Πραγματικά αισθάνθηκα άσχημα...

Μ.C.: Ίσως θα έπρεπε όμως να κοιτάξουμε και το "γιατί ο κόσμος προτιμά το πειρατικό"...
Κ.Χ.: Γιατί είναι φθηνό.

Μ.C.: Μήπως αντί να υποστηρίζουμε πως είναι φθηνό το πειρατικό cd, πρέπει να δούμε αν είναι ακριβό το γνήσιο;
Κ.Χ.: Όχι το γνήσιο έχει κανονική τιμή. Αν σκεφτείς πόσοι συντελεστές υπάρχουν πίσω από κάθε cd. Υπάρχει ένα κόστος για τη δημιουργία του. Ειδικά κάποιες παραγωγές είναι πανάκριβες...
Κ.Ν.: Θα στρέψω λίγο το θέμα στα βιβλία. Όταν υπάρχει ένα βιβλίο που μου αρέσει και θέλω να το διαβάσω, δεν διανοούμαι να πάω να το κάνω φωτοτυπίες. Θα πάρω το γνήσιο. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με τα cd. Όταν παίρνεις ένα πειρατικό cd δεν έχεις το ένθετο, την ποιότητα εκτύπωσης, τους στίχους γραπτούς... Ένα cd δεν είναι μόνο το ακουστικό περιεχόμενο του, αλλά η όλη αισθητική του δομή...

Μ.C.: Ας αφήσουμε τα mp3... Το καλοκαίρι σας τι περιλαμβάνει;
Κ.Ν.: Συναυλίες με την Χαρούλα Αλεξίου... Ξεκινούμε από την Πετρούπολη στις 27 Ιουνίου και μετά θα ακολουθήσει μια μεγάλη διαδρομή σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Μ.C.: Από διακοπές τίποτα;
Κ.Χ.: Αυτά είναι οι διακοπές μας!

Μ.C.: Συνδυάζονται οι συναυλίες με διακοπές;
Κ.Χ.: Όχι όχι. Δεν είναι εύκολο να το συνδυάσεις. Όταν πας κάπου για μια μέρα, δεν προλαβαίνεις να κάνεις διακοπές με την έννοια που το λες... Όταν όμως σου αρέσει αυτό που κάνεις, είναι σαν να κάνεις και διακοπές! Περνάς το ίδιο καλά...
Κ.Ν.: Είναι και το παιδί τώρα που θα μας κάνει να θέλουμε να επιστρέψουμε γρήγορα πίσω για να το δούμε... Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις που συνδυάσαμε συναυλίες και διακοπές. Θυμάμαι για παράδειγμα στους Παξούς. Πήγαμε για συναυλία, καθίσαμε όμως και δυο τρεις μέρες παραπάνω και τελικά μου έμεινε αξέχαστο αυτό το ταξίδι!

Μ.C.: Η καλύτερη στιγμή δηλαδή στην επαγγελματική σας καριέρα, είναι τα live;
Κ.Ν.: Ναι βέβαια, είναι τρομερή η ενέργεια που ανταλλάσσεται με τον κόσμο... Είναι εμπειρία. Και ποτέ δεν είναι ίδια τα συναισθήματα που αποκομίζεις από τις συναυλίες.

Μ.C.: Άγχος υπάρχει;
Κ.Χ.: Άγχος για να πάνε όλα καλά. Τεχνικής φύσεως περισσότερο...

Μ.C.: Άλλα άμεσα σχέδια;
Κ.Ν.: Θα βγάλουμε ένα cd single που θα λέγεται "Anemos Mix" και θα περιέχει τρία τραγούδια από το τελευταίο cd, που θα είναι διασκευασμένα σε πιο ρυθμικές μορφές...

Μ.C.: Ποια τραγούδια θα περιλαμβάνει;
Κ.Ν.: Το "όμορφη μέρα", το "ίσως η αγάπη" και το "ένα καράβι"... Όχι βέβαια το "σπασμένο καράβι", άλλο αυτό...
Κ.Χ.: Το "σπασμένο καράβι" είναι εντάξει, το πήγαμε στο ...ναυπηγείο και το διορθώσανε! (γέλια)

Μ.C.: Αλήθεια πως προέκυψε αυτή η συνεργασία με τον Μπάση;
Κ.Χ.: Είναι φοβερός τεχνίτης ο Μπάσης. Γνωρίζει Βυζαντινή μουσική πολύ καλά. Έχει τεράστιες δυνατότητες που μάλιστα δεν έχουν φανεί ακόμη 100%. Είναι πολύ καλός τραγουδιστής. Το συγκεκριμένο κομμάτι το διάλεξε εκείνος και συνεργαστήκαμε στη διασκευή του...

Μ.C.: Είναι πράγματι πολύ καλό τραγούδι. Πολύ καλή διασκευή και άψογα φωνητικά!
Κ.Χ.: Και τα φωνητικά τα ηχογραφήσαμε ...σπίτι!
Κ.Ν.: Ναι γιατί εγώ εκείνη την εποχή θήλαζα ακόμη το παιδί και δεν μπορούσα να βγαίνω σε studio... Οπότε έγιναν όλα στο "home studio"! Ήταν κάτι που έγινε με άνεση και νομίζω πως πράγματα που γίνονται αβίαστα είναι τελικά και πιο αληθινά!

Στη φωτογραφία αριστερά, η Κατερίνα ενώ σχεδιάζει το σκίτσο του wallpaper...

*** Oι φωτογραφίες έχουν τραβηχθεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, Olympus C-960
*** Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο "Cafe Polis".