ΜΠΛΕ

"Δεν προσπαθούμε! Είμαστε αυθόρμητοι....."
Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στην Γιώτα Γεωργουλέα
10/2/01

Φωτογραφίες: Σωτήρης Αναστασόπουλος

Παρασκευή βραδάκι και η διάθεση μας "τραβάει" κουβεντούλα με τους ΜΠΛΕ, το συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη που έχει καταφέρει να κάνει έντονα αισθητή την παρουσία του στην Ελληνική μουσική σκηνή τα τελευταία χρόνια!
Το ραντεβού κανονίστηκε για το ΚΑΦΕΘΕΑΤΡΟ ένα χώρο μικρό αλλά ιδιαίτερα ζεστό στο κέντρο της Αθήνας . Τους βρήκαμε να ετοιμάζονται για την βραδυνή τους εμφάνιση και μιλήσαμε με τους τρεις από τους τέσσερις της παρέας.
Η Τζώρτζια η κεντρική φωνή του συγκροτήματος άνετη και γλυκιά δε διστάζει να απαντήσει ακόμα και σε πιο προσωπικές ερωτήσεις, ο Γιώργος Παπαποστόλου που γράφει τη μουσική μας μιλάει για το ξεκίνημα και τη πορείατ ου γκρουπ, η Νατάσσα Αλεξίου αν και λιγότερη ομιλητική της παρέας επί σκηνής αποδεικνύει ότι με το βιολί της ξέρει να εκφράζεται με το καλύτερο δυνατό τρόπο! Ο έτερος Γιώργος ο Παρώδης ο στιχουργός του γκρουπ απουσίαζε δυστυχώς από την παρέα μας!
Ο νέος τους δίσκος έχει τίτλο "Έλα να δεις" και αν έχετε έστω και λίγη περιέργεια, ελάτε να δείτε τι μας είπαν.

M.C.: Τζώρτζια, τα τελευταία τρία χρόνια είσαι η βασική τραγουδίστρια των ΜΠΛΕ και η μόνη Αθηναία! Πως είναι η συνεργασία σου με τους Θεσσαλονικείς?
ΤZ.: Οι εντυπώσεις είναι πολύ καλές! Ενώνονται οι δύο πόλεις, έχω πιάσει εγώ την Αθήνα και ο Γιώργος ο Παρώδης με τον Γιώργο Παπαποστόλου τη Θεσσαλονίκη και συναντιόμαστε όποτε χρειάζεται μιλάμε πολύ συχνά στο τηλέφωνο και κρατάμε μια πολύ καλή και ωραία σχέση εξ αποστάσεως!

M.C.: Η όποια "κόντρα" λένε ότι υπάρχει μεταξύ Αθήνα και Θεσσαλονίκης? Σας επηρρεάζει?
ΤZ.: Εμένα καθόλου. Που και που βλέπω κάποια ψήγματα που έχουν απομείνει αλλά...... Εντάξει είναι δύο μεγάλες πόλεις που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και πιο πολύ το βλέπω σαν παιχνίδι!

M.C.: Η συνεργασία σου αυτή με τους ΜΠΛΕ πως προέκυψε;
ΤZ.: Εγώ είμαι τραγουδίστρια επαγγελματίας χρόνια. Κάποια στιγμή τραγουδούσα σε ένα σχήμα λέγοντας κομμάτια των ΜΠΛΕ από τον πρώτο δίσκο. Οπότε όταν ανέβηκα με το σχήμα αυτό στη Θεσσαλονίκη με άκουσαν τα παιδιά των ΜΠΛΕ που ψάχνανε για τραγουδίστρια και... έγινε η συνεργασία!

M.C.: Το γεγονός ότι το επιτυχές ξεκίνημα των ΜΠΛΕ συνδυάστηκε με την επιτυχή παρουσία της Θεοδοσίας Τσάτσου εσένα σε επηρρεάζει αυτό σήμερα;
ΤΖ.: Σίγουρα είχε αφήσει μια έντονη αίσθηση όταν έφυγε.... Το θέμα όμως είναι ότι κάτι πίστεψα πως μπορώ να προσφέρω σε αυτό το σχήμα. Θα το δείξει ο καιρός!

M.C.: Νοιώθεις ότι μπορεί να σε συγκρίνουν με τη Θ. Τσάτσου; Υπάρχει η αίσθηση ότι ακόμα και στη χροιά της φωνής σου και στην έκφραση σου, χωρίς να θεωρείσαι βέβαια μια απρόσωπη αντικαταστάτρια, μοιάζει με αυτή.
ΤΖ.: Είναι εντελώς τυχαίο γιατί τη Θεοδοσία δεν την είχα δει καν live! Είχα ακούσει κάποια κομμάτια και το γεγονός ότι υπήρχα σαν επαγγελματίας τραγουδίστρια, είχε δημιουργήσει ήδη ένα ύφος δικό μου που είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη. Αλλά επειδή ο ήχος των ΜΠΛΕ παραμένει ίδιος σε παραπέμπει κατευθείαν σε παλιές εποχές. Οπότε η σύγχυση είναι περισσότερο στο σύνολο παρά στη φωνή.

M.C.: Απλά υπάρχει και η άποψη ότι όταν αποχωρεί το κεντρικό πρόσωπο από ένα συγκρότημα, αυτό σιγά σιγά οδηγείται στη διάλυση!
Γ.Π.: Εμείς πάντα παίζαμε μουσική και πριν από τους ΜΠΛΕ και θα παίζουμε για πολλά χρόνια ακόμη! Αν περάσει κάποιος από τους ΜΠΛΕ, γιατί έχουν περάσει και άλλοι πέρα από τη Θεοδοσία και φύγει δε σημαίνει τίποτα! Όπως και σε πολύ μεγάλα συγκροτήματα. Να σου φέρω για παράδειγμα τους Massive Attack όπου έφυγε η τραγουδίστρια που είχε γίνει η μεγάλη επιτυχία, αλλά συνέχισαν και υπάρχουν με επιτυχία! Όσο για το θέμα ότι αν μοιάζει ή δε μοιάζει κάτι σε πληροφορώ αν για πλάκα τώρα με τους Rolling Stones αντί για τον Jagger τραγουδήσω εγώ που δεν έχω καθόλου καλή φωνή μπορεί να νομίζεις ότι μοιάζει η φωνή με του Jagger! (γέλια....)

M.C.: Είναι τα ακούσματα δηλαδή....
Γ.Π.: Ναι.. και είναι και η φωνή που λίγο η χροιά να είναι σωστή με το άκουσμα νομίζεις ότι είναι το ίδιο!

M.C.: Τελικά ποιο είναι το μουσικό στίγμα των ΜΠΛΕ;
Γ.Π.: Είναι διάφορα είδη...... Οι επηρεασμοί είναι από μουσική ξένη. Ταμπέλα δε βάζουμε από μόνοι μας. Δε θέλουμε να βάλουμε μια ταμπέλα και να πούμε "είμαστε αυτό"!

M.C.: Η ιδιαιτερότητα σας που σας διαφοροποιεί από τα άλλα συγκροτήματα ποια είναι;
Γ.Π.: Το κάθε συγκρότημα έχει μια ιδιαιτερότητα! Η δική μας είναι ο στίχος, η φωνή, η μουσική ... όλα αυτά!

M.C.: Χρησιμοποιείτε πολύ και τον ήχο του βιολιού!
Γ.Π.: Έτσι ξεκινήσαμε... μαζί με τη Νατάσσα την Αλεξίου και συνεχίζουμε! Είναι ένα βασικό μέλος του συγκροτήματος!
ΤZ: Ξέρεις στον χαρακτηρισμό είναι και ανάλογα πως μας λαμβάνει ο καθένας. Υπάρχουν άτομα που μας χαρακτηρίζουν ερωτικούς, ρομαντικούς και καθένας από τα μέλη του γκρουπ το λαμβάνει διαφορετικά!

M.C.: Εσύ Νατάσσα πως βλέπεις τη συνεργασία σου με το γκρουπ;
Ν.Α.: Από την αρχή μέχρι τώρα όλα πάνε πάρα πολύ καλά! Έτσι θα πάει και στη συνέχεια!

M.C.: Πάντως και ο ήχος και τ' ακούσματα κρύβουν κάτι... περίεργο!
Γ.Π.: Δεν προσπαθούμε! Είμαστε αυθόρμητοι... παίζουμε αυτό που γουστάρουμε. Υπάρχει μια μελαγχολία. Δεν τη κρύβουμε!

M.C.: Έτσι έρχεται η έμπνευση;
Γ.Π.: Η έμπνευση έρχεται και σε στιγμές μελαγχολίας και στιγμές ευτυχίας και στιγμές λύπης και στιγμές χαράς...

M.C.: Το μυστικό της επιτυχίας είναι ότι σε ορισμένα κομμάτια κρύβεται κάποια απαισιοδοξία;
Γ.Π.: Ίσως επειδή τα συναισθήματα είναι πιο δυνατά από τον κόσμο!
ΤΖ: Εγώ πιστεύω πως όταν είσαι μόνος σου και κοιτάς τον εαυτό σου είναι αναπόφευκτο το να μελαγχολήσεις κάποια στιγμή...

M.C.: Υπάρχουν "κανόνες" για την επιτυχία ενός δίσκου;
Γ.Π.: Κανόνες όχι!

M.C.: Τα μέσα, η ΤV, το ραδιόφωνο και κυρίως η εταιρεία σας πως λειτουργούν;
Γ.Π.: Υπάρχει η εταιρεία που μας υποστηρίζει και από εκεί και πέρα πιστεύω πως τα μέσα δεν είναι τελείως κατευθυνόμενα οπότε σε κάποιους παραγωγούς που αρέσει κάποιο τραγούδι θα το βάλει και θα το παίξει στον αέρα.

M.C.: Στις δουλειές γενικά συνεργάζεστε με διάφορους άλλους καλλιτέχνες.
Γ.Π.: Έχουμε συνεργαστεί με τους ΠΥΞ-ΛΑΞ, τον Ασκληπιό Ζαμπέτα από τις Τρύπες και με πολλά άλλα παιδιά φίλους από τη Θεσσαλονίκη, αλλά πιο πολύ επειδή είμαστε παρέα!

M.C.: Από τον καινούργιο δίσκο "Έλα να δεις" τι... θα δούμε;
Γ.Π.: Τι θα δείτε....; χμ... Την Τζώρτζια...!!! (γέλια..)
ΤΖ.: Κλείνεις τα μάτια σου και βλέπεις... ακούγοντας!

M.C.: Γι 'αυτό και στο εξώφυλλο έχετε καλυμμένα τα μάτια σας;
ΤΖ.: Όπως στο είπα πριν.

M.C.: Το "κόκκινο φιλί" σε διαφήμιση; Πως προέκυψε αυτό;
ΤΖ.: Εντελώς τυχαία! Είχαμε κάποια κομμάτια έτοιμα, ήρθαν οι άνθρωποι της Lacta επέλεξαν ένα κομμάτι από το δίσκο!

M.C.: Αυτοί σας έψαξαν οι εσείς μέσω της εταιρείας;
ΤΖ.: Αυτοί... και μετά κυκλοφόρησε σε cd-single

M.C.: Τα CD-single προετοιμάζουν το έδαφος για ένα νέο CD; Βοηθάνε;
Γ.Π.: Βοηθάνε πιστεύω γιατί δίνουν στον κόσμο ένα ή δύο τραγούδια και αν είναι καλά τα τραγούδια σίγουρα τότε ο κόσμος με περιέργεια περιμένει να δει και τα υπόλοιπα! Αν όμως δεν είναι καλά επηρεάζουν αρνητικά! Οπότε εξαρτάται από το τραγούδι! Το κόκκινο φιλί ήταν έτοιμο λόγω της διαφήμισης οπότε το βάλαμε στο CD single.

M.C.: Η πρώτη παρουσίαση του CD ήταν στην Αθήνα στο House of Art. Πως ήταν;
Γ.Π.: Πολύ καλά! Αν και ήταν η πρώτη παρουσίαση υπήρχε λίγο άγχος, αλλά καλά πήγε!

M.C.:Που σας αρέσει να εμφανίζεστε πιο πολύ; Θεσσαλονίκη ή Αθήνα;
Γ.Π.: Εμένα Θεσσαλονίκη....... (γέλια..)
ΤΖ.: Πάντως περάσαμε πολύ καλά στην τελευταία συναυλία που δώσαμε στο ΜΥΛΟ. Έχουμε τις καλύτερες εντυπώσεις από τον κόσμο που ήταν από κάτω!

M.C.: Ισχύει ότι το κοινό στη Θεσσαλονίκη είναι πιο θερμό;
ΤΖ.: Ναι.. δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος λόγος ή είναι τυχαίο, ίσως και επειδή οι ΜΠΛΕ είναι παιδιά της Θεσσαλονίκης και να υπάρχει και αυτό το συννεφάκι!

M.C.: Υπάρχει κάποια ιδιομορφία στη μουσική στη Θεσσαλονίκη; Τρύπες Ξύλινα Σπαθιά...
Γ.Π.:Υπάρχει μια δυνατή μουσική σκηνή στη Θεσσαλονίκη όπως και στην Αθήνα. Είναι δυο πολύ μεγάλες πόλεις. Δεν μπορώ να συγκρίνω τις δυο σκηνές αυτές... Σίγουρα κάθε πόλη βγάζει κάτι διαφορετικό, αλλά πιο πολύ παίζουν ρόλο οι ανθρώπινες σχέσεις και οι άνθρωποι που κατοικούν στην πόλη και όχι τα μπετά και τα τσιμέντα.....

M.C.: Η Τζώρτζια όταν ερμηνεύει επί σκηνής πως νοιώθει; Υπάρχει η αίσθηση ότι "το ζεις"!
ΤΖ.: Με κρατάει σε μια ισορροπία το ότι εμφανίζομαι στη σκηνή που αυτό δεν το είχα! Πιστεύω πως θα ήμουνα πολύ νευρωτικό παιδί... (γέλια). Περισσότερο αυτό που με συγκινεί είναι ότι υπάρχει "ανταλλαγή" με τον κόσμο και το έχω ανάγκη!

M.C.: Με το ίδιο πάθος ζεις και στην προσωπική σου καθημερινή ζωή;
ΤΖ.: Ναι... αυτό το πάθος θα μας φάει στο τέλος....

M.C.: Είσαι extreme τύπος...;
ΤΖ.: Να μας πουν οι άλλοι!
Γ.Π.: Δε νομίζω πως είναι extreme! Είναι το καλύτερο κορίτσι που έχω γνωρίσει!
ΤΖ.: Εxtreme είναι και αυτό.....!!!

M.C.: Το πιο τρελό που έχεις κάνει ή θα έκανες;
ΤΖ.: Ο όρος τρέλα είναι κάτι που αλλάζει από άνθρωπο σε άνθρωπο! Είμαι σίγουρα εκτός κοινής λογικής... Δηλαδή η μαμά μου με θεωρεί τρελή. Τώρα εγώ βλέπω τον εαυτό μου normal! Ουδείς τρελός λέει ότι είναι τρελός.... (γέλια). Αν τα εxτreme sport που κάνω θεωρηθούν τρέλα....! Π.χ. κάνω αναρρίχηση, εγώ το θεωρώ φυσιολογικό!

M.C.: Όταν έχεις τις "μαύρες" σου πως αντιδράς;
ΤΖ.: Βγαίνω βόλτα μόνη, με τα πόδια, κοντά στη θάλασσα.

M.C.: Κι όταν είσαι πολύ ερωτευμένη;
ΤΖ.: (μετά από αρκετά γέλια)... Έχω μια σχέση 3-4 χρόνια, και τα πράγματα πάνε καλά. Ο έρωτας και οι σχέσεις ξέρεις θέλουν συνεχή "δουλειά". Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύουμε μαζί...

M.C.: Τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Γ.Π.: Συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Το καλοκαίρι μεγάλη περιοδεία και όταν έρθει ο καιρός, ετοιμασία για το επόμενο album.

M.C.: Πόσος καιρός πρέπει να περάσει για το επόμενο album;
ΤΖ: Μέχρι να έχουμε έμπνευση για το επόμενο... (γέλια)

M.C.: Κι αν η έμπνευση αργήσει;
Γ.Π.: Ας περιμένετε!!!

M.C.: Δεν αγχώνεστε δηλαδή ότι πρέπει σε κάποιο χρονικό διάστημα να βγάλετε τον επόμενο δίσκο...
Γ.Π.: Όχι καθόλου. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσουμε δίσκο αν δεν έχουμε τραγούδια που να μας αρέσουν.

M.C.: Τραγουδάτε πάντα δικά σας τραγούδια. Αν έρθει κάποιος και σας πει ότι έχει κάποιους καλούς στίχους, θα δουλεύατε μαζί του;
Γ.Π.: Θα του λέγαμε να φτιάξει ένα συγκρότημα!!! (γέλια)

M.C.: Δεν εμπιστεύεστε δηλαδή άλλους;
Γ.Π.: Δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης, απλώς μας αρέσει αυτό που κάνουμε "εμείς".

M.C.: Ποιο cd θα αγόραζες τώρα;
Γ.Π.: Το best του Leny Kravitz

M.C.: Σε Ελληνικό;
Γ.Π.: Θα αγοράσω το καινούριο album που θα κυκλοφορήσουν, όποτε το κυκλοφορήσουν, οι "Τρύπες".

M.C.: Πως βλέπετε τα φετινά βραδυνά σχήματα;
ΤΖ.: Έχω δει μερικά. Με ενδιαφέρει περισσότερο η "οπτική" πρόταση που έχουν να κάνουν οι καλλιτέχνες.
Γ.Π.: Αυτό που εμένα με ενοχλεί είναι ότι τα σχήματα στις μουσικές σκηνές δημιουργούνται με κριτήρια καθαρά εμπορικά και όχι καλλιτεχνικά.

M.C.: Σταθερή εμφάνιση σε σκηνή, ή περιοδεία;
Γ.Π.: Περιοδεία.
ΤΖ.: Εγώ και τα δύο... Στη σταθερή εμφάνιση έχεις το χρόνο να προσαρμόσεις και το χώρο σου όπως θέλεις.

M.C.: Με ποιους θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Γ.Π.: Με τον Lenny Kravitz (γέλια)
ΤΖ.: Άντε και τον ...Sting!
Ν.Α.: Και τους ...U2!

M.C.: Πολλά συγκροτήματα διασκευάζουν γνωστά επιτυχημένα τραγούδια. Είστε υπέρ των διασκευών;
Γ.Π.: Εγώ όχι. Δεν νομίζω πως βοηθούν σε τίποτα.
ΤΖ.: Είναι δύσκολο να είναι μια διασκευή επιτυχημένη. Αφού διαλέγεις ένα τραγούδι, σημαίνει ότι σου αρέσει, σημαίνει ότι έχει κάνει επιτυχία. Είναι δύσκολο να βρεις μια άλλη άποψη που να του πάει. Αν όμως το πετύχεις, τότε το "πείραμα" γίνεται πολύ ενδιαφέρον.

M.C.: Internet;
ΤΖ.: Εγώ έχω μια πολύ καλή επαφή με το site που έχουμε στο Internet. Μας στέλνουν μηνύματα και απαντάμε εμείς οι ίδιοι.